فولاد خوزستان به دنبال حلقه وصل در زنجیره تامین مواد اولیه

به گزارش می متالز، شرکت فولاد خوزستان با توجه به موقعیت جغرافیایی و نزدیکی به بنادر جنوب کشور و آب‌های آزاد همواره نقش محوری خود را در صنعت فولاد کشور داشته است.

تولید این شرکت منطبق با استانداردهای جهانی است و رشد پایدار تولید و تداوم سودآوری از نتایج برجسته و پایدار این شرکت است. فولاد خوزستان به‌عنوان نخستین تولید‌کننده فولاد خام در کشور با روش کوره‌های قوس الکتریکی و احیای مستقیم با ظرفیت یک میلیون و ۵۰۰ هزار تن به بهره‌برداری رسید و در ادامه با اجرای طرح‌های توسعه در ابتدا به ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تن و با اجرای فاز بعدی توسعه در سال ۱۳۸۷ ظرفیت آن به ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تن افزایش یافت.

در ادامه فازهای بعدی، توسعه ظرفیت تا ۵ میلیون و ۲۰۰ هزار تن طراحی شده و در دست اجراست. این روند توسعه ای اگرچه اخبار خوشی برای هر مجموعه و نشان از پویایی آن است اما نیاز به تمهیداتی دارد که برخی از آنها با برنامه ریزی خود مجموعه و برخی در گرو تصمیمات دولتی است. 

طرح‌های توسعه فولاد خوزستان ادامه‌ پروژه احداث پست برق ۴۰۰ کیلوولت، پیگیری طرح فولادسازی شرکت صنعت فولاد شادگان، احداث کارخانه مگامدول آهن اسفنجی با ظرفیت ۱.۷میلیون تن، راه‌اندازی واحد گندله‌سازی شرکت صنعتی و معدنی سناباد با ظرفیت ۲.۵ میلیون تن است.

لازمه‌ اجرایی شدن این طرح ها و در نهایت تولید پایدار، تامین مواد اولیه است. متاسفانه در سال‌های اخیر با توجه به افزایش نرخ ارز، معدنی ها صادرات را به فروش داخلی ترجیح می‌دهند شاید در کوتاه مدت تنها با اعتراض های فولادسازان روال ادامه پیدا کند اما ادامه‌ این روند در بلندمدت مخاطراتی به همراه دارد که تولید برخی از فولادسازان را از صرفه اقتصادی خارج می کند. 

مهمترین راهکار موثر برای غلبه به این شرایط، تکمیل زنجیره ارزش از معدن تا نورد برای فولاد خوزستان است که طبق برنامه های توسعه ای این شرکت در بلند مدت بخشی از مشکل تامین مواد اولیه را رفع می کند. 

البته تعامل شرکت‌های تامین‌کننده مواد اولیه با تولید‌‌کنندگان در هر شرایطی باید ادامه‌دار باشد و این رمز بقای فولادسازان بزرگ کشور و پایداری تولید در این صنایع عظیم است.

از طرف دیگر مهمترین نتایج از تصمیمات دولتی حاصل می شود که از یک سو تمرکز بر افزایش اکتشافات داشته باشد و از سوی دیگر برای تامین‌کنندگان مواد اولیه محدودیت‌های صادراتی تعیین کند. 

کمیته تنظیم بازار فولاد مدتی است قیمت های پایه بیلت در بورس کالا را به 83 درصد قیمت های فوب ایران اصلاح شده و فروشندگان در رقابت مجاز به افزایش قیمت ها تا 95درصد شده اند، در مقابل شرکت های تولید کننده کنسانتره آهن، همچنان قیمت های خود را بر اساس ضریبی از شمش فولاد خوزستان تعیین می کنند (16درصد) که مستقل از قیمت های صادراتی سنگ آهن است. 

این موضوع اختلافات زنجیره بالادست و پایین دست را افزایش داده و دولت به منظور مدیریت موضوع، کمیته ای کارشناسی ایجاد کرده تا با بررسی موضوع، اقدام به تعیین قیمت های سال 1399 شود.

در صورت اصرار دولت به فروش کنسانتره بر مبنای 16درصد شمش فولاد ، با توجه به قیمت های خرید مواد اولیه واحدهای کنسانتره (بعضا تا 440 هزار تن برای هر تن کلوخه 53درصد)، عملا بخش هایی از تولید واحدهای کنسانتره سازی که از طریق بخش خصوصی تامین خوراک می شود، به محدوده زیان وارد خواهد کرد که قابل قبول نبوده و لذا اصلاح قیمت کنسانتره اجتناب ناپذیر است. 

به نظر می‌رسد انتظار برای افزایش ضریب تعیین قیمت سنگ آهن بر اساس قیمت شمش فولادی بر قیمت سهام فولادی نیز در کنار جو منفی بازار فشار وارد کرده است. سنگ آّهن به عنوان ماده معدنی اصلی تولید فولاد محسوب می‌شود که افزایش قیمت آن طبیعتا می‌تواند بر سودآوری فولادی‌ها فشار وارد کند.

تولیدکنندگان شمش از جمله فولاد خوزستان از تعارض در سیاست ها نگرانند، از یکسو با قیمت های مدنظر توان تامین مواد اولیه به خصوص آهن اسفنجی را ندارند و از سوی دیگر با شرایط فعلی وارد فاز زیان حاصل از تولید می شوند. 

توزیع کنندگان محصولات فولادی هم که با توجه به رصد شرایط اقتصادی و شیب تورمی، با حداکثر موجودی وزنی از سال ۹۸ وارد سال ۹۹شده اند هم وارد فاز زیان حاصل از فروش شده اند. ادامه وضع فعلی بازار فولاد که با پس لرزه های کرونایی همراه شده به سود هیچ کس نیست. باید دید که حاصل جلسات فولادی ها در روزهای آینده که در جلسه شورا آهن و فولاد به بررسی گذاشته می شود تغییری در تصمیم وزارت ایجاد می کند یا خیر؟