به گزارش می متالز، در سال ۱۳۹۶ بازار آلومینیوم از وضعیت نسبتا خوبی برخوردار بود و برای نخستین بار در چند سال گذشته قیمت این فلز از ۲ هزار دلار در هر تن عبور کرد و حتی در مقاطعی رکوردهای قیمتی ۵ ساله خود را نیز پشت سر گذاشت. ضمن اینکه سیاست چینیها در مورد آلومینیوم نیز همانند فولاد است به این شکل که مازاد ظرفیت آلومینیوم از رده خارج شود و حتی در برهههایی بخشی از ظرفیتها بهطور موقت تعطیل شوند. ناگفته نماند که قیمت مواد اولیه آلومینیوم نیز طی این دوره با رشد همراه شد و در نتیجه از جهش مجدد قیمت این فلز در بازارهای جهانی حمایت کرد؛ هر چند که انتظار میرود قیمت میانگین مواد اولیه صنعت آلومینیوم در سال جاری بیشتر از سال گذشته باشد.
در بازار ایران نیز طی ۱۱ ماه گذشته قیمت آلومینیوم با رشد قابل توجهی همراه شد. بهطوری که قیمت این فلز که در فروردین ماه ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان به ازای هر تن بود با جهشی حدود ۴۰ درصدیدر بهمن ماه به بیش از ۱۱ میلیون تومان به ازای هر تن رسید. نکته قابل توجه دیگر در مورد بازار آلومینیوم این بود که علیرغم عرضه محصول در بورس کالا، همواره بخشی از آن بهصورت مازاد در رینگ باقی میماند و در واقع تعادل در این بازار وجود نداشت. این در حالی است که تأکیدات همه مسئولان کشور مبنی بر عرضه تمامی محصولات آلومینیومی کشور در بورس کالا است و بر این اساس بورس بهترین محل برای شفافسازی و عرضه همه محصولات محسوب میشود. اما حتی خود مصرفکنندگان به خرید محصولات خود از بورس کالا پایبند نیستند و اغلب بازار آزاد را بهجای بورس انتخاب میکنند. نتیجه چنین وضعیتی این میشود که بخشی از محصولات عرضه شده در بورس برگشت میخورد و تولیدکننده چارهای جز صادرات آن نخواهد داشت.
نمودار حاکی از آن است که طی ۱۱ ماه ابتدای سال ۱۳۹۶، حدود ۱۲۵ هزار تن انواع محصولات آلومینیوم در بورس کالا عرضه شد که در مقابل آن ۱۱۷ هزار تن تقاضا وجود داشت. اما در نهایت ۸۱ هزار تن از این محصولات مورد معامله قرار گرفتند. شمش آلومینیوم به میزان ۹۴ هزار تن عرضه شد که تقاضایی در حدود ۹۵ هزار تن داشت که ۶۴ هزار تن از این محصول به فروش رفت. بیلت نیز به میزان ۲۴ هزار تن عرضه شد که علیرغم وجود تقاضای ۱۶ هزار تنی، تنها ۱۲ هزار تن معامله شد. شمش آلیاژی نیز به میزان ۶ هزار ۷۰۰ تن عرضه شد که تقاضایی در حدود ۵ هزار و ۲۰۰ تن داشت و به همین میزان نیز معامله صورت گرفت.