معادن غیرقانونی «طلق» در هند قانونمند می‌شوند

به گزارش می متالز، به نقل از گاردین، پژوهش‌هایی که این روزنامه انگلیسی انجام داده نشان می‌دهد ۲۰ هزار کودک به استخراج طلق و مواد براقی که در رنگ‌آمیزی ماشین‌ها و ساخت لوازم آرایش کاربرد دارد، مشغول هستند. مقامات هند نیز در تلاشند با قانونمند کردن فرآیند استخراج طلق مانع کار کودکان در معادن آن شوند؛ کودکانی که برخی از آنها جان خود را هنگام کار در این معادن از دست می‌دهند. در حقیقت آنچه بسیاری از خانواده‌ها و فرزندان خردسال آنها را به کار در این معادن که فعالیت ۹۰ درصد آنها غیرقانونی است، وا می‌دارد فقر فلج‌کننده آنهاست.
پژوهش دیگری که از سوی موسسه توماس‌رویترز در این زمینه انجام شده نشان می‌دهد در معادن طلق هند در هر دو ماه دست‌کم دو کودک در میان باطله‌های معدنی و در جست‌وجوی تکه‌های این کانی فوت می‌کنند. فعالان حقوق بشر، این تصمیم هند را در قانونمندسازی استخراج طلق تحسین می‌کنند اما در همین حال ابزار نگرانی می‌کنند که فقر زیاد والدین این کودکان مانع اصلی بر سر راه توقف کار آنها در معادن است.

جست‌وجو در باطله‌های معدنی

دو ایالت جارکند و بیهار در غرب هند نزدیک به ۲۵ درصد از طلق مصرفی جهان را تولید می‌کنند؛ ماده‌ای معدنی که علاوه بر لوازم آرایش در صنایع ساختمان و خودروسازی نیز کارآیی دارد و برندهای کالاهای لوکس و لوازم خانگی مانند لورئال، استی‌لادر، ریمِل، مِرک، بی‌ام‌دبلیو، واکسهال و آئودی همگی از معادن طلق هند تغذیه می‌شوند.
ابوبکر سیدیک، مقام دولتی مربوط به معادن در «جارکند» در همین باره به رویترز می‌گوید: مقامات هندی ابتدا باید معادن طلق متروک را به مزایده بگذارند تا کودکان و خانواده‌های آنها را که در میان باطله‌ها به دنبال طلق هستند، از زباله‌های معدنی دور نگه دارند.
تا کنون نزدیک به ۱۰۰ انبار زباله‌های معدنی دارای طلق شناسایی شده‌اند که می‌توان آنها را به مزایده گذاشت اما همین باطله‌ها برای این کودکان و خانواده آنها منبع درآمدی است که اگر از آنها گرفته شود، معلوم نیست چه اتفاقی می‌افتد. پژوهشی که به تازگی از سوی سازمان کار جارکند انجام شده، نشان می‌دهد استخراج غیرقانونی طلق، بخش اصلی درآمد این خانواده‌هاست، هر چند این گزارش با اطمینان مرگ افرادی را تایید می‌کند که به هنگام زباله‌گردی به دلیل ریزش معادن می‌میرند.
تحلیلگران نیز معتقدند قرار دادن فعالیت معادن طلق در یک چارچوب قانونی هر چند درست است اما نمی‌تواند مانند عصای جادویی عمل کند.
پیتر بنگسِن که زنجیره تامین طلق را در دو سال گذشته بررسی کرده است در این زمینه می‌گوید: قانونمند کردن استخراج غیرقانونی معادن به خودی خود و به تنهایی، استثمار، مرگ و بردگی کودکان را حذف نمی‌کند. خانواده‌های این کودکان فقیر هستند و از عهده آن برنمی‌آیند که آنها را به مدرسه بفرستند یا در فرستادن آنها به مدرسه سودی نمی‌بینند؛ بنابراین کودکان هم ناچار به کار آن هم با درآمدهای بسیار کم هستند. مقامات مسئول هند در زمینه کار و اشتغال نیز از کمپینی در سراسر کشور می‌گویند که برای توقف کار کودکان برپا کرده بودند و در جریان آن توانستند ۲۵۰ کودک را از کار در مغازه‌های کوچک و رستوران‌ها بازدارند. آیدان مک‌کوآد، مدیر نهاد بین‌المللی ضدبرده‌داری نیز بر این باور است که درحال‌حاضر همه چیز به دولت هند بستگی دارد و اینکه این دولت سیاست‌های خود را به درستی اجرا کند تا اِعمال درست آنها به کاهش و حذف استثمار کودکان و آسیب‌پذیری بزرگسالان بینجامد. موسسه خیریه «تِردی‌هومز» در هلند نیز که در این حوزه پژوهش‌های گسترده‌ای انجام داده درباره استخراج طلق در هند می‌گوید تاثیر قانونمندسازی به این بستگی دارد که شرکت‌های مالک معادن چگونه عملیات معدنی خود را پیش ببرند. اگر آنها دستمزد منصفانه پرداخت و شرایط کاری مناسب را از نظر ایمنی و سلامتی فراهم کنند، کارگران این توانمندی را خواهند داشت که کیفیت زندگی خود را ارتقا دهند و کودکان خود را به مدرسه بفرستند به جای اینکه آنها را برای کار به معادن ببرند. همچنین گاهی اوقات شرکت‌های خارجی، سایت‌های معدنی را می‌خرند و مردم خود را برای کار به هند می‌آورند و بیشتر پولی را هم که کسب می‌کنند در کشورهای خود به جریان می‌اندازند. در چنین شرایطی جمعیت محلی در بهترین حالت تنها از زیرساخت‌های جدید بهره می‌برد، در حالی که اگر طرف خریدار وادار شود و در عوض برخورداری از سرمایه‌گذاری اقتصادی به سرمایه‌گذاری اجتماعی بپردازد، جمعیت محلی نیز می‌تواند از مزایای این قانونمندسازی بهره‌مند شود.
دو ایالت جارکند و بیهار در غرب هند نزدیک به ۲۵ درصد از طلق مصرفی جهان را تولید می‌کنند؛ ماده‌ای معدنی که علاوه بر لوازم آرایش در صنایع ساختمان و خودروسازی نیز کارآیی دارد و برندهای کالاهای لوکس و لوازم خانگی مانند لورئال، استی‌لادر، ریمِل، مِرک، بی‌ام‌دبلیو، واکسهال و آئودی همگی از معادن طلق هند تغذیه می‌شوند