به گزارش می متالز، دولت در آخرین اقدام برای ساماندهی بازار، قیمت 8هزار و 500تومانی را برای هر کیلوگرم فولاد تعیین کرده و این درحالی است که فولاد در بازار، 3تا 4هزار تومان بالاتر از این قیمت در حال معامله است. با حمیدرضا رستگار، رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد گفتوگو کردهایم.
واقعیت این است که فولاد در بازار داخلی بین 25تا30درصد گرانتر از قیمت واقعی بهدست مصرفکننده میرسد. متأسفانه میان گفتهها و تصمیمات مسئولان با اتفاقاتی که در بازار آهن و فولاد میافتد، تناقض آشکاری مشاهده میشود و دلیل آن هم این است که افرادی نمیخواهند بازار آهن و فولاد به آرامش برسد؛ چرا که سود آنها در التهاب بازار و در نتیجه رفتار این افراد به سمت گرانفروشی و سودجویی بیشتر است. ما در زمینه آهن و فولاد مصرفی کشور نهتنها نیازی به واردات نداریم بلکه مازاد تولید داریم. وقتی قیمت آهن و فولاد را با درنظر گرفتن هزینه تولید و دیگر هزینههای جانبی محاسبه میکنیم، به قیمتی تا 30درصد پایینتر از قیمت روز بازار میرسیم. علت اصلی گرانی آهن و فولاد به علت عدمکنترل بازار، نبود نظارت صحیح و توزیع آهن و فولاد در بازار با استفاده ازروشهایی غیر از مجاری قانونی آن است.
اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد مجرای رسمی توزیع این محصولات است اما هماکنون در جلسات تصمیمگیری در زمینه توزیع و قیمتگذاری، هیچ نمایندهای از فروشندگان آهن و فولاد حضور ندارد و در عوض افرادی اجازه دخالت و تصمیمگیری پیدا کردهاند که بهدنبال منافع هستند. چطور میشود در جلسات فولادی، یکی از بخشهای مهم و اثرگذار این حوزه حضور نداشتهباشد؟ اگر جایگاه قانونی فروشندگان که مجرای قانونی توزیع هستند به رسمیت شناخته شود، نظارت بر بازار از سوی اتحادیه به بهترین شکل انجام میشود و گرانفروشیها کاهش مییابد، اما بهنظر میرسد متولیان امر تمایل ندارند اتحادیه آهن و فولاد و توزیعکنندهها در جلسات حضور داشته باشند و مسائل اصلی را مطرح کنند. متأسفانه جلساتی که تا امروز برگزار شده خروجی خوبی نداشته و آنچه در تصمیمگیریها روی کاغذ میآید با آنچه در نهایت در بازار اتفاق میافتد، شباهت و تناسبی با هم ندارد.
قدرت پنهان برخی تصمیمگیران این حوزه باعث اختلاف قیمت بسیار زیاد فولاد در بورس و بازار آزاد است. هماکنون میلگرد در بازار بیش از 11هزارتومان به ازای هر کیلوگرم معامله میشود درحالیکه در بورس 8هزارو 500 تومان قیمتگذاری شدهاست. توزیع خارج از شبکه رسمی و واسطهگری دلیل اصلی این آشفتهبازار است. هماکنون فروشندگان آهن و فولاد این محصولات را با چند واسطه تهیه میکنند و سود نامتعارفی در خریدهای آنها هست که باعث ضرر و زیان شدید آنها شده است. مشخص هم نیست این سود به جیب چه کسانی میرود. کارخانههایی که ظرفیت تولید خیلی کمی دارند، بیش از 10برابر نیاز و ظرفیت خود خرید میکنند و چون نظارتی بر توزیع نیست این کالا 30تا 40درصد و بعضا 50درصد گرانتر بهدست مصرفکننده میرسد. البته کارخانههایی هم هستند که از این بازار نابسامان سوءاستفاده میکنند و بهصورت قطرهچکانی کالا وارد بازار میکنند. البته باید غیرواقعی بودن کشف قیمتها در بورس را هم به این دلایل اضافه کرد که این قیمتها به هیچ عنوان قابلتأیید کارشناسان واقعی بازار نیست.