به گزارش می متالز، ترکیه یکی از مهمترین قطبهای فولادسازی خاورمیانه و هشتمین تولیدکننده فولاد جهان است. این کشور، طی سالهای گذشته، با تمرکز روی بخش فولاد، توسعه این بخش از صنعت خود را دنبال میکند؛ اغلب تولید فولاد این کشور از طریق شارژ قراضه آهنی به داخل کوره قوس الکتریکی انجام میشود. این در حالی است که حجم تولید فولاد ترکیه در سال 2016 حدود 33.2 میلیون تن بود.
بررسی روند فولادسازی ترکیه از دهه 1980 تاکنون نشان میدهد که بیشترین جهش در ظرفیت تولید فولاد ترکیه در دهه 1990 میلادی رخ داده است به طوری که طی 10 سال، ظرفیت فولادسازی این کشور 3 برابر شده است و این افزایش ظرفیت با سرعت کمتری تا سال 2010 همچنان ادامه داشته است. ظرفیت تولید طی سالهای 2000 تا 2010، حدودا 2 برابر شد. احتمال میرود که این افزایش ظرفیت برای پاسخ به نیاز فولاد ترکیه باشد که در دوره گذار به صنعتی شدن قرار داشته است. در نمودار 1 ظرفیت فولادسازی ترکیه طی سالهای 2012 تا 2016 دیده میشود و همانطور که مشاهده میشود، ظرفیت تولید فولاد خام ترکیه که در سال 2012 حدود 49 میلیون تن بوده و در سال 2016 به بیش از 51 میلیون تن رسیده است.
طی سالهای 2010 تا 2016، علیرغم رشد ظرفیت از سرعت آن به شدت کاسته شده است، به طوری که طی این سالها، میزان افزایش ظرفیت تنها 21 درصد بوده است. نرخ رشد سالیانه طی سالهای 2012 تا 2016، معادل 1.2 درصد است. با اینکه به نظر میرسد، ظرفیت حدود 50 تا 55 میلیون تن، ظرفیت مناسبی برای پایدار شدن حجم فولادسازیهای ترکیه باشد، لیکن چشمانداز 2030 این کشور حاکی از افزایش ظرفیت تا حدود 85 میلیون تن است. این به معنای نرخ رشد سالیانه معادل 3.64 درصد است که با توجه به وضعیت سالهای اخیر فولادسازیهای این کشور، برای رسیدن به آن باید شتاب افزایش ظرفیت فولادسازیها بیش از پیش شود.
در عین حال، ظرفیت تولید فولاد ایران، بهعنوان یکی از اصلیترین رقبای ترکیه در حدود 30 میلیون تن است. ایران چشمانداز افزایش ظرفیت فولاد تا میزان 55 میلیون تن را تا سال 1404 شمسی (معادل 2025 میلادی) دنبال میکند تا بتواند فاصله خود را با رقیب اصلی، یعنی ترکیه کاهش دهد.