در تولید مقاطع برنجی تکنولوژی نقش اساسی دارد

به گزارش می متالز، حسین علی‌بیگی، اظهار داشت: این شرکت در سال 1373 تاسیس شد و طبق پروانه بهره‌برداری در حوزه تولید مقاطع برنجی فعالیت دارد؛ اما به طور تخصصی لوله برنجی تولید می‌کند. برنج، آلیاژی از مس و روی است که برای تولید این نوع لوله‌ها از مس ضایعاتی، کاتد مس و ضایعات کابل استفاده می‌کنیم و روی را از شمش روی و اگر سرب نیز برای ساخت لوله‌های برنجی بر اساس نیاز بازار استفاده شود، سرب الکترولیز را به کار می‌گیریم. مس را از بازار ضایعات و بورس کالا و روی را از شرکت شمش‌سازان زنجان تامین می‌کنیم.

وی در مورد میزان تاثیر نوع مواد اولیه بر کیفیت نهایی لوله‌های برنجی، گفت: برای ساخت مقاطع آلیاژی درصد خلوص مواد اولیه در اولویت قرار می‌گیرد، بنابراین کابل ضایعاتی و کاتد مس از لحاظ عیار تفاوتی با یکدیگر ندارند و هر دو به عنوان مواد اولیه، خلوص 99.99 درصد را دارند. در نتیجه، استفاده از هر کدام بر میزان کیفیت تاثیر چندانی ندارد. به عنوان مثال، در بخش کابل ضایعاتی، کابل‌های الکتروموتورهای سوخته مدنظر نیست بلکه سیم و کابل‌هایی که روکش پلیمری آن‌ها جدا شده و در نهایت سیم مسی با درصد خلوص بالا که برای هدایت الکتریکی استفاده می‌شود را برای ساخت لوله و مقاطع مسی به کار می‌گیریم. این نوع سیم و کابل‌ها به دلیل بریدن آن‌ها با تیغ، در بازار به «کابل‌های تیغی» معروف هستند.

مدیرعامل شرکت مس آلیاژ با بیان اینکه میزان فروش داخلی محصولات برنجی تغییر کرده است، تصریح کرد: در دو سال گذشته واردات محصولات مسی و آلیاژی از نظر اقتصادی مقرون به‌صرفه نبود و از طرفی نیز واردات محصولات از کشورهایی مانند چین با محدودیت‌هایی مواجه شد، فروش و بازار داخلی برای مدت کوتاهی رشد قابل ملاحظه‌ای داشت؛ اما به دلیل نوسانات ارزی و اقتصادی کشور شرایط کارخانه‌های تولیدکننده و مصرف‌کننده با مشکلاتی روبه‌رو شد که در ادامه، این موضوع باعث کاهش تولید لوله‌های آلیاژی شد. از ابتدای سال جاری میزان فروش داخلی لوله‌های آلیاژی کاهش قابل توجهی داشته است. ما محصولات خود را اغلب به صنایع شیر‌آلات، لوستر سازی و خودروسازی می‌فروشیم و به ترتیبی که گفته شد، میزان استفاده این صنایع از لوله و مقاطع برنجی کاهش یافته است.

وی عنوان کرد: در شرایط تحریمی، تنها کشوری که از لحاظ قیمتی مناسب بوده و همچنین با ایران برای صدور مجوزهای لازم همکاری می‌کند، کشور چین است. از مدت‌ها قبل تمام محصولات را از چین وارد می‌کردیم اما با تشدید تحریم‌ها، اغلب تولیدکننده‌ها به سمت توسعه و راه‌اندازی خطوط جدیدی برای تولید محصولات رفتند که در ادامه موجب بومی‌سازی بسیاری از کالاها شد. در حال حاضر، قیمت کالاهای برنجی وارداتی حدود 50 درصد بیشتر از  محصولات داخلی است و همچنین کیفیتی پایین‌تر از تولیدات داخلی دارند. بنابراین در حال حاضر، واردات این محصولات به صفر رسیده است.

مدیرعامل شرکت مس آلیاژ در خصوص فروش صادراتی این شرکت بیان کرد: ما تاکنون به صورت رسمی صادرات نداشته‌ایم؛ اما چندین مرتبه به کردستان کشور عراق محصول ارسال کردیم، همچنین بازرگانان واسطه محصولات ما را خریداری می‌کنند و در بازار کشورهایی مثل آذربایجان و عراق عرضه می‌کنند. میزان تولیدات ما به سفارش بستگی دارد و با توجه به حجم تقاضا محصول تولید کرده و به بازارهای داخلی و خارجی عرضه می‌کنیم.

این فعال صنعتی در رابطه با میزان و نقش تکنولوژی بر کیفیت محصول نهایی، توضیح داد: تکنولوژی و دستگاه‌های مدرن صد در صد و به ‌طور مستقیم بر میزان کیفیت محصولات آلیاژی تاثیر می‌گذارند. تولید لوله برنجی تکنولوژی خاص خود را دارد که از ذوب و ریخته‌گری شروع و بعد وارد مرحله پرس اکستروژن و تزریق می‌شود. در این مرحله، مواد مذاب داخل قالب‌هایی به شکل لوله ریخته می‌شود. مرحله بعدی ساخت لوله، کشش سرد است که با توجه به نیاز مشتری در رابطه با قطر خارجی، ضخامت دیواره لوله و طول لوله عملیات کشش بر لوله‌ها اعمال می‌شود. ما برای اینکه بتوانیم مشتریان خود را از نظر رضایت کیفیت محصول حفظ کنیم، همیشه باید خط تولید و ماشین‌آلات کارخانه را در حالت اورهال و آمادگی کامل نگه داریم و گاهی اوقات باید به تکنولوژی روز دنیا مجهز شویم که از رقبای خارجی عقب نمانیم. ازجمله رقبای داخلی مس آلیاژ، می‌توان شرکت مس شهید باهنر را نام برد.

علی‌بیگی اذعان کرد: ما در حال حاضر، مشکلی در حوزه تولید نداریم، معضل عمده تولیدکنندها در رابطه با ارگان‌های دولتی است. برای مسائلی مانند دارایی، ارزش افزوده، بیمه، اخذ انواع مجوزها و تسهیلات، ثبت سفارش و مراحل واردات ماشین‌آلات، تنها بروکراسی دولتی را پیش رو داریم. به عبارت دیگر، موانعی که دولت برای تولیدکننده ایجاد می‌کند تقریبا غیر قابل عبور است. همچنین قیمت مواد اولیه مورد نیاز ساخت محصولات برنجی، مس و روی بوده که بسیار گران هستند و به سرمایه در گردش بالایی نیاز دارد. برای تامین سرمایه در گردش به تسهیلات و وام‌های بانکی نیاز داریم؛ با وجود اینکه تمام مدارک و پروانه بهره‌برداری رسمی است و تکنولوژی‌هایی که استفاده می‌کنیم، در سطح استانداردهای همان کشورهایی است که تا پنج سال پیش از آن‌ها کالا وارد می‌کردیم و محصولات تولیدی ما باکیفیت‌تر از محصولات چینی است اما تا به امروز موفق به اخذ کوچک‌ترین حمایتی از جانب دولت نشده‌ایم.

وی در ادامه مطرح کرد: گردش مالی خرید مواد اولیه در این صنعت بسیار سنگین است. اگر روزانه دو تن مواد اولیه با میانگین قیمت 60 هزار تومان را بخواهیم خریداری کنیم، هزینه خرید مواد اولیه برای مصرف یک ماه، مبلغ کمرشکنی خواهد داشت و مشتریان نیز هیچ‌کدام به صورت نقدی از ما خرید نمی‌کنند. کالای تولیدی ما به‌ صورت نیمه‌ساخته است و باید برای تکمیل ساخت و تبدیل به محصول نهایی وارد یک کارخانه دیگر شود و زمان طی شده از تهیه مواد اولیه تا فروش محصول در بازار پروسه طولانی را سپری می‌کند که این امر موجب طولانی شدن برگشت پول به تولیدکننده اولیه می‌گردد و همه این شرایط باعث کمبود سرمایه در گردش تولیدکننده می‌شود.

مدیرعامل شرکت مس آلیاژ در پایان گفت: شرایط کنونی به گونه‌ای است که نمی‌توانیم هیچ‌گونه برنامه‌ریزی داشته باشیم. برنامه توسعه کارخانه و افزایش کیفیت و کمیت محصولات را در دستور کار داریم و فضای فیزیکی مورد نیاز جهت توسعه کارخانه را نیز مهیا ساختیم و همه امور زیرساختی آن نیز انجام شده است؛ اما ادارات دولتی مانند گاز و برق همکاری لازم را با ما ندارند. به عنوان مثال، اداره گاز امکان گازرسانی به واحد تولیدی جدید را تا سال آینده ندارد. همچنین برای یک انشعاب برق 700 کیلوواتی، 570 میلیون تومان هزینه کرده‌ایم؛ اما مشخص نیست چه زمانی به مجموعه برق‌رسانی صورت پذیرد. در حال حاضر، ما یک قطر از لوله را می‌توانیم تولید کنیم که با برنامه توسعه کارخانه قصد داریم انواع قطرهای مورد نیاز بازار را با کیفیتی بالاتر تولید کنیم؛ اما ارگان‌های دولتی به جای حمایت در تسریع راه‌اندازی خطوط تولید، هرچه در توان دارند برای ایجاد موانع به کار می‌گیرند.