به گزارش می متالز، جالب اینکه، بعد با استخدام شدن پرسنل مورد نیاز شرکت فولاد زیسکو، این رشته در بعضی مراکز آموزشی زرند پایهگذاری شده است! جالبتر اینکه گاهی دیده شده بعضی دانشگاههای زرند برای جذب دانشجو، در تبلیغات خود، فارغالتحصیلی در این رشته را همراه با استخدام در شرکت فولاد تبلیغ میکردند! که با تذکرات جدی از طرف مسئولین همراه شد، چرا که استخدام در شرکت زیسکو به عنوان بزرگترین سرمایهگذار شهرستان تقریباً منتفی است! زیرا به گفته مسئول منابع انسانی شرکت فولاد زرند ایرانیان (در دیدار با نماینده مردم شهرستانهای زرند و کوهبنان) این شرکت نیروی مورد نیاز خود را تا ۳۰ سال دیگر استخدام کرده است!
بیراه نیست اگر بگوییم دانش کار با فلز در آکادمیهای زرند «نوشدارو بعد از مرگ سهراب» است. یکی از شرکتها بیش از ۱۰۰ تکنسین متالورژی احتیاج داشت، اما تعداد زرندیهایی که با این مدرک در آزمون شرکت کرده بودند تعدادشان بسیار محدود بود، و ظاهراً این شرکت از دیگر فوقدیپلمهای بومی در چارت کاری خود استفاده کرده است.
سالهای سال در مسیر زرند – کرمان، شاهد گسترش مزارعی از فولاد و بتن بودیم، اما نیندیشیدیم در بامداد برداشت از این کشتزارهای صنعتی، کارگزارانش باید به چه جهاز دانشی مجهز باشد و مراکز علمی – آموزشی زرند در چه رشتههایی باید سرمایهگذاری کنند!؟ ما نیز نمیدانیم چه کسی باید در این زمینه میاندیشید و اندیشهاش را در این مراکز پیاده یا به قولی عملیاتی میکرد! ولی بدون شک بویی از بیتدبیری به مشام میرسد…
متالورژی، آینه تمامنمایست که نشان میدهد در کنار تمام کارهای ارزشمندی که در شهرستان به منصهظهور رسیده، که بی شک قابل تقدیر است، اما تفکرات حاشیهای و مضافاً عملکرد بعضی مراکز بر کارهای اصولی، اساسی و حقیقی چیره است و روزمرگی بر بخشهایی از حاکمیت شهر سایه انداخته است.
چه نیکوست برای آینده شهر جدیتر، عمقیتر و بروزتر بیندیشیم؛ بیندیشیم که چگونه میتوانیم طرحهای توسعه را در قالب طرحهای جامع و با کمترین ضریب خطا به پیش ببریم و سرمایهگذاری مادی و انسانی را در بازهی زمانی بلندمدت تعریف و برای برآورده شدن آنها تلاش کنیم.