به گزارش می متالز، کامران وکیل؛ دبیر کل اتحادیه صادرکنندگان و تولیدکنندگان محصولات معدنی با اشاره به اهمیت توسعه صنایع فولادی براساس اصول اقتصادی و با حمایت از بخش خصوصی گفت: واقعیت امر در صنایع فولادی این است که بسیاری از سیاستگذاریها براساس اصول علمی و متناسب با واقعیت صنعت نیست.
وکیل در ادامه افزود: در طول چند دهه اخیر اگرچه گامهای مؤثری برای توسعه برنامههای صنعت فولاد برداشتهایم اما وقتی با ریزبینی بیشتری دقت میکنیم میبینیم اصولا آنطور که شایسته بوده وارد عمل نشدهایم و حتی در برخی موارد فرصتهای موجود را نیز از بین بردهایم.
دبیر کل اتحادیه صادرکنندگان و تولید کنندگان محصولات معدنی معتقد است ایران از نظر ذخایر معدنی در جایگاه بالایی قرار دارد و در نهایت پتانسیلهای قابل توجهی در این بخش دیده میشود که هرگز به آنها دقت نظر نداشتهایم و تنها روی کاغذ از آنها صحبت شده است.
وی معتقد است در بحث اقتصاد معادن، ایران هیچ استراتژی مشخصی ارایه نکرده است وعلیرغم اینکه همه مسئولان در دولتهای مختلف براین نکته تاکید میکنندکه امتیازات بالایی داریم اما هیچ اتفاق خاص و قابل توجهی دراین زمینه تجربه نشده و تمام فعالیتها مقطعی یا به صورت جزیرهای بوده است.
وکیل تاکید کرد: به عنوان مثال اینکه ما هنوز تمام ایران را از لحاظ اکتشاف مورد بررسی متناسب با امکانات و اکتشافهای نوین قرار ندادهایم یا اینکه اصولا عمق اکتشاف ایران هیچ سنخیتی با آنچه در کشورهای توسعه یافته معدنی روی داده؛ ندارد.
به گفته وکیل حاصل این نوع نگاه به پتانسیلهای معدنی همین می شود که آنچه در جلسات و نشستهای دولتی مطرح می کنند، یعنی اینکه مثلا ایران چرا سنگ آهن وارد میکند این به معنی خروج ارز از کشور است یا اینکه با وضع قوانین مقطعی و غیرکارشناسی با نام مقابله با خام فروشی زیان گستردهای را به سرمایهگذاران تحمیل میکنیم.
وکیل درباره مزیتهای سرمایهگذاری در معادن ایران گفت: همه میدانیم ایران دارای مزیتهای معدنی متعددی از لحاظ تنوع ذخایر، پراکندگیهای منطقی در سراسر ایران و دهها امتیاز دیگر است اما واقعا امتیاز ایران فقط همین است که براساس آن سیاستهای معدنی تدوین کنیم؟
دبیر کل اتحادیه صادرکنندگان و تولید کنندگان محصولات معدنی تصریح کرد: چرا تا کنون هیچ یک از مسئولان و سیاستگذاران دولت در بخش معدن به پتانسیلهای دیگر برای ارزش افزوده بیشتر در معدن اشاره نکرده اند؟
وکیل تصریح کرد: براساس تغییرات ایجاد شده در معادلات اقتصادی و تولیدی دهکده جهانی چاههای نفتی آینده معادن هستند و هرکشوری که در این زمینه سرمایهگذاری منطقیتر و اصولیتری داشته باشد برنده بازی است.
به گفته وی برهمین اساس ایران باید بجای اینکه درحاشیه برای معادن سیاستگذاریکند بهتر است با درنظر گرفتن زنجیرهای از فرصتها استراتژی و برنامهای هدفمند برای استفاده حداکثری از ارزش افزوده معادن سیاستگذاری کند. به عنوان مثال ایران علاوه بر پتانسیلهای معدنی موقعیت منطقهای و همچنین انرژی ارزانقیمت دارد که میتوان از این پتانسیلها درکنار فرصتهای معدنی استفاده حداکثری داشت.
این کارشناس معدن گفت: منابع انرژی ارزان قیمت در ایران فرصتی است که میتواند ارزش افزوده بالایی در بخش معدن ایجاد کند به عنوان مثال چرا ما نباید چندین برابر تولید سنگ آهن داخلی اقدام به واردات سنگ آهن با قیمت مناسب کنیم و بعد از تبدیل آن به محصولات فولادی با صادرات ارزش افزوده قابل توجهی برای اقتصاد کشور ثبت کنیم.
دبیر کل اتحادیه صادرکنندگان و تولید کنندگان محصولات معدنی همچنین با اشاره به برنامه افق 1404 صنعت فولاد تاکید کرد: براساس برآوردهایی که انجام شده ایران در آینده نزدیک با کمبود سنگ آهن با توجه به اکتشافات فعلی روبرو میشود خوب حالا سئوال اینجاست که اگر واقعا امکان تهیه سنگ آهن از خارج از ایران با قیمت منطقی وجوددارد چرا نباید مثل ترکیه و چین ما هم واردکننده سنگ آهن باشیم و بجای آن فولادهای خاص با چندده برابر ارزش افزوده صادر کنیم؟
وکیل با اشاره به اینکه واردات سنگ آهن برای ایران ننگ نیست گفت: مدیریت جزیرهای و نبود استراتژی اصولی براساس واقعیت درکنار بیاعتمادی به بخش خصوصی و عدم مشارکت این بخش در تصمیمگیریها باعث شده تا امروز بجای اینکه به مسایل اصلی برای جایگزینی اقتصاد معدنی با اقتصاد نفتی فکر کنیم در حاشیه قرار گرفتهایم، هرچند منظور از اقتصاد معدنی ورود مجدد به اقتصاد تک محصولی نیست.