به گزارش می متالز، بر همین اساس اقبال مناسبی برای شرکتهای فولادی و معدنی ایران نیز وجود دارد. عملکرد این شرکتها در نیمه اول امسال مثبت بوده و رشد سودآوری قابل توجهی را ثبت کردهاند. پیشبینیها حاکی از آن است که این شرکتها در نیمه دوم سال نیز سود مناسبی داشته و رشد سودآوری را ثبت خواهند کرد.
مرتضی علی اکبری؛ معاون مالی و اقتصادی شرکت سرمایهگذاری معادن و فلزات علاوه بر تشریح آخرین برنامههای این شرکت به تحلیل صنایع معدنی و فلزی پرداخته است.
با کاهش 4/ 2درصدی تولید فولاد در سال 2020 و رسیدن حجم تولید به 725/ 1 میلیارد تن میتوان پیشبینی کرد تولید فولاد جهان در سال2021 با رشد 4/ 1 درصد به 795/ 1میلیاردتن برسد.
همچنین با بازگشت چین پس از مهار نسبی ویروس کرونا انتظار میرود تقاضای فولاد در چین در سال 2020 افزایش 8 درصدی داشته باشد.از سوی دیگر کاهش دو رقمیتولید در آمریکا، اروپا، اسپانیا، ایتالیا، ژاپن، کرهجنوبی و کاهش تولید در اقتصادهای توسعهیافته به میزان 9/ 14درصد در 2020 و 9/ 7درصد در 2021 را میتوان از دیگر موضوعات قابل توجه این صنعت دانست.
در این میان کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور از شوک کرونا تاثیر کمتری گرفتهاند با این حال انتظار کاهش تقاضا برای اقتصادهای نوظهور در 2020 وجود دارد. چین بیشتر از کشورهای دیگر از عدم موفقیت در کنترل ویروس زیاندیده است.
این در حالی است که تاثیر این شرایط در سراسر قاره و آمریکای لاتین بالا بوده و در جنوب شرق آسیا (ASEAN) نیز مالزی و فیلیپین بیشتر از کشورهای دیگر آسیب دیدهاند.
در همین حال به نظر میرسد در ویتنام به دلیل کنترل ویروس رشد تقاضا مثبت خواهد بود.اما منطقه MENA تحت تاثیر شوک دوگانه شیوع ویروس و افت قیمت نفت قرار خواهد داشت.
در سال 2020 تقاضای فولاد 3/ 12درصد کاهش داشته، اما در سال 2021 حدود 6/ 10درصد افزایش خواهد داشت.
تاثیر کرونا در صنایع مختلف متفاوت است؛ به طور مثال بخش ساختوساز در مقابل شوک کرونا مقاومتر بود. با این حال بخش ساختوساز در کشورهای برزیل، ترکیه و مکزیک کاهش دورقمی داشت. همچنین چشمانداز نفت ممکن است سرمایهگذاری در حوزه انرژی را تحت تاثیر قرار دهد.
در بخش خودرو شاهد کاهش 70تا90 درصدی در برخی از کشورها بودهایم به طوری که تولید خودرو در 3 ماه 2020 نسبت به سال قبل 34درصد کاهش را تجربه کرده است.
همچنین تولید 8 ماه خودروی چین نیز 9درصد نسبت به 2019 کاهش دارد. در آلمان و آمریکا نیز تولید خودرو در 8 ماه 2020 حدود 30درصد کاهش و طی همین مدت در هند 46 درصد کاهش داشته است .
از طرف دیگر تولید ماشینآلات در فصل اول سال 2020 در چین و در فصل دوم این سال در اروپا، آمریکا و ژاپن کاهش داشته است، اما در چین به طور استثنا در مجموع 8 ماه 2020 رشد تولید مثبت بوده است.
تولید محصولات شرکتهای فولاد مبارکه (تولیدکننده ورق گرم و سرد و پوششدار)، خوزستان (اسلب و بیلت)، ارفع (بیلت)، کاوه جنوب کیش (بیلت)، خراسان (بیلت)، هرمزگان (بیلت)، چادرملو (بیلت) و ذوبآهن اصفهان (شمش کالایی) و تولید فولاد خام در 7 ماه سالجاری نسبت به سال گذشته به میزان 4درصد کاهش داشته است.
تولید کنسانتره شرکتهای گلگهر، چادرملو، گهرزمین و صبانور در 7 ماه سالجاری نسبت به سال گذشته به میزان 5درصد افزایش داشته است.
مجموع تولید گندله متعلق به شرکتهای گلگهر، چادرملو، فولاد صبانور و فولاد خوزستان است که تولید گندله در 7 ماه سالجاری به میزان 17درصد نسبت به سال گذشته رشد داشته است.
شمش روی نیز تنها تولید شرکت کالسیمین است تولیدات این شرکت در 7 ماه سالجاری نسبت به مدت مشابه سال قبل 10درصد رشد را شاهد بوده است.
تولید کاتد مس نیز تنها تولید شرکت ملی مس ایران است که در 7 ماه سالجاری نسبت به سال قبل با 11درصد افزایش همراه بوده است.
پس از دستورالعمل جدید سازمان مبنی بر اینکه معدنیها با قیمتهای رقابتی معامله شوند، اقبال روی شرکتهای معدنی بیشتر خواهد شد. به همین دلیل سهام زیرمجموعههای «ومعادن» امسال سودآوری بیشتری خواهند داشت و پیشبینی میشود همه این شرکتها بتوانند سقف قیمتهایی را که تا قبل از ریزش بازار سهام داشتند دوباره تا پایان سال کسب کنند.
همچنین در اختیار داشتن زنجیره صنعت و در کنار آن افزایش دوباره قیمتهای جهانی را نیز میتوان از دیگر دلایل اقبال شرکتهای زیرمجموعه «ومعادن» دانست. این در حالی است که به دلیل کمبود سنگآهن و افزایش تقاضا نسبت به عرضه سود سنگآهنیها بیشتر هم خواهد شد.
همچنین با وجود افزایش پیشبینی سود شرکتهای فولادی در نیمه اول امسال عملکرد این شرکتها تا پایان سال از نیمه اول هم مناسبتر خواهد بود. بر همین اساس میتوان گفت سرمایهگذاری در توسعه معادن و فلزات از ریسک پایینی برخوردار است و میتواند پاسخ سهامداران بالقوه و بالفعل را در کوتاهمدت و بلندمدت بدهد.
در اواخر سال گذشته با توجه به رونق بازار دو موضوع را عملیاتی کردیم. اول شرکت سرمایهگذاری پرتو تابان را با سرمایه یکهزار میلیارد تومان تاسیس کردیم که اکنون پرتفویی نزدیک به یکهزار و 500 میلیارد تومان دارد. فعالیت این شرکت، خرید و فروش سهام و حمایت از شرکتهای زیرمجموعه است و در واقع در کنار صندوقهای بازارگردانی بازوی کمکی برای بازارگردانی «ومعادن» و شرکتهای زیرمجموعه به شمار میآید. این شرکت 6 ماه حدود 93 میلیارد تومان سود داشته و پیشبینی میشود تا پایان سال این رقم افزایش قابل توجهی داشته باشد.
همزمان شرکت سهامی عام دیگری را به نام تجلی ایجاد کردیم که بتوانیم پروژههای شرکتهای زیرمجموعه را به این شرکت منتقل کرده و به بورس ببریم تا بتوانیم از طریق بازار اولیه برای آنها تامین مالی کنیم.
مدیران بازار سرمایه از این ایده جدید به دلیل ورود مستقیم سرمایه به تولید استقبال کردهاند، اما از آنجا که شرط پذیرش شرکتهای جدید در بورس این است که دو سال از صورتهای مالی آنها گذشته و سودآور باشند مراحل پذیرش این شرکت در بورس طول کشیده و هنوز نهایی نشده است. با این حال هیاتمدیره بورس به زودی در حال نهایی کردن قوانینی برای اینگونه شرکتهاست و امیدواریم به زودی این شرکت پروژه محور را وارد بورس کرده و 40 تا 50 درصد آن را عرضه کنیم.
تاکنون سه پروژه عمده را به این شرکت واگذار کردهایم؛ پروژه فولاد شرق خراسان که حدود 5/ 2 میلیون تن کنسانتره تولید میکند. پروژه یک میلیون تنی گندله صبانور و سهام شرکت فولاد سرمد ابرکوه که شرکت سرمد به تنهایی سه پروژه فولادسازی، آهناسفنجی و تنوع محصول را به همراه خود دارد که در قالب یک شرکت به شرکت تجلی منتقل شدند. البته طرح توجیهی این سه پروژه باید به روز میشد تا به یک طرح افزایش سرمایه در شرکت تجلی منجر شود. به همین دلیل این محصول به یک گزارش توجیهی افزایش سرمایه نیاز داشت که شرکت تامین سرمایه امین در حال تهیه این گزارش است و به زودی آن را ارائه میدهد. سهام شرکت تجلی نیز توسط تامین سرمایه امین وارد بورس خواهد شد.
به تازگی جلسهای با حضور چادرملو و گلگهر برگزار شد و در آن پیشنهاد شد شرکتهای چادرملو و گلگهر هم پروژههای خود را به شرکت تجلی بیاورند که در آن صورت تجلی 30 الی 50 هزار میلیارد تومانی میشود. «ومعادن» پروژههای دست اول و ناب خود را به تجلی برده تا بتواند رضایت و انگیزه سهامداران بالقوه و بالفعل را جلب کند.
همچنین از شرکتها برای ورود پروژهها به شرکت تجلی دعوت کردهایم و امیدواریم دیگر شرکتها هم پروژههای خوب خود را به این شرکت بیاورند.
هرچه پروژهها پیشرفت فیزیکی بیشتری داشته باشند قیمت سهام تجلی در بورس افزایش مییابد و این افزایش تاثیر بر NAV «ومعادن» دارد.
پس از افزایش سرمایه اخیر که حق تقدم آن منتشر شد اکنون مقدمات افزایش سرمایه بعدی را به میزان 50 درصد در دستور کار داریم .بر این اساس 2 هزار و 500 میلیارد تومان افزایش سرمایه دیگر از محل مطالبات و آورده نقدی سهامداران خواهیم داشت. امیدواریم که شرکت بتواند قبل از پایان سال مجوز این افزایش سرمایه را از سازمان بگیرد تا بر اساس آن سرمایه «ومعادن» به 7 هزار و500 میلیارد تومان برسد. با این افزایش سرمایه «ومعادن» جزو شرکتهای با سرمایه بالا در بورس خواهد ماند.
هدف از این افزایش سرمایه شرکت در افزایش سرمایه شرکتهای زیرمجموعه مثل چادرملو، گلگهر، گهرزمین، توسعه آهن و فولاد گلگهر و کک طبس است.
«ومعادن» طبق تکلیف سازمان بورس بازارگردانی سهام خود و شرکتهای زیرمجموعه را انجام میدهد. در این زمینه دو صندوق بازارگردانی هم داریم که یکی از آنها از سه سال قبل و دیگری را از یکسال قبل ایجاد کرده ایم.
صندوقی که سه سال قبل تشکیل شد همچنان با 400 تا 500 میلیارد تومان سرمایه بازارگردانی «ومعادن» و شرکتهای زیرمجموعه را انجام میدهد.
در بازگشایی اخیر نماد شرکت، «ومعادن» و «فولادمبارکه» حمایت خوبی داشتند و باعث شدند سهام در وضعیت مناسبی قرار بگیرد.
ومعادن امسال به عنوان یکی از اولین شرکتهای بورسی از سوی شرکت رتبهبندی برهان رتبه خوبی کسب کرده و بر همین اساس میتواند بدون ضامن نسبت به انتشار اوراق در بورس اوراق بهادار اقدام کند.
شاخص در مردادماه امسال معادل2 میلیون و 78 هزار و 512 واحد بود که طی 3 ماه، کاهش 5/ 41 درصدی را ثبت کرد و به تبع آن حجم معاملات به زیر یک هزار و 400 میلیارد تومان رسید.بر همین اساس P/ E بازار با رسیدن به عدد 15، کاهش 60 درصدی از سقف خود را تجربه کرد.
در آن زمان ارزش بازار سرمایه 6/ 1 برابر حجم نقدینگی مهرماه سال 99 بود و حجم نقدینگی کل کشور به نزدیک 3000هزار میلیارد تومان رسید.
تعداد سهامداران خرد نیز ماه سال 99 افزایش چشمگیری داشت.
در همین حال اوایل امسال تحلیل کارشناسان از بررسی متمرکز بر پیشبینی سود شرکتها EPS به بررسی موارد دیگری مثل ارزش جایگزینی و... تغییر کرد. به همین دلیل تاثیر منفی بر بازار سهام گذاشت، زیرا تاثیر این پارامترها بر بورس کم است و نمیتواند مانند تحلیل منطبق بر EPS مناسب باشد.
درباره دلایل افت بورس باید گفت از دست رفتن اعتماد مردم نسبت به بازار، عدم ثبات در نظام تصمیمگیری بازار، عدم شناخت سهامداران خرد از بازار،دید کوتاهمدت به بازار سرمایه، عدم توجه به هشدار کارشناسان نسبت به افت شاخص وعدم تطابق ظرفیتهای بازار با میزان تقاضا برای ورود به بازار تاثیرگذار بود.
از طرفی رشد بازار هم دلایل خود را داشت که از آن جمله میتوان به سوق نقدینگی به سمت بازار سرمایه،بازده بالای بازار سرمایه نسبت به سایر بازارها، نقش دولت در دعوت مردم برای ورود به بازار و افزایش نرخ دلار و افزایش سود شرکتها اشاره کرد.
اما در طول سه ماه از نیمه تابستان، نیمه پاییز بازار سرمایه راهی معکوس از آنچه پیموده بود را در پیش گرفت. در این شرایط نزولی اکثر سرمایهگذاران حقیقی (حرفهای و غیرحرفهای) تا فرصت خروج یافتهاند پول خود را از بازار خارج کردهاند. به گونهای که خالص خروج پول حقیقیها از بازار حدود 25 هزار میلیارد تومان طی 3 ماه بوده است.
اکنون با اصلاحهای انجام شده، قیمت سهام بازار به کف رسیده است و پس از این رشد قیمتها را شاهد خواهیم بود. این در حالیست که پیشبینی سود بسیاری از شرکتها نسبت به سال قبل افزایش یافته و این نشان از رشد در نیمه دوم سال دارد.
به افراد تازه وارد بورس که تحت تاثیر جو بازار قرار گرفتند پیشنهاد میشود که اگر از بازار خارج نشدهاند سهام خود را نفروشند تا در بلندمدت بتوانند زیانهای خود را جبران کنند. گرچه معتقدم قیمت سهام تا پایان سال به اوج قیمتهای سال قبل باز نمیگردد، اما چشمانداز خوبی برای سال آینده وجود دارد.
اکنون به طور واقعبینانه پایههای اقتصادی در سایه تجربه تحریمها محکمتر شد. فضای تولیدات داخلی رشد کرد و فکر میکنم اگر از این فرصتها استفاده شود نتایج خوبی در پی خواهد داشت.
سیاستهای تحریمیخصمانه آمریکا و محدودیتهای ایجاد شده برای تامین ارز، عدم پاسخگویی ارزهای در دسترس به تقاضای موجود در سه سال گذشته ومشکلات ساختاری اقتصاد (افزایش حجم نقدینگی در اقتصاد و تورم) باعث افزایش نرخ ارز بود که بر اساس آن در 27 مهرماه نرخ ارز به عدد تاریخی 31 هزار و 856 تومان به ازای هر دلار صعود کرد.
از سویی کاهش انتظارات تورمی ناشی از انتخاب بایدن به ریاست جمهوری آمریکا و همچنین امید به گشایشهای اقتصادی پیش رو، کاهش نرخ ارز به مبلغ 24 هزار و 806 تومان در تاریخ 19 آبان را رقم زد.
به عقیده بنده نباید به کاهش شدید نرخ ارز به دلیل عدم تغییر سیاستهای دولت آمریکا در مقابل ایران حداقل در کوتاهمدت خوشبین بود. صادرات نفت نیز به عنوان مهمترین منبع ارزی کشور در سطح جهانی، قیمتی حدود 40 دلار دارد که این هم خود موجب کاهش منابع ارزی خواهد شد. در همین حال با توجه به دیدگاه دموکراتها در خصوص استفاده از سیاستهای انبساط پولی باید امید داشت در کنار کاهش محدودیتهای ناشی از شیوع ویروس کرونا قیمتهای جهانی نفت نیز افزایش داشته باشد.
اعلام شرکت فایزر و مدرنا در خصوص اثرگذاری واکسن تولیدی این شرکتها به میزان 90 و 95 درصد، خوشبینی را نزد سرمایهگذاران در بازارهای مختلف بالا برد و موجب شد نرخ نفت در روزهای اخیر تا سطح 45 دلار در هر بشکه رشد کند. هر چند کرونا هنوز نگرانیها را از بین نبرده است.
در داخل نوسانات نرخ ارز اثرات متفاوتی روی شرکتها داشته و دارد؛ شرکتهایی مثل فولادیها، گلگهر، پخش فولادی چادرملو و گهرزمین و ارفع که بهرهبرداری و صادرات دارند با افزایش نرخ ارز شرایط خوبی داشته و دارند. فعالیت سایر شرکتهایی که صادرات ندارند با دلار 25 هزار تومانی هم توجیهپذیر هستند. از سویی پیشبینیهای کارشناسان برای نرخ ارز نیز کمتر از 22 هزار تومان نیست که در این صورت هم نگرانی بابت 6 ماه دوم شرکتها و سوددهی آنها وجود ندارد.