صنعت فولاد ایران نیازمند بازنگری است

می متالز - کارشناسان معتقدند به منظور رفع مشکلات خصوصی سازی ناشی از واگذاری سهام کارخانه های فولادی به شرکت های غیرتخصصی، باید از این پس واگذاری ها با اعمال محدودیت هایی از قبیل داشتن حداقل توانمندی های مدیریتی و فنی در صنعت فولاد صورت گیرد.

به گزارش می متالز، وجود پیوندهای قوی صنعت فولاد با صنایعی نظیر خودرو، ماشین آلات و تجهیزات، ساختمان و ... موجب شده این صنعت از موقعیت استراتژیکی برخوردار باشد، به گونه ای که برنامه های توسعه و تجارت صنعت فولاد در کشورهایی همچون چین، هند، ترکیه و روسیه در راس سیاستگذاری های آن ها قرار دارد؛ اتفاقی که به نوعی در سال های گذشته در ایران هم رخ داده است و شاهد رشد واحدها و ظرفیت تولید فولاد در کشورمان بوده ایم اما چالش اصلی صنعت فولاد در کشورمان این است که این رشد ناقص رخ داده است. نگاهی به برنامه ریزهای کشورهایی مانند ترکیه، هند و... در حوزه فولاد نشان می دهد بسته به شرایط اقتصادی و جغرافیایی و با توجه به وضعیت زیرساخت ها، نحوه تامین نهاده ها و شرایط بازار داخلی و خارجی، سیاست های بعضا مشابه و گاه متفاوتی را با هدف بهبود سازوکار و قابلیت های این صنعت اعمال کرده اند. به اعتقاد کارشناسان توجه و الگوبرداری از برخی سیاست های دیگر کشورها با در نظر گرفتن شرایط داخلی کشور می تواند در راستای حمایت و تقویت این صنعت مثمر، ثمر باشد.

در این بین به نظر کارشناسان ضرورت ایجاد اتحاد استراتژیک در حوزه های تامین نهاده، گسترش بازارهای داخلی و خارجی، ارتقا قابلیت های فناورانه و نیز تکمیل و توسعه زنجیره ارزش میان شرکت های فولاد خوزستان و فولاد مبارکه ( با دارا بودن بالغ بر 46 درصد تولید فولاد خام) از طریق تاسیس شرکت سرمایه گذاری مشترک که ضمن هم افزایی آنان سبب افزایش توان رقابت پذیری این تولیدکنندگان خواهد شد.

علاوه براین در راستای افزایش راندمان و تولید با صرفه اقتصادی معادن سنگ آهن ایران باید نسبت به ادغام یا واگذاری یکپارچه مجتمع های سنگ آهن مرکزی چغارت، چادرملو، چاه گز، می شدوران و فالت مرکزی ایران (مستقر در استان یزد که عمدتا در تملک سازمان گسترش و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران ) ایمیدرو هستند، برنامه ریزی شود.

همچنین کارشناسان معتقدند به منظور رفع مشکالت خصوصی سازی ناشی از واگذاری سهام کارخانه های فولادی به شرکت های غیرتخصصی، باید از این پس واگذاری ها با اعمال محدودیت هایی از قبیل داشتن حداقل توانمندی های مدیریتی و فنی در صنعت فولاد صورت گیرد. ضمن آنکه باید دارندگان غیرتخصصی سهام کارخانه های فولادی (نظیر سازمان تامین اجتماعی که سهامدار 64 درصد سهام ذوب آهن و 6/11 درصد سهام فولاد مبارکه است) ملزم به تاسیس شرکت تخصصی در حوزه فولاد شوند تا مدیریت سهم و اعمال سیاست های خود را از طریق این شرکت ها پیگیری کنند.

منبع: اتاق بازرگانی