به گزارش می متالز، الهام فخاری در همایش تبیین وضعیت آب و فاضلاب شهرهای استان تهران با بیان اینکه در شرایط تقریبا بیآبی به سر میبریم، گفت: به جای کلمه بیآبی با توجه به شرایط امنیتی – اجتماعی از کلمه کمآبی استفاده میکنیم، اما واقعیت این است که با بیآبی روبرو هستیم. برخی خطرها را ممکن است مردم متوجه نشوند. یکی از این مساله آب است مردم اصفهان تجربه تلخی را با موضوع آب در سال گذشته پشت سر گذاشتند.
وی با بیان اینکه بیابان اصفهان را به نوعی بلعیده و خشک کرده است، گفت: وضعیت اصفهان و ارومیه و دیگر شهرهایی که با تنش آبی مواجه هستند به ما نشان میدهد که به سمت بیآبی میرویم و این بیآبی پیامدهای جدی اجتماعی و امنیتی را برای ما دارد و دشمنان نیز از این شرایط بیآبی و امنیتی سوء استفاده میکنند بنابراین باید خودمان این شرایط را مدیریت کنیم.
وی با بیان اینکه گویی مردم احساس نمیکنند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اظهار کرد: مردم آب را از شما مطالبه میکنند و شما سعی میکنید با پمپاژ آب از شهرستان دیگر و یا حفر چاه دیگر این مطالبه را برطرف کنید و متاسفانه محور همه گزارشهای تامین آب و خدمات پساب متمرکز بر شهر تهران است و هر مسالهای را در شهر تهران پررنگ میبینند و اینکه این آب که در تهران استفاده میشود متعلق به شهرستانهای استان تهران است و سهم آب شهرستانهای استان تهران است که به دلیل فشردگی و افزایش جمعیت تهران از آنها گرفته میشود و پمپاژ به سمت تهران میشود، کمتر دیده میشود.
این عضو شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه نباید افکار عمومی را به هم بریزیم، خاطرنشان کرد: با این رویه شما بهتر از من میدانید که نمیتوانید ادامه بدهید و قطعا در 10 سال آینده باید از استانهای مجاور آب بگیریم و به آنها دستاندازی کنیم. این الگو در کشورمان پاسخگو نبوده است و متاسفانه اتفاقی است که در مناطق مرکزی ایران تجربه شده و میبینید که بحرانهای بسیار سختی را در بین چند استان ایجاد کرده است.
فخاری با بیان اینکه باید در حد امکان با هماهنگیهای دستگاههای دیگر با مردم در این خصوص جدیتر صحبت شود تصریح کرد: معتقدم مسئولیت شوراها در این زمینه مسئولیت بسیار مهم و تاثیرگذاری است. الزامهایی که در حقیقت شوراها میتوانند در اصلاح الگوی مصرف، اصلاح الگوی خدمات و کیفیت سرویس خدمات حوزه آبفا و پساب ظرفیت متمایز و ممتازی را ایجاد کنند و این گلایه را از طرف همکارانم در شوراهای اسلامی شهرستانهای استان تهران مطرح میکنم چرا که ظرفیت شوراها را متاسفانه آبفا نادیده میگیرد و بار مسئولیت را بیشتر بر دوش خود تحمل میکند در حالی که این آمادگی در شوراها وجود دارد و باید در این شرایط به این ظرفیت جدیتر توجه شود.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: باید از مدیریت شهری برای بحث فاضلاب استفاده کرد معتقدم با تجربه خوبی که در خصوص شهر تهران در حوزه پساب و فاضلاب وجود دارد و با توجه به مواد قانونی که در شورای شهر مصوب شده است میتوانیم این الگو را در شهرستانهای استان تهران نیز استفاده کنیم و این توقف و کندی که در پیشرفت توسعه فاضلاب و سرویسدهی خدمات پساب در شهرستانها وجود دارد را با استفاده از این الگو برطرف کنیم.
وی با بیان اینکه متاسفانه هنوز سیاستهای تشویقی و تنبیهی در خصوص حوزه آب و پساب برای مردم تعیین نشده است، معتقدم بعضی از مسائل را باید از طریق این سیاستها پیش برد. ما تقریبا به بیآبی رسیدهایم نباید معطل این بمانیم که مردم به این بینش فرهنگی برسند که باید آب را صحیح استفاده کنند. در خصوص بعضی از مسائل باید الزامات قانونی و فشار از بالا وجود داشته باشد و من معتقدم این ظرفیت را میتوان از طریق مدیریت شهری در پایانکار ساختمانها در نظر گرفت.
فخاری با بیان اینکه باید این الزام در پایان کارها وجود داشته باشد که در صورتی که در ساختمان از شیرهای کاهنده استفاده نشده باشد، پایان کار به آن ساختمان ارائه نشود، تاکید کرد: معتقدم شهرداری در این زمینه میتواند بازوی کمکی به آبفا باشد و این همکاری بین نهادی باعث بهبود وضعیت شود.
فخاری تاکید کرد: اگر قرار باشد با همین روش و رویه ادامه دهیم، بیشک شکاف اجتماعی و احساس تضاد و احساس تبعیض ایجاد خواهیم کرد و متاسفانه در حال حاضر نیز احساس تبعیض در جامعه ایجاد شده است و اگر مردم به این مقایسه ادامه دهند که شهر تهران امورش بهتر از دیگر مناطق پیش میرود و شهرستانها صدای بلندی ندارند و زورشان نمیرسد؛ این وضعیت خوبی نیست و پیامدهای جدیای را برای ما در پی خواهد داشت. شاید بعضی از ما این موضوع را احساس نمیکنیم که شهرستانهای استان تهران از برخی مسائل تهران به شدت در عذابند و نسبت به آن معترض هستند و خدا نکند که این وضعیت فراگیر شود، چرا که میتوانیم این مسائل را حل و فصل کنیم و از این اعتراضات جلوگیری کنیم.
وی ادامه داد: باید مدیریت شهری را در این موضوع بسیار جدی ببینیم. همه میدانیم که منابع آب دیگر در کار نیست و حتی اگر لازم است باید کارتهایی با عنوان تعیین سهم شهروندی در نظر گرفته شود و معتقدم مصارف شهری شاید آنقدر مسالهساز نباشد اما تفاوت سرانهها در منطقه یک و منطقه 17 تهران بسیار متفاوت است.
او افزود: به طور میانگین یک شهروند منطقه یک بیش از 400 لیتر آب مصرف میکند در صورتی که فشار و کمآبی و نقطه قرمز برای افرادی است که در مناطق جنوب به طور مثال منطقه 17 زندگی میکنند و کیفیت آبی که مردم در مناطق مختلف شهر تهران و شهرستانهای اطراف تهران استفاده میکنند، غیرعادلانه است. در موضوعات اجتماعی و پسماند نیز گفته بودم که اگر منافع برای برخی وجود دارد باید آن منافع را قطع کرد و با همکاری بین دستگاهی سیستم خدمات شهری را بهبود دهیم، چرا که در حوزه پساب و فاضلاب نمیتوانیم خدمات شایستهای به مردم بدهیم.