به گزارش می متالز به نقل از فولادبان، در حالی که جنگ تجاری چین و استرالیا از یک محصول به محصول دیگر از جو تا خرچنگ دریایی و مشروبات الکلی در حال حرکت است، پکن تاکنون از اعمال هرگونه ممنوعیت و مانعی برای سنگآهن استرالیا خودداری کرده است.
همانطور که قیمتهای جهانی برای سنگآهن افزایش مییابد، اشتهای سیریناپذیر چین و عدم توانایی یافتن مواد جایگزین مناسب، مانع از قصد تنبیهی پکن است.
استرالیا ۵۳ درصد از تقاضای جهانی سنگآهن را تأمین میکند که چین ۵۷ درصد آن را مصرف میکند. استرالیا در حال حاضر ۶۸ درصد از واردات سنگآهن چین را تأمین میکند.
قیمت سنگآهن در اوایل ماه جاری به بالاترین رکورد ۲۳۳ دلار در هر تن رسید. این روند صعودی از سال گذشته آغاز شد اما اکنون به طور فزایندهای بازتاب ترس روزافزون تورم جهانی و نگرانیهای بازار در مورد اختلالات عرضه ناشی از شیوع کرونا در برزیل و سایر مناطق است.
اخیرا با برخورد دولت چین با احتکار و سفتهبازی در بازار سنگآهن، قیمتها تا ۲۰ درصد کاهش یافته است.
مقامات نظارتی مربوطه در چین اعلام کردهاند روند قیمت کالاها را از نزدیک پیگیری و کنترل و نظارت مشترک بر بازارهای آتی کالا و بازارهای معاملات را تقویت میکنند.
تحلیلگران هنوز انتظار دارند صادرات سنگآهن استرالیا به رشد خود ادامه دهد. انتظار میرود که حجم صادرات استرالیا از حدود ۹۰۰ میلیون تن در سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۱۲۱ به ۱٫۱ میلیارد تن تا سال ۲۰۲۵ با افتتاح یا توسعه چندین معدن در استرالیای غربی، افزایش یابد.
چین درنهایت میتواند گزینههای مناسب دیگری در خارج از استرالیا نیز داشته باشد. درواقع، اوایل این هفته پکن از هدف خود برای تنوع بخشیدن به تأمین سنگآهن از استرالیا و تقویت خودکفایی خبر داد.
در میانمدت، واردات سنگآهن از آفریقا و آمریکای لاتین افزایش مییابد. پروژه سیماندو در یک قسمت دورافتاده از گینه یکی از منابع خاص جدید با چشماندازهای خوب است.
در جای دیگری در همان منطقه، اخیراً کنسرسیومی از شرکتهای چینی، فرانسوی و سنگاپوری برای ساخت دو بلوک سنگآهن با هزینه ۱۴ میلیارد دلار ایجاد شده است. چین همچنین در حال بررسی دو معدن بزرگ در سایر نقاط قاره آفریقا است، اگرچه تحلیلگران بازار این موارد را بهعنوان چشماندازهای بلندمدتتر ارزیابی میکنند.
در کوتاهمدت، تعداد کمی از تحلیلگران بر این باورند تا زمانی که تولید فولاد در همان مسیر صعودی و صعودی باقی بماند، چین میتواند به سرعت از وابستگی به استرالیا رها شود. بیشتر پروژههای مختلف زیرساختی چین، از خطوط قطار سریعالسیر گرفته تا مدرنیزاسیون شهری، از فولاد استفاده میکنند.
در همین حال، دور شدن طولانیمدت چین از سنگآهن استرالیا بسیار پیچیده و به طور بالقوه مملو از دامهای متلاشیکننده زنجیره تأمین و خطرات اقتصادی خواهد بود.
در گزارش وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین در سال ۲۰۲۱، برنامههای پکن نه تنها در زمینه تقویت منابع داخلی آهن بلکه برنامههای سرمایهگذاری برای افزایش ظرفیت تولید در کشورهایی از جمله روسیه، میانمار، قزاقستان و مغولستان بیان شده است.
در این برنامه، دستیابی به ۴۵ درصد خودکفایی در سنگآهن در کمتر از پنج سال هدفگذاری شده است.
چین همچنین میتواند از آهن قراضه بیشتری برای افزایش تولید فولاد خود استفاده کند. این هفته مقامات چینی تعرفه واردات قراضه را لغو کردند تا اثر قیمتهای بالاتر سنگ آهن را کاهش دهند اما در عین حال تخفیف صادرات برخی کالاهای فولادی را کاهش دادند.
سؤال سوزناک در استرالیا این است که کدام محصول با تعرفههای مجازاتی چینی یا محدودیتهای تجاری روبرو خواهد شد. هفته گذشته، چین در بیانیهای هدف خود را اعلام کرد و گفت اعتماد دوجانبه پس از تعلیق پروژههای ابتکار کمربند و جاده در استرالیا شکسته شده است.
در بیانیه دولت چین آمده است: مقامات چینی چارهای ندارند جز اینکه یک پاسخ قانونی و لازم را بدهند. مسئولیت کاملاً به عهده استرالیا است.
اگر دولت استرالیا اجاره ۹۹ ساله بندر داروین را که به یک شرکت چینی اعطا شده لغو کند، ممکن است جنگ تجاری بعدی دو کشور آغاز شود.
اما صرفنظر از اینکه چین در آینده کدام صنعت استرالیا را هدف قرار میدهد، سنگآهن احتمالاً در کوتاهمدت مصون خواهد ماند، مگر اینکه پکن بخواهد تولید فولاد خود را در میانه رونق پس از همهگیری کرونا محدود کند. صادرات LNG استرالیا به چین نیز به همین دلایل در میانمدت مصون است.
استرالیای غربی که اکثر سنگآهن استرالیا را در خود جای داده، اقداماتی سریع را انجام داده است تا فراتر از چین فکر کند.
دولت استرالیا هم در حال بحث در مورد تجاریسازی طرحهایی است که حتی در اوج رونق بازار و در میان بحثهای مداوم در مورد ایجاد یک صنعت فولاد سبز کاملاً تجاری نبودند.
منبع: فولادبان