از سیاست گذاری های نادرست تا کمبود برق و آب در بخش معدن

می متالز - بخش معدن و صنایع معدنی امروز برای تامین دو نیاز اصلی خود یعنی آب و برق با چالش های بسیاری مواجه است که می تواند روند توسعه را با مشکل همراه کند.

به گزارش می‌متالز، تامین آب و برق در حال حاضر به پاشنه آشیل بخش معدن تبدیل شده است که می‌تواند اهداف پیش بینی شده برای ۱۴۰۴ را به خطر اندازد.

در حال حاضر کمبود برق مشکلات جدیدی را برای واحد‌های صنعتی از جمله فولاد ایجاد کرده است که می‌تواند تهدیدی برای صادرات غیر نفتی و همچنین تامین نیاز بازار داخلی باشد.

البته امروز رییس دفتر رییس جمهوری گفت: بر اساس تصمیم چهارشنبه گذشته هیات دولت، صنایع سنگین، چون فولاد و سیمان از شب تا صبح اجازه فعالیت دارند.

محمود واعظی درباره قطعی برق صنایع سنگین، چون فولاد و سیمان و تمهیدات لازم برای جلوگیری از افزایش قیمت محصولات این صنایع، گفت: این وضعیت موقت است و این کار‌ها به دلیل افزایش دما در هفته‌های پیش‌رو انجام می‌شود.

وی اضافه کرد: چهارشنبه گذشته تصمیم خوبی در دولت گرفته و قرار شد به برخی صنایع اجازه داده شود شب تا صبح فعالیت داشته باشند که سیمان و فولاد هم جزو آن است.

اما باید به این نکته توجه داشت که برق و آب دو عامل حیاتی برای بخش معدن است.

در این باره بهرام شکوری رییس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران نیز در کلاب هاوس «می متالز» اظهار کرد: بخش معدن و صنایع معدنی دو موضوع مهم حیاتی یعنی برق و آب را در خود جای داده است. در حوزه آب متاسفانه سیاست گذاری درستی برای تامین این زیرساخت وجود ندارد. این موضوع باعث شد تا صنعت به دنبال تامین آب باشد و شاهد انتقال آب از خلیج فارس به فلات مرکزی باشیم.

به گفته وی، برق نیز از این ماجرا جدا نیست و دامن صنعت به ویژه زنجیره فولاد را گرفته است.

شکوری تصریح کرد: در حوزه برق نه مشکل سرمایه گذاری داریم نه تولید. به نظر می‌رسد سیاست گذاری‌های دولت مناسب نیست و متاسفانه توسعه تولید برق را شاهد نبودیم.

رییس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران، بیان کرد: اگر مانند آب خود صنعت همت نکند در آینده مشکلات بیشتر خواهد شد.

شکوری ادامه داد: یکی از مشکلات کشور نبود استراتژی است. زمانی که استراتژی نداریم با مشکلاتی همراه می‌شویم. در طرح‌های جامع مانند طرح فولاد تمامی این نیاز‌ها دیده شده است. در نتیجه باید در زمان مشخص تامین شود، اما چون استراتژی وجود ندارد شاهد صدور مجوز‌ها بدون کار کارشناسی هستیم. از سویی دیگر زیرساخت‌های لازم نیز به موقع تامین نمی‌شود.