ماه سومی که کارگران هفت‌تپه حقوق نگرفته‌اند!

به گزارش می‌متالز، از ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ که برخی کارگران و همچنین رسانه‌های خارجی اعلام کردند که نیشکر هفت تپه از بخش خصوصی باز پس گرفته شده است جَو این کارخانه بعد از اینکه ماه‌ها آرامش را تجربه کرده بود همانند گذشته غبار آلود شد. بعد از آن بود که زمزمه‌هایی از واگذاری این شرکت به تامین اجتماعی به گوش رسید، واگذاریی که بنا بود دولت در عوض بدهی‌هایی که به این سازمان دارد، مسولیتش را به این تامین اجتماعی بدهد، ولی نه خبری از مدیریت تامین اجتماعی شد و نه خبری از خلع ید از بخش خصوصی.

به این نکته هم باید اشاره کنیم که در سال‌های اخیر سازمان تامین اجتماعی هم وضعیت نابسامانی دارد و با توجه به تجربه واگذاری کارخانه ماشین‌سازی هپکو اراک که تامین اجتماعی توان پرداخت کارگران این واحد تولیدی را ندارد بسیاری معتقدند که واگذاری نیشکر هفت تپه به تامین اجتماعی پروژه‌ای شکست خورده است.

مسوولانی که در قالب بخش خصوصی مدعی بودند در حال گسترش نیشکرهفت تپه هستند دست از کار کشیدند و حالا بیش از ۳ ماه است که حقوقی به کارگران پرداخت نکرده است و از بخش دولتی هم خبری نیست همین موضوع باعث شد تا کارگران خشمگین هفت تپه در وضعیت که اعتراضاتی در استان خوزستان شکل گرفت تصمیم به تجمع در محوطه شرکت بکنند که از آغاز این اعتراضات حدودا یک ماه می‌گذرد.

از سویی دیگر هر از چند گاهی خبر‌هایی از سوی نمایندگاه مجلس و همچنین برخی از مسوولان که ارتباطی با گذشته این شرکت نداشتند در خصوص واگذاری و سرنوشت این شرکت به گوش می‌رسد، ولی دراین ۳ ماه هیچ درمانی برای بهبود وضعیت کارگران این واحد تولیدی پیدا نشده است.

یکی از کارگران نیشکر هفت تپه می‌گوید: «نیشکر هفت تپه به کودک سر راهی تبدیل شده است که در آغوش مسوولان استانی و کشوری دست به دست می‌شود و هیچ متولی مشخصی هم وجود ندارد که بگوید ما چه باید بکنیم.» محسن یکی از کارگرانی که در این یک ماهه اخیر در کنار دیگر کارگران هفت تپه در تجمعات شرکت می‌کند در مورد آخرین وضعیت شرکت نیشکر هفت تپه می‌گوید: «باتوجه به مشاهدات میدانی که در این یک ماه داشته‌ایم باید بگوییم که شرایط در بلاتکلیفی کامل قرار دارد و به هریک از مسوولان ونمایندگان مجلس تماس می‌گیریم کسی پاسخگوی ما نیست. پیش از این هم تجربه این را داشتیم که چند ماه حقوقی دریافت نکنیم، ولی در آن شرایط می‌دانستیم با چه فردی طرف حساب هستیم، ولی حالا نمی‎دانیم که آیا می‌توانیم معوقات مزدی خود را دریافت کنیم یا خیر.»

این کارگر در پاسخ به اینکه مسوولیت کنونی شرکت با چه فرد یا سازمانی است ادامه می‌دهد: «برخی می‌گویند که شرکت از بخش خصوصی بازپس گرفته شده است، ولی تا کنون به صورت کتبی و رسمی رائی صادر نشده است و کارفرمای خصوصی هم اعلام کرده است که دیگر دخالتی در امور مالی نخواهد داشت. باید بگویم که مسوولیت شرکت در حال حاضر نه با دولت است و نه با بخش خصوصی و کارگران هم به حال خود رها شده‌اند. متاسفانه تعدادی از همکاران ما وارد بازی‌های سیاسی شده‌اند و پا در راهی گذاشته‌اند که تنها فضا را غبار آلود‌تر می‌کند و هیچ سودی هم برای‌شان نخواهد داشت.»

این کارگر نیشکر در همین خصوص اضافه می‌کند: «بخش خصوصی که پای خود را از این موضوع کنار کشیده است و هیچ جوابی به ما نمی‌دهند. دولت به دلیل شرایط خاص اقتصادی که دارد توان پرداخت حقوق ۳۰ میلیارد تومان کارگران و هزینه‌های رایج شرکت را ندارد. برخی می‌گویند که دولت با تهاتر و جایگزینی اموال با حقوق کارگران موافقت کرده است، ولی این مورد اگر بشود هم زمان‌بر خواهد بود. در ثانی موضوعات اینچنین هم که اعلام می‌شود در حد حرف است و هیچ تصمیم رسمی تا کنون گرفته نشده است.»

محسن با اشاره به اینکه معیشت و آینده خانواده کارگران برای مسوولان اهمیتی ندارد می‌گوید: «بدبینی، بی‌تدبیری و ناهماهنگی در خصوص وضعیت کنونی کارگران نتیجه ناهماهنگی‌های مسوولان است و هر جناح سیاسی می‌خواهد سود خودش را از این موضوع ببرد و تنها چیزی که در این بین برای آن‌ها مهم نیست معیشت کارگران و خانواده‌های آن‌ها هستند. در این وضعیت شیوع بیماری کرونا و افزایش تعداد فوتی‌ها هر روز در تجمعات شرکت می‌کنیم و اگر کسی کرونا بگیرد یقین داشته باشید که تومانی پول نداریم تا خودمان و یا خانواده‌مان را درمان کنیم.»

او با انتقاد از شرایط کنونی و رفتار نادرست مسوولان با کارگران ادامه می‎‌دهد: «شرکت نیشکر هفت تپه که حالا به دلیل همین بلاتکلیفی مزارع آن خشک شده‌اند در حال از بین رفتن است. هفت تپه به فرزندی تبدیل شده است که هیچ‌کس مسوولیت آن را بر عهده نمی‌گیرد در حالی که وضعیت کنونی نتیجه تصمیم‌گیری‌های خود مسوولان است وگرنه ما کارگران که نمی‌توانیم تغییری در وضعیت به وجود بیاوریم. برخی معتقدند که این بلاتکلیفی همچنان ادامه خواهد داشت تا اینکه شرکت منحل، مزارع خشک و کارگران خسته بشوند و برای همیشه این واحد تولیدی فراموش شود. در نهایت مقداری پول به ما می‌دهند و مرخصمان می‌کنند. تنها امید ما این است که بعد از مستقر شدن دولت و مشخص شدن مسوولان وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی تصمیم جدیدی برای ما گرفته شود که احتمال دارد این بلاتکلیفی تا ماه‌ها ادامه داشته باشد.»

منبع: روزنامه اینترنتی فراز