به گزارش میمتالز، زغالسنگ به عنوان یکی از سوختهای مهم در صنعت فولاد جهان به شمار آمده و چین نیز به عنوان بزرگترین مصرف کننده این ماده معدنی با کمبود زغالسنگ مواجه شده است.
متال اکسپرت نیز طی گزارشی که اخیرا منتشر کرده، از اقدامات چین برای تامین منابع زغال سنگ و برق از طریق افزایش منابع مالی خبر داده است.
کیوان جعفری طهرانی تحلیلگر ارشد بازار بین المللی مواد معدنی و فولاد طی گزارشی در کانال تلگرامی خود نوشته است: دولت چین تدابیری را برای اطمینان از تامین برق در فصل گرما و جلوگیری از سوداگری در فولاد و دیگر بازارهای کالایی اتخاذ میکند و این در حالیست که بیشتر استانهای چین با کسری شدید زغالسنگ حرارتی روبرو هستند که ناشی از ممنوعیت واردات از استرالیا و اختلالات تامین مربوط به آب و هوا است.
نکته مهم درخصوص زغالسنگ افزایش قیمت آن در بازارهای جهانی است؛ چراکه همانگونه که در گزارشهای قبلی ایراسین به این موضوع پرداخته و گفته شد که بهای زغالسنگ FOB استرالیا از مرز ۴۰۰ دلار نیز عبور کرده است. البته کاهش میزان صادرات زغالسنگ استرالیا به چین نیز میتواند یکی از دلایل مهم برای به وجود آمدن بحران زغالسنگ در کشور چین باشد.
جالب است بدانید که در حال حاضر، چین به عنوان بزرگترین تولیدکننده فولاد و همچنین زغالسنگ در جهان، بیشترین میزان مصرف زغالسنگ را به خود اختصاص میدهد و از آن به عنوان منبع انرژی کورههای بلند فولاد استفاده میکند؛ بالا بودن بهای انرژی گاز موجب شده تا بیش از ۸۰ درصد فولاد جهان با روش کوره بلند و با استفاده از زغالسنگ تولید شود؛ در شرایط فعلی نیز که چین با بحران برق ناشی از کمبود زغالسنگ مواجه شده، این اتفاق میتواند باعث سقوط تولید در بخشهای زیادی از جمله صنعت فولاد شود.
این موارد در حالی مطرح میشود که با توجه به آغاز زودهنگام فصل سرما در کشور چین، مسوولان در این کشور باید برای تامین انرژی در فصل سرما، همچنین ذخیره سازی و تامین زغالسنگ برنامهریزی انجام دهند.
اکنون با وجود اینکه چین یکی از تولیدکنندگان زغالسنگ در جهان است، طبق آخرین اطلاعاتی که درخصوص وضعیت تامین زغالسنگ چین مطرح شده، معدنچیان زغالسنگ میتوانند تا روزهای پایان سال، حتی اگر از محدودیت سهمیه سالیانه تولید آنها فراتر بروند، زغالسنگ را با ظرفیت کامل تولید کنند؛ زیرا باید با بحران انرژی مبارزه شود.
در مجموع میتوان گفت: تلاش چین برای تولید زغالسنگ بیشتر و واردات این ماده معدنی، در شرایطی که بعد از کنترل ویروس کرونا در این کشور فعالیتهای صنعتی روند روبهرشد به خود گرفته، باید منتظر ماند و دید که چین درخصوص سیاست همیشگی خود در جهت کاهش میزان آلودگی و کربن ناشی از فعالیت کارخانههای فولادی و مقابله با آلودگی هوا چه خواهد کرد؟ تولید بیشتر فولاد یا کم شدن میزان آلودگی هوا؟ کدام مورد در اولویت قرار خواهند گرفت؟