به گزارش میمتالز، انتقال به سمت عدم انتشار کربن صنعت فولاد به ۲۷۸ میلیارد دلار سرمایهگذاری بیشتر و تغییر به سمت استفاده بیشتر از فولاد بازیافتی نیاز دارد. حرکت به سمت استفاده از کورههای قوس الکتریکی که ترجیحا با انرژیهای تجدیدپذیر تغذیه میشوند، معمولا به گندله سنگ آهن خلوص بالا نیاز دارد.
در حال حاضر مقدار محدودی سنگ آهن با عیار بالا عمدتا در قاره آمریکا، اروپا و خاورمیانه تولید میشود، اگرچه ذخایر با کیفیت خوبی در آفریقای جنوبی، هند، روسیه و برزیل وجود دارد. تولیدکنندگان استرالیایی باید محصول خود را بیشتر پالایش کنند تا آن را برای استفاده در کورههای قوس الکتریکی مناسب کنند که به طور بالقوه هزینههای تولید را افزایش میدهد.
به گزارش فولاد ایران، اگر قرار باشد از تغییرات خطرناک آب و هوایی جلوگیری شود، صنعت فولاد که حدود ۷ درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانهای را به خود اختصاص میدهد، در خط مقدم تلاشها برای کاهش آلودگیهای کربنی خواهد بود. هیدروژن، که به ویژه از انرژیهای تجدیدپذیر تولید شده باشد، یک جایگزین بالقوه برای زغال سنگ متالورژیک سوزانده شده در فرآیند تولید فولاد خواهد بود البته در صورتی که تولید این سوخت افزایش یابد و قیمت آن کمتر شود.
فرآیندی که ناخالصیهای موجود در سنگ معدن آهن را حذف میکند برای بالا بردن کیفیت سنگ آهن استرالیا و برزیل یا سایر رقبا مورد نیاز است، اما این امر بر هزینهها میافزاید و سوددهی شرکتهای معدنی را کمتر میکند. همچنین هیدروژن سبز ممکن است سنگ آهن مگنتیت را بر سنگ آهن هماتیت که در منطقه پیلبارا استرالیا بیشتر است در ارجحیت قرار دهد.
مطالعات متعدد نشان میدهد که تکنولوژی هیدروژن سبز به عنوان ارزانترین و کاربردیترین راه برای تولید فولاد سبز در حال ظهور است. اما این تغییر فناوری چالشی را برای استرالیا ایجاد میکند. نه تنها عملا صادرات زغال سنگ متالورژی آن را از بین میبرد، بلکه اگر شرکتهای معدنی خود را با این تغییرات سازگار نکنند صادرات سنگ آهن استرالیا نیز میتواند آسیب ببیند.
منبع: ایفنا