آنچه در نشست تخصصی فرارسی فناورانه از منظر رویکرد گذار‌های پایدار صنعت فولاد ایران و سوئد گذشت/ ضرورت حرکت ایران به سمت تولید فولاد سبز

به گزارش می‌متالز، در این نشست به بررسی وضعیت فناوری در صنعت فولاد پرداخته شد که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:

بهرام سبحانی رییس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در این نشست اظهار کرد: در سال ۲۰۲۰ کل دنیا ۱ میلیارد و ۸۷۷ میلیون تن فولاد تولید کرد که بیش از ۵۶ درصد آن تنها در چین تولید شده است و پس از آن اتحادیه اروپا، هند، ژاپن، آمریکا، روسیه، کره جنوبی، ترکیه و برزیل و ایران به عنوان دهمین تولید کننده با حدود ۳۰ میلیون تن فولاد در این دسته بندی قرار گرفت.

وی ادامه داد: البته ظرفیت امسال می‌توانست تا ۳۵ میلیون تن باشد، اما به دلیل مشکل قطعی برق در تابستان و چالش گاز در زمستان ممکن است همان عدد تکرار یا حتی به کمتر از ۳۰ میلیون تن برسیم. در غیر این صورت جایگاه ایران می‌توانست به رتبه هشتم در تولید دنیا برسد.

سبحانی با اشاره به کیفیت فولاد ایران، گفت: ما شرکت‌های متعدد فولادی داریم که یک اصل ثابت در آن‌ها وجود دارد و آن اصل این است که حدود ۷۵ درصد فولاد ایران توسط چند شرکت تولید می‌شود که دارای زنجیره کامل هستند یعنی از سنگ آهن به محصول نهایی می‌رسند. ما تعداد زیادی واحد کوچک با ظرفیت پایین داریم. دسته اول به لحاظ کیفی پلنت‌های به روزی را در اختیار دارند. زیرا برخلاف دنیا، ۹۰ درصد تولید ما براساس DRI و EAF است.

وی تصریح کرد: در این روش، چون خوراک DRI است در نتیجه از نظر کیفی محصولی مطلوب و منطبق با استاندارد‌های جهانی تولید می‌شود و به کشور‌های اروپایی و جنوب شرق آسیا صادرات داریم.

سبحانی اضافه کرد: عمده تجهیزات شرکت های فولادی اروپایی بوده و اگر هم غیراروپایی است با استاندارد‌های جهانی مطابقت دارد.

رییس انجمن فولاد ایران اظهار کرد: در روش کوره قوس سنگ آهن تبدیل به گندله و در نهایت محصول نهایی فولادی بسیار تمیز و مطابق با استاندارد‌های جهانی است. در این فرآیند و احیای مستقیم تولید گاز‌های گلخانه‌ای را خواهیم داشت که در احیای مستقیم کم‌تر است.

وی همچنین گفت: در بحث تکنولوژی تولید و کیفیت گپ زیادی وجود دارد به ویژه در مجموعه‌های بزرگی که کل زنجیره را در اختیار دارند. در واقع تکنولوژی‌ها و خطوط تولید طبق استاندارد‌های جهانی حتی اروپا است. اما فاصله‌ای که می‌توان امروز مطرح کرد نبود واحدی در کشور است که فولاد را بدون CO۲ تولید کند.

سبحانی تاکید کرد: اما این پروژه تغییرات و انتقال تکنولوژی‌ها به این سمت در دستور کار شرکت‌های بزرگ قرار گرفته است. یکی از فرآیند‌ها CCS است که می‌توان به واحد‌های موجود انتقال داد. به هر حال باید تولید گاز CO۲ را محدود کرد. اروپا قرار است در آینده هر نوع محدودیت و تعرفه‌ای را حذف کند و در نهایت در سال ۲۰۲۵ تعرفه‌ها را براساس CO۲ تولیدی مشخص کند. این در حالی است که اروپا یکی از بازار‌های بزرگ ما است به همین دلیل این موضوع در دستور کار شرکت‌های بزرگ قرار گرفته است.

صادرات تکنولوژی ایران به جهان

حسین عزیز طائمه طراح پلنت های احیا مستقیم و مدیر مهندسی شرکت مهندسی معادن و فلزات (MME) نیز در ادامه اظهار کرد: اگر بخواهیم نگاه کلی به وضعیت موجود صنعت فولاد در ایران داشته باشیم و پس از آن مسیر پیش روی این صنعت را بررسی کنیم، بهتر است وضعیت حال حاضر را از دید تکنولوژی ملاحظه کنیم.

وی افزود: اولین کارخانه فولاد ایران به روش کوره بلند بود، پس از آن زنجیره فولاد با توجه به مزیت‌های نسبی در مسیر DRI و EAF حرکت کرد. عمده‌ترین مزیت‌هایی که برای این مسیر داشتیم گاز طبیعی بود. اما در کنار این مزیت مشکل آب نیز مطرح بود.

عزیز طائمه با طبقه بندی تکنولوژی در زنجیره فولاد، بیان کرد: صنایع مختلف به ویژه فولاد دو نوع طبقه بندی تکنولوژیکی دارند یکی فرآیندمحور و دیگری تجهیزمحور است. سیال گازی مبنای اصلی فرآیند‌های پتروشیمی و پالایشگاهی و احیا مستقیم است، اما کارخانه‌هایی مثل کنسانتره و فولاد سازی تجهیز محور هستند. با این دیدگاه در وضعیت فعلی باید گفت، در صنایع فرآیندمحور در زنجیره فولاد پیشرفت خوبی داشته ایم زیرا در این فرآیند‌ها تجهیزات خاص کمتری مورد نیاز است و می‌توان آن‌ها را به نحوی تهیه کرده و سایر بخش‌ها به طور کامل در داخل کشور قابل طراحی و ساخت هستند.

وی ادامه داد: آهن اسفنجی مثال خوبی از تکنولوژی فرآیندمحور است. ما در حال حاضر تولید کننده اول جهان در صنعت احیا مستقیم یا آهن اسفنجی هستیم. تکنولوژی آهن اسفنجی از سال‌ها قبل به ایران آمد و شرکت های مهندسی ما به خوبی آن تکنولوژی را جذب و بومی سازی کردند. همچنین تجربیات بسیار ارزشمندی در حوزه بهره برداری داریم.

عزیز طائمه بیان کرد: اما این اتفاق در فولادسازی رخ نداد و نمی‌توانیم کارخانه فولادسازی را به صورت ۰ تا ۱۰۰ خودمان احداث کنیم، البته دلیل اصلی این موضوع نبود تکنولوژی نیست بلکه اگر شرکت‌های ایرانی با صرف هزینه به تکنولوژی ساخت این گونه تجهیزات در کارخانه تجهیزمحور دست پیدا کنند بازار جهانی برای این تجهیزات که نیازمند سرمایه گذاری زیادی هم هستند، ندارند.

وی گفت: در نتیجه مشخص می‌شود وضعیت ما در زنجیره فولاد چیست. توسعه تکنولوژیکی نامتوازنی رخ داده است که در برخی حلقه‌ها رشد شدید و در برخی حلقه‌های زنجیره به شدت وابسته هستیم. به گفته وی، با وجودی که توانستیم دانش را در کارخانه‌های فرآیندمحور جذب کنیم، اما در توسعه آن هنوز پیشرفت خوبی پیدا نکرده ایم.

در فولادسازی ۳ روش اصلی داریم. اولین آن BF-BOF است که ۸۰ درصد فولاد جهان از این روش تولید می‌شود. این روش زغالی یکی از آلوده کننده‌ترین روش‌های فولادسازی است. به ازای هر تن فولاد ۲ تن CO۲ تولید می‌کنیم. البته در تکنولوژی‌های اصلاح شده کوره بلند انتشار دی اکسید کربن کمتر شده است. در روش دیگر تولید فولاد با کوره قوس و با قراضه برگشتی است. در این روش حدود ۴۰۰ کیلیوگرم به ازای هر ۱ تن فولاد شاهد تولید CO۲ هستیم. اما در روش آخر که آهن اسفنجی به همراه کوره قوس الکتریکی است حدود ۱ تن به ازای هر ۱ تن فولاد تولید CO۲ داریم ما در ایران از این روش استفاده می‌کنیم.

عزیز طائمه تاکید کرد: خوشبختانه فولادسازی ما از روش تمیز انجام می‌شود. جهان به ویژه اروپا و آمریکا به سمت روش آهن اسفنجی در حال حرکت است و ما از قبل این تکنولوژی را در اختیار داریم. محصول این تکنولوژی پس از ذوب در کوره قوس الکتریکی معنی فولاد سبز را می‌دهد البته اگر در این فرآیند از هیدروژن سبز استفاده گردد و انتشار دی اکسید کربن نداشته باشد. هیدروژن سبز می‌تواند به روش الکترولیز آب با استفاده از الکتریسیته حاصل از انرژی‌های تجدیدپذیر تولید شده باشد. خوشبختانه ما می‌توانیم پس از تکمیل تحقیقات صادرات این تکنولوژی را داشته باشیم.

دستیابی ایران به کربن صفر در ۲۰۶۰

کیوان جعفری طهرانی تحلیل گر ارشد بین المللی صنعت فولاد نیز در این نشست، بیان کرد: برخی از کارخانه‌های تولید کننده فولاد در ایران، تکنولوژی فولاد سبز را دنبال می‌کنند، این در حالی است که ایران در جایگاه دهم تولیدکنندگان فولاد جهان قرار دارد، اما کاهش گاز طبیعی می‌تواند بر تولید فولاد ایران اثر گذار باشد.

وی ادامه داد: بسیاری از کشور‌های دنیا به دنبال فولاد سبز هستند و اروپا و سوئد نیز پیشتاز این موضوع هستند. بزرگ ترین تولیدکننده فولاد جهان یعنی چین نسبت به دیگر کشور‌های پیشتاز دیرتر به سمت این برنامه رفته و پیک تولید CO۲ را تا سال ۲۰۳۰ دانسته است. از سویی دیگر اعلام کرده است در ۲۰۶۰ به کربن صفر می‌رسد.

جعفری طهرانی اضافه کرد: البته بسیاری از کشور‌ها فولاد ساز را تا ۲۰۵۰ اعلام کرده اند که به این میزان خواهند رسید. اولین فولادساز جهان شرکت بائو در سال ۲۰۲۰، ۱۱۵ میلیون تن فولاد تولید کرد، اما به دلیل ادغام با ۶ فولاددساز کوچک در ۲۰۲۱ به تولید ۱۵۰ میلیون تن رسیده است و اعلام کرده شروع کاهش تولید کربن آن ۲۰۲۳ می‌رسد.

وی تاکید کرد: صنعت فولاد سبز صنعت پرهزینه‌ای است و بسیاری از کشور‌ها جهان اعلام کرده اند قیمت فولاد سبز ۱.۳ برابر بیشتر است. مرسدس بنز اعلام کرد از ۲۰۲۵ به طور ۱۰۰ درصد از فولاد سبز در محصول لاکچری خود استفاده می‌کند.

جعفری طهرانی گفت: اگر ایران قرار است به سمت تولید فولاد سبز برود، طبیعتا، به ۲۰۵۰ نمی‌رسد و پیش بینی بنده سال ۲۰۶۰ است هرچند زمان آن دیر است. باید این زمان را هدف قرار دهیم.

ردیابی فولاد سبز

فلیپ سانچز کارشناس ردیاب فولاد سبز، دستیار پژوهشی کربن زدایی صنعتی در موسسه محیط زیست استکهلم و بخشی از گروه رهبری دبیرخانه انتقال صنعت گفت: شرکت Industry Transition از شرکت های فعال در زمینه صنعت فولاد و از کشور‌های مختلف تشکیل شده است. می خواهم در مورد این شرکت که با آن همکاری می کنم صحبت کنم.

شرکت پیشگام Transition که به طور مختصر به آن Leadit می گویم در سال ۲۰۱۹ توسط دولت سوئد و هند ایجاد شد و اطلاعات و شرکت های مختلف فعال در صنعت را گرد هم آورد.

انستیتوی محیط زیست استکهلم سردبیری تحقیقات در زمینه چالش های زیست محیطی این مجموعه را بر عهده دارد.

گرچه ما به طور خاص در زمینه فولاد کار تخصصی انجام می‌دهیم، اما طی سال های گذشته اقدامات بسیار زیادی در زمینه کربن زدایی از صنایع سنگین از جمله فولاد را انجام داده ایم.

همان طور که در اسلاید‌های سمینار مشاهده می شود، خلاصه ای از تلاش ها در زمینه کربن زدایی فولاد و مشارکت شرکت ها در این موضوع ارائه شده است.

طی سال های اخیر در این زمینه ما اطلاعات پراکنده زیادی دریافت کرده ایم که به منظور یکپارچه سازی و به دست آوردن یک دید کلی و بهتر، گروهی از متخصصان از ۷۵ سازمان با همکاری یکدیگر یک پایگاه داده به نام "ردیاب فولاد سبز" (Green Steel Tracker) را ایجاد کرده و توسعه دادند.

ردیاب فولاد سبز یک پایگاه داده آنلاین است که تمام تلاش ها، سرمایه گذاری ها و پروژه ها در زمینه تولید فولاد سبز را از طریق این داده ها و اطلاعاتی که از سوی تولید کنندگان منتشر شده گردآوری کرده است. اطلاعات در سایت قابل دسترس و دانلود است.

برای بدست آوردن یک چارچوب برای صنعت روبه رشد فولاد سبز ما باید ابتدا بر روی یک معیار و شاخص به توافق نظر می رسیدیم تا طبق آن شرکت ها و اطلاعات آن ها به پایگاه داده اضافه گردد.

در ابتدا ما بر روی تولید فولاد اولیه - تولید فولاد از سنگ آهن - تمرکز کردیم. همچنین صنعت تولید فولاد از طریق بازیافت قراضه ها نیز به طور قابل ملاحظه ای با استفاده از انرژی تجدیدپذیر الکتریکی قابل کربن زدایی است.

دوم اینکه ما به جای تمرکز بر ابزار و تجهیزاتی که در کارخانه ها در حال حاضر وجود دارد بر تغییر و جایگزینی تکنولوژی‌های مورد استفاده در تولید فولاد تمرکز کردیم.

قدم سوم ما تمرکز بر روی مشتریان و گروه هدفی بود که به طور کامل و شفاف به اهداف زیست محیطی پایبند و متعهد باشند، بود.

در انتها ما هر نوع پروژه ای که به نحوی به سمت انتقال از روش‌های سنتی به تولید محصولات با مصرف کربن کمتر حرکت کند، اجازه حضور و ثبت در پایگاه داده را دادیم.

در حال حاضر ردیاب فولاد سبز در حال جمع آوری داده‌ها از منابع مختلف است و کل مجموعه در تلاش است تا که این داده‌ها تا سال آینده کاملا گردآوری و قابل استفاده گردد.

سوال: روند‌های جهانی آهن و فولاد با توجه به تجربیات شما چگونه است؟

نکته مهم قابل اشاره اینست که اطلاعات در پایگاه داده ناشی از تلاش و تعهد به اهداف زیست محیطی است. اگرچه ممکن است شکل اجرای این موضوع متفاوت باشد، اما حداقل بدین وسیله می‌توانیم به درک کلی از آنچه در روند کربن زدایی صنعت اتفاق می افتد برسیم.

با توجه به الگوی کلی، از هر ۱۰ تولید کننده بزرگ و اصلی در سطح دنیا ۵ تولید کننده حداقل یک پروژه در این زمینه دارند.

در تمامی پروژه‌هایی که در کشور‌های اروپایی انجام شد فقط یک پروژه در منطقه‌ای قرار داشت که هیچ پروژه دیگری در آن وجود نداشت.

اما در مورد تکنولوژی اگر شما به آژانس‌های بین المللی انرژی و برنامه‌های آن‌ها توجه کنید داده‌هایی در مورد تکنولوژی‌هایی مانند DRI و دیگر تکنولوژی‌ها وجود دارد که با داده‌های موجود در پایگاه داده ما متفاوت است، زیرا روش‌های مختلفی برای استفاده از این نوع تکنولوژی‌ها وجود دارد. اما چیزی که در پایگاه داده بار‌ها تکرار شده و با دیگر داده‌ها مشترک است تکنولوژی DRI می باشد.

من معتقدم این تکنولوژی نقش بسیار مهمی در انتقال و جایگزینی تکنولوژی‌ها و حرکت به سمت تعهدات و اهداف زیست محیطی خواهد داشت. این حرکت از راه حل هایی که با حفظ سیستم و تغییر تجهیزات بود به سمت راه حل‌هایی برای تغییر کل زنجیره ارزش و تکنولوژی به طور کلی خواهد بود.

نکته مهم دیگری که در داده‌های شرکت‌های تولیدکننده فولاد وجود دارد اهداف خنثی سازی کربن در آن شرکت‌هاست.

اغلب این تولیدکنندگان هدف خنثی سازی کربن (Carbon Neutralization) تا سال ۲۰۵۰ را در نظر دارند و اقدامات آن‌ها در جهت کاهش ۳۰ درصد کربن تا سال ۲۰۳۰ است. گرچه اغلب این برنامه‌ها کلی بوده و در مورد جزییات رسیدن به این اهداف و اقدامات مد نظر آن‌ها توضیح داده نشده و به نظر من لازم است تا در کنار اهداف مشخص شده برنامه‌ها به طور دقیق مشخص شوند.

سوال: با توجه به تجارب و تصویری که از نحوه فعالیت دیگر کشور‌ها دارید نظر خود را در مدت اجرای پروژه بفرمایید.

بله مطمئناً تجارب بسیار جالبی طی این پروژه ردیابی و در حالی که در تلاش برای گردآوری داده‌ها بودیم، داریم.

اولین نکته مثبت در این پروژه همکاری کشور‌های مختلف در آن است، زیرا اگر سوئد به تنهایی می‌خواست این پروژه را عملیاتی کند این امر امکان پذیر نبود.

شبکه‌ای از سازمان‌ها و شرکت‌هایی در آمریکا، اروپا و دیگر کشور‌ها این اطلاعات را گردآوری کردند. البته باید یادآوری کرد که ما در مورد برخی کشور‌ها مانند چین هیچ اطلاعاتی در دست نداشتیم و نکته مثبت دیگر این بود که ما بر اساس اطلاعات گردآوری شده، بازخورد‌های بسیار خوبی نیز از تولیدکنندگان و نمایندگان آن‌ها دریافت کردیم که این نشان دهنده آشنایی آن‌ها با ارزش پروژه و آنچه در حال اتفاق بود، است.

حتی خارج از صنعت فولاد، اطلاع رسانی‌ها و اخبار باعث اقداماتی در زمینه جلوگیری از قرارداد‌های استخراج زغال سنگ در محدوده تحت نظارت صنایع مختلف شده است.

در انتها باید بگویم استارت و شروع پروژه ردیابی فولاد سبز و پروژه‌هایی که با هدف کاهش انتشار آلاینده‌ها آغاز گردید باعث توجه بیش از پیش جامعه جهانی به موضوع محیط زیست گردید.

مروری بر وضعیت صنعت فولاد سوئد تا رسیدن به تولید فولاد سبز

ماکس آهمن استاد زمینه مطالعات انرزی و محیط زیست دانشگاه لوند سوئد و پروژه کربن زدایی صنعت فولاد (هایبریت پروژه) نیز در این نشست گفت:  می خواهم به طور خلاصه در مورد آنچه طی ۵ سال گذشته در سوئد اتفاق افتاده، کمی صحبت کنم.

سوئد سالانه ۵ میلیون تن فولاد با روش کوره بلند تولید کرده و با اتفاقات جدید احتمالا تا سال ۲۰۲۵ حدود ۳ میلیون تن فولاد سبز را از طریق روش DRI تولید خواهد کرد.

برنامه درازمدت ما این است که تمامی کوره بلند‌ها را تا سال ۲۰۴۰ جایگزین کنیم.

شرکت معدنی Elkab که یک شرکت بسیار عظیم در زمینه استخراج سنگ آهن است قصد دارد تا سال ۲۰۴۰ و طی یک برنامه درازمدت، مقدار ۲۰ میلیون تن آهن اسفنجی به روش احیای مستقیم (DRI) تولید کند.

وقتی در مورد تکنولوژی و نوآوری های جدید سخن می گوییم، باید گفت که روش DRI روشی کاملاً شناخته شده است و خیلی جدید نیست، اما چیزی که نو و جدید محسوب می گردد قرار گرفتن این تکنولوژی ها در کنار هم و در یک سیستم است.

در سوئد ما از تکنولوژی های بالایی بهره مند هستیم، اما در زمینه DRI تخصصی نداریم در حالی که این تکنولوژی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

ما نیاز به میزان زیادی انرژی تجدیدپذیر برق و همچنین پتانسیل بسیار زیادی در زمینه تولید این نوع انرژی داریم، اما خواسته و تلاش ما این است که این پتانسیل و تکنولوژی ها را در کنار هم به صورت یک سیستم کارآمد قرار دهیم.

قابل ذکر است که پروژه تولید فولاد سبز علاوه بر اهداف بسیار مهم آب و هوایی شامل ارزش افزوده تولید هیدروژن نیز هست، زیرا با استفاده از انرژی تجدیدپذیر برق که بیشتر به نیروی باد متکی است، شما به هیدروژن به عنوان یک انرژی جایگزین برای ذخیره نیاز خواهید داشت.

انتظار داریم چیزی که در سوئد با پیوستن شرکت های تولیدکننده انرژی، کارخانه های تولید فولاد و شرکت های معدنی به یکدیگر و ایجاد شرکت های مشاوره ای اتفاق افتاده، در دیگر کشور‌ها نیز اتفاق بیفتد و دیگر شرکت ها و سازمان ها نیز آن را دنبال کنند.

پایگاه داده ای توسط دولت سوئد ایجاد شده است که روند تغییرات و پروژه هایی که طی سال های گذشته اتفاق افتاده ثبت شده و می بینیم که تغییرات کاملا محسوس و قابل توجه هستند.

سوال: در صنعت فولاد سوئد چه عوامل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی با یکدیگر در تعامل بوده اند؟

من معتقدم که مهمترین اتفاق هدف گذاری قاطع و بلندمدت در این زمینه بوده که به طور گسترده ای مورد پذیرش و ایجاد سیاست گذاری‌های مرتبط در سوئد شده است. وقتی یک شرکت بزرگ در زمینه فولاد سبز سرمایه گذاری می کند نیازمند امنیت و اطمینان در سیاست گذاری های آب و هوایی و زیست محیطی است تا سرمایه گذاری مطمئن تری انجام دهد.

این یکی از سیاست گذاری های سوئد در زمینه آب و هوا بوده تا انتشار آلاینده‌های خود را به میزان قابل توجه و به هر قیمتی که شده کاهش دهد.

نکته دیگر که می توانم به آن اشاره کنم برق ارزان و توسعه انرژی های بادی در حجم بسیار زیاد است.

هزینه تولید برق در کشور طی این سال ها بسیار کاهش داشته و در آینده حتی از این هم پایین تر خواهد رفت.

در حال حاضر تفاوت میزان تولید فولاد از طریق کوره بلند و روش DRI حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد است، اما در آینده استفاده از روش تولید DRI تا سال ۲۰۲۵ بسیار قابل ملاحظه خواهد بود.

دو موضوع شفافیت در سیاست گذاری ها و قیمت پایین انرژی برق از عوامل بسیار مهم و تاثیرگذار است.

سوال: چطور توانستید پذیرش و تقاضا برای فولاد سبز را مدیریت کنید؟

یکی از موارد بسیار مورد بحث، در نظر گرفتن یارانه (سوبسید) برای تولید فولاد سبز است که تا به امروز هنوز عملیاتی نشده است. حتی در آلمان نیز این موضوع بسیار مورد بحث است.

اما در زمینه فولاد هیبریدی و با روش DRI تقاضا وجود دارد گرچه من از قیمت دقیق آن اطلاع ندارم. شرکت های بزرگی مانند ولوو، اسکانیا و دیگر شرکت ها تقاضای خرید تمام آنچه تحت عنوان فولاد سبز تولید شده را داشته اند تا ماشین های خود را به طور کامل از نظر زیست محیطی پاک تولید کنند؛ بنابراین تقاضا در بازار وجود دارد و مشکلی در این زمینه نداریم.

سوال: این روند چه تاثیری بر شرکت ها و کشور‌هایی که در مقابل این تکنولوژی های جدید مقاومت می کنند و صنعت فولاد آن‌ها خواهد داشت؟

تصور می کنم که اکثر شرکت های تولیدکننده فولاد می توانند میزان بسیار زیادی از فولاد سبز تولیدی خود را صادر کنند و این انگیزه مناسبی است و در عین حال نیز به زودی اجبار برای سازگاری و تطبیق با شرایط را احساس خواهند کرد.

اتحادیه اروپا در حال وضع قوانینی است که بین فولاد‌های تولید شده با روش سنتی و فولاد‌هایی که با کمترین میزان انتشار آلاینده های مضر برای آب و هوا و محیط زیست تولید شده تمایز قائل شوند و همچین کشور‌های زیادی در حال حاضر علاوه بر کشور‌های اروپایی در حال تغییر روش های خود هستند.

نکته قابل توجه و جالب در صنعت تولید فولاد، انرژی برق ارزان است و این مزیتی بسیار بزرگ است و بسیاری از کشور‌های اروپایی از این مزیت برخوردار هستند.

کشور‌های دیگر مانند ایران نیز از پتانسیل بسیار بالایی در زمینه انرژی بادی برخوردار است (البته دکتر سبحانی خطاب به وی اعلام کرد که مزیت بیشتر ایران انرژی خورشیدی است) و تخصص بسیار بالایی در زمینه احیا مستقیم دارد و نیازمند تلاش در این زمینه است تا این پتانسیل ها را به یک مزیت رقابتی تبدیل کند البته اگر می خواهد در بازار آینده فولاد سبز جایی داشته باشد.

گزارش از پایگاه خبری «می متالز»