به گزارش میمتالز، علیرغم نگرانی فزاینده بازار در مورد سرازیر شدن فولاد چین به بازار جهانی در سال ۲۰۲۱، صادرات محصولات نهایی فولاد چین به حدود ۶۶.۹ میلیون تن رسید که ۲۴.۶ درصد افزایش سالانه داشت و در مقایسه با حجم صادرات سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ به طور نگران کنندهای بالا نبود یا با توجه به تقاضای قوی جهانی برای فولاد با فعالیتهای صنعتی در بسیاری از اقتصادها در سال گذشته، بهبود یافته بود.
در حوزه واردات محصولات نهایی فولاد چین، این میزان برای کل سال ۲۰۲۱ به ۱۴.۳ میلیون تن رسید که ۲۹.۵ درصد نسبت به سال قبلتر کاهش داشته است، اما همچنان بالاتر از ۱۲ میلیون تن واردات در یک سال عادی برای این کشور است، تا حدی که این کشور حدود یک درصد از واردات فولاد مرغوب یا گریدهای خاص که نمیتواند در آنها خودکفا باشد را دارد.
در چند سال گذشته، به ویژه سال قبل، پیام مقامات چینی بلند و واضح بود که صادرات فولاد با ارزش افزوده پایین را تشویق نمیکردند و واردات فولاد نیز در سال ۲۰۲۰ از این نظر بسیار برجسته بود چراکه این کشور بیش از ۲۰ میلیون تن محصولات نهایی فولاد وارد کرده که بخشی از آن به دلیل رقابتی بودن قیمت گذاری منابع خارجی در برابر محصولات داخلی بوده است.
به عقیده کارشناسان، چین آماده تبدیل شدن به یک قطب تجاری فولاد است، زیرا در صورت منطقی بودن تجارت، از واردات بالای فولاد خود راضی خواهد بود و پکن در مورد صادرات فولاد خود در هنگام حذف همه تخفیفهای مالیاتی بر روی ۱۶۹ محصول فولادی در طول اول میو اول آگوست سال گذشته که صادرات در آن برهه بیشتر بود به دنیا نشان داد که توانایی تولید محصولات فولادی با کیفیت بالاتر را نیز دارد.
چشم انداز تجارت جهانی فولاد احتمالاً به تدریج در حال تغییر خواهد بود و زمان آن فرا رسیده است که نقش چین در این زمینه مورد ارزیابی مجدد قرار گیرد.
منبع: دنیای معدن