به گزارش میمتالز، «ابوالفضل خلخالی» با اشاره به انتقاد رهبر معظم انقلاب از کیفیت پایین خودروهای داخلی، افزود: خودروسازی کشورمان در انتهای دهه ۷۰ و زمانی که در حال توسعه محصول سمند بود فاصله جدی با کشوری نظیر کره جنوبی نداشت و چه بسا اگر همان زمان مسیر توسعه سمند را ادامه میدادیم، امروز حتی از این کشور جلوتر بودیم. وی بیان کرد: در پایان این دهه، سیاستگذاران صنعت کشور که عناصر اصلی شان با روی کار آمدن جریان کارگزاران سازندگی شکل گرفته بودند، فرآیند توسعه محصولات بومی بر پایه دانش داخلی را متوقف کردند و به جای آن، مونتاژ محصولات باکیفیت خارجی را در پیش گرفتند. این استاد دانشگاه ادامه داد: این سیاستگذاری کلی پیادهسازی شد که شاهد آن قرارداد تولید ال۹۰ با شرکت فرانسوی رنو بود، به طوری که بازار بزرگ کشور در اختیار محصولات این شرکت به ویژه ال۹۰ قرار گرفت و محصولات داخلی نظیر سمند و تیبا به حاشیه رانده شد و در عمل توان طراحی و توسعه محصولات ما از بین رفت. وی تصریح کرد: در نتیجه این سیاست، در سالهای بعد و مواجهه با تحریمها، نخستین جایی که دچار شکست شد همین سیاستگذاری بود و ال۹۰ اولین محصولی بود که از چرخه خارج شد. خلخالی گفت: در سالهای گذشته دو نگاه و طرز فکر کلی نسبت به صنعت خودرو شاهد بودیم؛ نخست اینکه خودروساز شویم یعنی دانش و فناوری بومی ایجاد شود و زنجیره ارزش خودرو از طراحی تا خدمات پس از فروش توسط خودروساز تصاحب شود. وی افزود: نگاه دوم این بود که به یکی از سازندگان منطقهای خودروسازان بزرگ و به زنجیره تامین آنها وصل شویم که نظیر این موضوع را در ترکیه و نگاهی که در خودروسازی این کشور شکل گرفته شاهدیم. این کارشناس صنعت خودرو تصریح کرد: هنوز در سیاستگذاریهای ما اعلام نشده که کدام نگاه و سیاست را قرار است دنبال کنیم. این در حالی است که در سالهای گذشته شاهد بودیم حتی افراد و نفراتی که به دیدگاه نخست اعتقاد داشتند، در پیادهسازی دیدگاه دوم به کار گرفته میشدند و برعکس، که نباید اینچنین باشد. وی اظهار کرد: از ابتدای دهه ۸۰ تاکنون، نظر غالب در خودروسازی این بوده که ما توان طراحی و توسعه محصولات بومی را نداریم و باید به زنجیره جهانی وصل شویم که این دیدگاه وابستگی زیادی به سیاست خارجی کشور داشته و از تحریمها به شدت تاثیر میپذیرد. خلخالی بیان کرد: متاسفانه در دولت سیزدهم نیز شاهد حرکت صنعت خودروسازی بر همان ریل اشتباه قبلی هستیم و به افرادی تکیه میشود که طرز فکرشان همان مسببان وضع موجود هستند و این دلیل ریشهای پایین بودن کیفیت تولیدات داخلی است.
منبع: دنیای اقتصاد