به گزارش میمتالز، عباس آرگون روز سه شنبه گفت: تدوین استراتژی حوزه صادرات به لحاظ تبعات مطلوب آن بر دیگر بخشهای اقتصادی را مهم عنوان و تصریح کرد: صادرات در ایران پیشینه خوبی دارد و تجارت با بازارهای جهانی به عنوان یکی از مولفههای فرهنگ اقتصادی ایران از دیرباز وجود داشته، اما این مهم امروزه و پس از دههها افت اقتصادی کشور، مورد غفلت قرار گرفته است.
وی افزود: بعد از کشف نفت در ایران، صادرات منبع محور به عنوان یک رکن اصلی در اقتصاد کشور نهادینه شد و دولتها درآمدهای خود را منوط به فروش نفت کردند بدون آنکه در عمل کوچکترین برنامه و ارادهای برای تبدیل آن به ارزشافزوده داشته باشند. در واقع ایران نفت خام را با کمترین قیمت صادر میکرد و بعد مجبور بود برای تامین سایر نیازهای بازار داخلی، محصولات نفتی را تا چند برابر قیمت وارد کند که این سیکل معیوب، نتیجهای جز هدر رفت منابع ملی کشور نداشت.
آرگون ادامه داد: در دنیای امروز، اساساً فروش مواد اولیه و منابع سرزمینی یکی از استراتژیهای منسوخ شده در کشورهای توسعهیافته و به همین دلیل است که اغلب کشورها، اهداف صادراتی خود را به سمت محصولات صنعتی و خدمات فناورانه سوق دادهاند تا ضمن حفظ منابع ذاتی، درآمد خود را از مسیرهای پویا و پایانناپذیر کسب کنند.
این کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: کشورهای در حال توسعه جهت رشد و صادرات کالاهای صنعتی خود چارهای جز به کارگیری تکنیکهای تولیدی پیشرفتهتر و صرفه جویی در هزینههای تولید خود ندارند. براین اساس فناوری به عنوان یکی از مهمترین عوامل توسعه اقتصادی و صنعتی کشورها مطرح است و به خصوص فناوری برتر که در رشد و ترقی صنعت کشورها بسیار موثر است، در سبقت گرفتن از دیگر رقبا در عرصه تجارت جهانی نقش به سزایی ایفا میکند.
وی افزود: نوآوری، ابداع و خلاقیت که زاده به کارگیری بهینه نیرویانسانی متخصص است، از اصول اصلی صادرات صنعتی است. در این رویکرد، منابع و معادن زیرزمینی و موهبتهای ذاتی هر سرزمین تنها زمانی ارزش دارد که در اختیار نیروی انسانی زبده و خبره قرار گرفته و با تزریق دانش و فناوری به یک مزیت رقابتی در بازار جهانی تبدیل شود.
آرگون در پایان گفت: با توجه به اینکه صادرات نوآورانه و فناورانه به عنوان اصلی مهم در اقتصاد، رکن اصلی توسعهیافتگی بسیاری از کشورها است، بنابراین مسوولان باید در به کارگیری این امر بیشتر از قبل تلاش کنند.