ضربان نامنظم قلب فولادسازان خوزستان از خاموشی برق/ صادرات ۸۰ هزار تن ورق فولادی با ۴۵ روز خاموشی!

به گزارش می‌متالز، هر چقدر درجه دما بالا‌تر می‌رود، به روز‌هایی که احتمال مصرف برق و در نتیجه خاموشی‌های گاه و بیگاه بیشتر می‌شود نزدیک‌تر خواهیم شد؛ خاموشی‌هایی که همین سال گذشته ضرر و زیانی هنگفت به فعالان صنایع مختلف کشور زد.

برخی از مجموعه‌ها ضمن عقب ماندن از برنامه تولید با چالش افزایش ضایعات و استهلاک تجهیزات رو به رو شدند، برخی دیگر هم در همین مدت با برنامه ریزی و تلاش توانستند در کنار زیانی که ایجاد شده بود ارز آوری قابل توجهی نیز به دنبال صادرات محصولات با کیفیت به خارج از کشور برای ایران به ارمغان بیاورند.

سود دهی که انتظار می‌رود متولیان دولتی بر مبنای آن، امسال توجه بیشتری به حفظ جریان برق در کارخانه‌های تولیدی کشور داشته باشند. در این رابطه محمد حسین ایزدیان، عضو موظف هیات مدیره فولاد اکسین خوزستان توضیح می‌دهد.

در حال حاضر چه محصولاتی را تولید می‌کنید و چه اهداف توسعه‌ای را برای کاهش ارزبری در برنامه دارید؟

فولاد اکسین خوزستان به عنوان تولید کننده ورق‌های عریض کل کشور و خاورمیانه شناخته می‌شود و بیش از ۵۰ درصد محصولات آن به صنعت نفت و گاز اختصاص می‌یابد. همچنین یکی از محصولاتی که تولید می‌کنیم ورق‌های IPA است که برای اولین بار این ورق‌ها را توانستیم در ایران تولید کنیم؛ بنابراین همین سال گذشته به جای واردات به لطف در اختیار داشتن نیروی متخصص و تکنولوژی توانستیم ورق‌های ایکس ۸۰ را هم تولید کنیم و اکنون در حال برنامه ریزی برای تولید ورق‌های ایکس ۶۵ گاز ترش هستیم. از این رو با تولید این محصول نیز به طور حتم از واردات محصولی دیگر بی نیاز خواهیم شد.

اشاره کردید که با تولید بخشی از محصولات تان توانسته اید نقش موثری در جلوگیری از خروج ارز از کشور ایفا کنید بفرمایید در حال حاضر حجم تولیدات تان چقدر است؟

در سال حدود ۷۰۰ تا ۷۵۰ هزار تن محصول تولید می‌کنیم که حدود ۵۴ درصد آن متعلق به تولید ورق‌های IPA است که با این تولیدات نه تنها در مصرف داخل کشور را پوشش داده ایم بلکه توانسته ایم صادرات خوبی هم داشته باشیم؛ سال گذشته حدود ۸۰ هزار تن صادرات به کشور‌های اروپایی و کشور‌های همسایه و حاشیه خلیج فارس داشتیم که همگی آن‌ها خواهان ورق‌های فولاد اکسین هستند؛ بنابراین این موضوع خود نشان دهنده کیفیت بالای محصولات شرکت است.

با توجه به حجم بالای تولیدات تان بفرمایید در حوزه تامین مواد اولیه چه چالش‌هایی دارید؟

در حوزه تامین مواد اولیه مشکلی نداریم چرا که تمام مواد اولیه مورد نیازمان را از طریق شرکت‌های داخلی تهیه می‌کنیم؛ البته دو سال آینده چالشی در زمینه ورق‌های IPA خواهیم داشت؛ چرا که فولاد مبارکه اصفهان تامین کننده ما در این حوزه است قصد دارد به زودی بخشی را راه اندازی کند که این مواد اولیه را در کارخانه خود مورد مصرف قرار دهد.

بر این اساس پیگیر یک طرح فولاد سازی هستیم که یک طرح فولاد سازی احیا را در اکسین اجرا کنیم تا مواد اولیه مورد نیاز را در کارخانه خودمان تولید کنیم؛ چرا که در حال حاضر سبد تولید مان به این شکل است که ۵۰ درصد متعلق به IPA است و بالای ۳۰ درصد آلیاژی است که که از فولاد هرمزگان و مبارکه تامین می‌کنیم، همچنین بخشی که ورق‌های ساختمانی است هم از فولاد خوزستان و هرمزگان تهیه می‌کنیم؛ بنابراین اگر بتوانیم مجموعه فولاد سازی را خودمان راه اندازی کنیم هم اشتغال خوبی در استان ایجاد خواهد شد و هم سود آوری خوبی خواهیم داشت.

در خصوص تداوم جریان برق در صنعت فولادسازی خوزستان برایمان بفرمایید؛ قطعی‌های سال گذشته چقدر مانع رسیدن مجموعه شما به هدف تولید تان شد؟

مبحث انرژی یکی از چالش‌هایی است که پیش روی صنایع استان و بخصوص فولاد سازان است؛ به طوری که در سال گذشته ۴۵ روز قطعی برق داشتیم و امسال هم به طور حتم شاهد این قطعی‌ها خواهیم شد. بر این اساس پیگیر این موضوع هستیم که بتوانیم یک نیروگاه داخل مجموعه خودمان راه اندازی و مشکل تداوم جریان برق را حل کنیم، البته امیدواریم در آینده به مشکل گاز هم برخورد نکنیم.

۴۵ روز قطعی برق که به آن اشاره کردید چقدر سبب زیان و کاهش سودآوری مجموعه شما شد؟

سال گذشته حدود ۲ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان سود ناخالص داشتیم و حدود ۳۰۰ میلیارد تومان ضرر دادیم و از برنامه تولید باز ماندیم؛ چرا که در زمان خاموشی‌ها تولید به طور کامل متوقف می‌شد.

قطعی‌های برق بی برنامه بود یا جدولی به شما برای تعیین زمان دقیق ارائه شده بود؟

قطعی برق بی برنامه نبود و خاموشی‌ها را در تیر و مردادماه سال گذشته اعلام کردند، اما زمان و تعداد خاموشی‌ها به قدری زیاد بود که قصد داریم یک نیروگاه داخلی راه اندازی کنیم.

به نظرتان برنامه بهره برداری از نیروگاهی که قصد راه اندازی آن را دارید در چه زمانی محقق می‌شود؟

به نظر می‌رسد کمتر از یک سال آینده بتوانیم این نیروگاه راه اندازی کنیم. البته مشکلات مجموعه به همین قطعی‌های برق محدود نمی‌شود و چالش دیگری که داریم مرتبط با تجهیزاتی است که باید از کشور‌های دیگر وارد کنیم؛ چرا که تکنولوژی ما ایتالیایی است و خیلی از تجهیزات مان را باید از کشور‌های اروپایی وارد کنیم؛ بنابراین تحریم‌ها مشکلاتی را در زمینه واردات این تجهیزات و قیمت تمام شده آن ایجاد می‌کند.

البته خوشبختانه با وجود تحریم‌ها مشکلی در حوزه صادرات نداشته ایم و توانسته ایم در این زمینه مدیریت خوبی داشته باشیم. تحریم‌ها با وجود همه مشکلاتی که ایجاد کرد مزایایی هم برای مجموعه‌های کشور داشت که می‌توان به مهمترین مزیت آن خودباوری اشاره کرد که در مجموعه‌هایی مثل ما به وجود آمد. ورق‌هایی که امروز تولید می‌کنیم در گذشته یا به صورت لوله آماده و یا ورق وارد می‌شد که امروز بخش بزرگی از صنعت نفت و گاز را از این جهت تامین کالا می‌کنیم و آن‌ها ارز کمتری را برای پروژه‌های خود مصرف می‌کنند.

به نظرتان اگر روابط بین المللی شکل بگیرد و واردات انجام شود چند درصد مشتری‌های شما به سمت واردات حرکت می‌کنند؟

الان هم امکان واردات وجود دارد و تحریم‌ها بیشتر بر روی وارد کردن تجهیزات مشکل ایجاد کرده است و این سیاست گذاری دولت است که باید در راستای حمایت از تولید داخل کالا‌هایی که به معنی واقعی در کشور تولید می‌شود و کیفیت لازم را دارد حمایت کند و اجازه واردات ندهد و تاکنون هم به همین شکل بوده است.

همچنین از زمانی که توانستیم در زمینه گاز شیرین ورود کنیم فقط تولید کننده این حوزه ما انتخاب شده ایم و اکنون تنها چالشی که با وزارت نفت داریم در بحث لوله‌های گاز ترش است که خورندگی زیادی دارند و در تلاش هستیم که لوله‌های مربوطه را هرچه سریعتر به تولید برسانیم و استاندارد‌های لازم را از وزارت نفت بگیریم که نیازی به واردات آن‌ها نباشد؛ بنابراین اگر برجام هم امضا شود با توجه به سیاست‌های دولت که هدف حمایت از تولید داخل را دارد تصور نمی‌کنم به سمتی برود که واردات ارزان‌تر شکل بگیرد، ضمن اینکه قیمت محصولات ما رقابتی است و همین دلیل سبب شده که اکنون صادرات داشته باشیم؛ بنابراین در فضای انحصاری تولید نمی‌کنیم که اگر واردات آزاد شود ما حذف شویم، اکنون مشتری‌های صادراتی زیادی داریم و این موضوع نشان می‌دهد در بازار جهانی هم توانایی رقابت داریم.

اشاره کردید که تحریم‌ها سدی در مسیر واردات تجهیزاتی که نیاز دارید است، به نظرتان کنار رفتن این مانع چقدر می‌تواند در افزایش تولید شما موثر باشد؟ همچنین چقدر صادرات را می‌توانید افزایش دهید؟

در حال حاضر برنامه‌ای برای افزایش صادرات نداریم؛ چرا که هدف اولیه تامین نیاز‌های داخل است، اما در صورتی که تجهیزات ارزان‌تر تامین شود به طور حتم قیمت تمام شده نیز کاهش می‌یابد و مزیت دیگری خواهیم یافت؛ بنابراین چه در داخل و چه در خارج حجم درخواست‌ها افزایش می‌یابد و سودآوری مجموعه نیز به همان میزان می‌تواند بالا برود؛ بنابراین در این زمان اجرای برنامه توسعه‌ای در راستای افزایش تولید ارزشمند می‌شود.

منبع: تحلیل بازار