به گزارش میمتالز، این فرآیند، بخار کافی برای چرخاندن توربینهای غولپیکر نیروگاه را ایجاد میکند که سالانه تقریبا ۹/ ۲ گیگاوات برق تولید میکنند که یکچهارم برق مورد نیاز پرجمعیتترین ایالت استرالیا است.
در حال حاضر، این فرآیند آلودگی صوتی و زیست محیطی ایجاد میکند که از زمانی که نیروگاه Eraring در سال ۱۹۸۴ به طور کامل وارد فاز عملیاتی شد، ادامه یافته است. اما به نظر میرسد در ماه اوت ۲۰۲۵، قرار است این نیروگاه واقع در شمال سیدنی خاموش شود و مالک این تاسیسات، شرکت برق Origin Energy، در ماه فوریه بازنشستگی برنامهریزی شده سایت را به مدت هفت سال رسما اعلام کرد. مدیر اجرایی این شرکت فرانک کالابریا، دلیل این امر را کاهش ماندگاری برق تولیدشده توسط سوخت زغالسنگ عنوان کرد، زیرا این سوخت با منابع انرژی کمهزینه مانند انرژی خورشیدی، باد و باتریها رقابت شدیدی دارد. تونی فیلیپس، مدیر گروه عملیات واحد زغال سنگ Eraring در این خصوص اظهار کرد: تعطیلی این نیروگاه به سادگی خاموش کردن یک کلید نیست. ابتدا مشعلها خاموش میشوند و سپس فعالیت دیگها متوقف میشود و سه تا چهار روز طول میکشد تا خنک شوند. پس از آن، چند فرآیند دشوار از جمله انهدام، تغییر کاربری و بازسازی زمینی که کارخانه زغالسنگ در آن واقع شده، پیش روی خواهد بود. با منطقه وسیعی که شامل ردیفهای منظمی از خطوط انتقال برق است، نیروگاه Eraring پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به مکانی برای تولید انرژی سبز دارد.
شرکت اوریجین قصد دارد قبل از تعطیلی نیروگاه زغالی، نصب یک باتری ذخیرهسازی ۷۰۰ مگاواتی را آغاز کند و این پروژه را تا سال ۲۰۲۶ تکمیل کند تا آن را با توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در نیو ساوت ولز ادغام کند. این شرکت گفت خود سایت میتواند به مرور زمان میزبان زیرساختهای جدید بیشتری برای انرژیهای سبز باشد و همچنین این تغییر ارزان نخواهد بود. اوریجین تخمین میزند که بازسازی و توسعه این نیروگاه بیش از ۲۴۰ میلیون دلار استرالیا (۱۷۰ میلیون دلار) هزینه داشته باشد و ۵ میلیون دلار استرالیا طی ۱۰ سال برای حمایت از جوامع پیرامون آن هزینه خواهد کرد. به گفته فیلیپس، تلاشهای عمدهای برای اشتغالزایی یا آموزش مجدد کارکنان در حال انجام است. از سوی دولت قبلی استرالیا نگرانیهایی وجود داشت که برچیدن نیروگاه Earing سالها زودتر از موعد مقرر، میتواند قابلیت اطمینان به شبکه اصلی برق این کشور را کاهش و قیمت برق را نیز افزایش دهد.
اما به گفته اپراتور بازار انرژی استرالیا که شبکه برق و گاز ملی را مدیریت میکند، احتمالا این نگرانیها بیمورد هستند. برنامههایی برای افزودن انرژیهای جدید انتقالی و تجدیدپذیر در نیو ساوت ولز، از جمله پیشنهادهایی برای ۷/ ۱ گیگاوات انرژی بادی و خورشیدی در مقیاس بزرگ، به این معنی است که شبکه برق این منطقه احتمالا حتی بدون نیروگاه زغالسنگ با استانداردهای قابلیت اطمینان مطابقت خواهد داشت یا حتی از آن فراتر خواهد رفت. استرالیا توانسته است برنامههای خود برای کنار گذاشتن زغالسنگ از چرخه تولید برق را تسریع بخشد، زیرا انرژیهای تجدیدپذیر به لطف آفتاب و باد فراوان و هزینههای نسبتا پایین تاسیسات آنها، در این کشور به سرعت در حال رشد هستند. همچنین این کشور در زمینه انرژی خورشیدی پیشرو در جهان است و تقریبا یکسوم خانهها مجهز به پنلهای خورشیدی هستند. این هجوم تاسیسات تولید برق پاک، باعث کاهش قیمت عمدهفروشی برق در استرالیا شده و تقاضای برق در طول روز را یعنی زمانی که پشت بامها در نور خورشید غرق میشوند، به پایینترین حد خود رسانده و این اتفاق تولید برق گرانتر با سوخت زغال سنگ را کمرنگ میکند.
جوآنا باویر تحلیلگر ارشد تحقیقاتی در موسسه اقتصاد انرژی استرالیا، میگوید: در آیندهای نزدیک میزان تقاضای روزانه برای برق در استرالیا آنقدر کاهش مییابد که نیروگاههای زغالی برای بقا در شبکه برق با یکدیگر رقابت میکنند. این در حالی است که با قطعیهای گسترده برق دراین ماه، نیروگاههای زغالسنگ قدیمی نیز با موضوع قابلیت اطمینان دست به گریبانند.
این امر، استرالیا را به یک مورد آزمایشی جهانی برای گذار از شبکههای برق کنونی که همچنان تحت سلطه زغالسنگ هستند، به شبکههای سبز تبدیل میکند، که این فرآیند برای ایالات متحده، آفریقای جنوبی و برخی کشورهای اروپایی که هدفشان پایان دادن به اتکا به سوخت روسیه است، بسیار اهمیت دارد. به ویژه در ایالت استرالیای جنوبی، جایی که در سال گذشته، انرژیهای تجدیدپذیر ۱۰۰درصد تقاضا را در ۱۸۰ روز از سال به خود اختصاص دادند، به دنبال درسهایی در مورد بهترین روش بازسازی سیستمهای انرژی پس از عبور از زغالسنگ است. استرالیاییها سال گذشته رکورد تولید ۲/ ۳ گیگاوات برق خورشیدی خانگی را ثبت کردند. فیلیپس خاطرنشان کرد این میزان برق تولید شده حتی بیش از خروجی نیروگاه Eraring بود. در حقیقت، این امر فعالیت نیروگاههای زغالسنگ را در آینده غیراقتصادی میکند.
نیروگاه EnergyAustralia متعلق به هلدینگ CLP مستقر در هنگکنگ نیز به نتیجه مشابهی رسیده است و قصد دارد نیروگاه خود در یالورن را در سال ۲۰۲۸ تعطیل کند، که چهار سال زودتر از برنامههای قبلی این شرکت است. همچنین نیروگاه مونت پایپر خود را در اوایل سال ۲۰۴۰ تعطیل خواهد کرد. شرکت AGL Energy، شرکتی که بیشترین سهم را در انتشار مستقیم گازهای گلخانهای در استرالیا دارد، نیز تغییراتی در رویکرد خود ایجاد کرده است. به نظر میرسد میلیاردر فناوری، مایک کانن بروکس که به بزرگترین سهامدار این شرکت تبدیل شده، بر تعطیلی نیروگاههای زغالسوز و تولید انرژیهای تجدیدپذیر پافشاری بیشتری میکند. شرکت AGL تخمین میزند که جایگزینی نیروگاه زغالی لیدل در منطقه معدنی هانترولی در نیوساوت ولز، که تا آوریل سال آینده تعطیل میشود، هزینهای بالغ بر ۴/ ۱ میلیارد دلار به همراه داشته باشد. همچنین تاسیسات جدیدی را در این منطقه راهاندازی میکند که شامل یک باتری ۵۰۰ مگاواتی، تاسیسات انرژیهای تجدیدپذیر، نیروگاههای گازسوز و کندانسور سنکرون میشود. صنعت برق استرالیا تقریبا یکسوم از انتشار مستقیم گازهای گلخانهای این کشور را به خود اختصاص میدهد و بیش از ۸۵درصد از کل آن از نیروگاههای مبتنی بر زغالسنگ این کشور حاصل میشود. نیروگاه Eraring به تنهایی ۷/ ۱۲ میلیون تن معادل دی اکسیدکربن در سال منتشر میکند.
منبع: دنیای اقتصاد