حیات یک صنعت بزرگ همچون فولاد در گرو چه موضوعاتی است؟

به گزارش می‌متالز، نکته مهم آن است که این روز و هفته بیشتر به جای آنکه جشنی برای صنعت و معدن باشد تنها فرصتی شده تا فعالان این دو حوزه گله‌ها و مشکلات خود را به گوش مسوولان برسانند. این موضوع نشان می‌دهد صنعت و معدن با چالش‌های زیادی همراه است که گا‌ها نتیجه آن را در بخش تولید شاهد هستیم.

حال به این بهانه نگاهی به صنعت فولاد کشور داریم که به نوعی یکه تاز صادرات غیر نفتی به ویژه در سال‌های اخیر بوده و توانسته در ارزآوری آن هم در شرایط تحریمی نقش مهمی ایفا کند.

این بخش در تلاش است تا در کنار دستیابی به هدف تولید ۵۵ میلیون تن در چشم انداز ۱۴۰۴، بتواند در حوزه تولید فولاد‌های خاص و آلیاژی طرح‌ها پروژه‌های خود را پیش ببرد و در کنار آن با ارتقای دانش و تکنولوژی بهره وری را افزایش داده و حضور خود در بازار‌های صادراتی را بیشتر کند.

اما بدون شک تحقق این اهداف نیازمند فراهم شدن شرایطی است که اولویت‌هایی برای آن تعریف می‌شود. در کنار آن نیز، امروز صنعت فولاد با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند که در صورت توجه به آن‌ها و یافتن راهکار‌های مناسب حتی نمی‌توان به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در ۳ سال پیش رو امیدوار بود.

صنعت فولاد امروز برای تحقق اهداف خود در گام اول نیازمند تامین مواد اولیه است، موضوعی که به دغدغه اصلی تولیدکنندگان تبدیل شده است. درواقع بی توجهی به توسعه اکتشافات در دهه‌های گذشته توانست چالشی جدی را امروز پیش پای فولادی‌ها قرار دهد. همانطور که پیداست اولویت اصلی برای توسعه صنعت فولاد، اکتشافات است و باید در این زمینه سرمایه گذاری شود، حتی پیش بینی‌ها بر این است که در کنار این موضوع لازم است تا سرمایه گذاری در معادن خارجی نیز انجام شود.

اما اولویت دیگری فولادی‌ها تامین انرژی است. بحثی که با توجه به میزان ذخایر گازی کشور شاید کمتر کسی در سال‌های گذشته می‌توانست آن را به عنوان چالش مطرح کند، امروز گریبان گیر فولادی‌ها شده است.

عدم سرمایه گذاری در توسعه میادین گازی و همچنین احداث نیروگاه‌های جدید و over hall کردن نیروگاه‌های در دست، در چند سال اخیر تولید فولاد را با چالش همراه کرده است که باعث شد فولادی‌ها خود برای ورود به این بخش و سرمایه گذاری در آن اعلام آمادگی کنند.

درواقع تامین مواد اولیه و زیرساخت‌های لازم تولید، از اصلی‌ترین اولویت‌هایی است که برای صنعت فولاد می‌توان مطرح کرد و عدم توجه به آن‌ها می‌تواند تولید و تحقق برنامه‌های توسعه را با مشکل همراه کند.

اما در کنار موارد یاد شده صنعت فولاد و حتی سایر صنعتگران با مشکل جدی مواجه هستند که با وجود وعده‌هایی از سوی مسوولان، همچنان این مشکل پا برجاست.

تصمیمات ناگهانی و خلق الساعه درد مشترکی است که می‌تواند حیات صنعت را در بخش‌های مختلف به خطر اندازد. در صنعت فولاد نیز بار‌ها این تصمیمات توانسته بر درآمدزایی، اجرای طرح‌های توسعه و در نهایت تقسیم سود میان سهامداران اثر گذار باشد.

در بسیاری از موارد تولیدکنندگان فولادی نمی‌دانند دولت قرار است چه تصمیمی برای آن‌ها بگیرد و باید چه نوع رفتاری در بازار‌های صادراتی از خود نشان دهند. نمونه این موضوع را می‌توان در تصمیم وضع عوارض صادراتی به صورت ناگهانی در فروردین ماه دید که در نهایت فولادی‌ها را برای حضور در بازار‌های صادراتی آن هم در شرایطی که قیمت‌های جهانی با رشد همراه بود، مردد کند.

موارد یاد شده تماما می‌تواند صنعت فولاد را که صنعتی استراتژیک بوده و تامین کننده ماده اولیه برای بسیاری از صنایع پایین دستی را به خطر اندازد. درنتیجه شاید لازم باشد بار دیگر با تاکید بر اهمیت این صنعت آن هم به بهانه روز صنعت و معدن به مسوولان یادآور شد، حیات یک صنعت بزرگ همچون فولاد در گرو چه موضوعاتی است و عدم توجه به آنها، اقتصاد کشور را با مشکلات بسیاری همراه می‌کند.

منبع: تیتر ۲۰