کمبود ماشین آلات، معادن کشور را زمین‌گیر کرده است

به گزارش می‌متالز، سجاد غرقی درباره چالش‌های حوزه معدن اظهار داشت: معدن هم مانند هر بخش دیگری واجد شماری از مسائل است که بنده آن چیز‌هایی که اولویت اصلی روز هستند را فارغ از مسائل عام اقتصادی و شرایط موجود طرح می‌کنم. مساله ما در ابزار تولید معدنی و ماشین آلات معدنی کشور است. امروز تقریبا تمام ناوگان ماشین آلات معدنی کشور دچار فرسودگی هستند و عمر بالای ۱۵ تا ۲۰ سال دارند. این مساله باعث شده تا به لحاظ بهره وری و چشم انداز تولید دچار مشکل جدی شویم. یعنی برای تامین مواد اولیه ظرف سه تا چهار سال آینده یکی از چالش‌های اصلی ما نبود ماشین آلات معدنی است.

نیاز اصلی بخش معدن، تامین ماشین‌آلات است

نایب رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران گفت: ماشین آلات ما فرسوده و امکان اورهال و تامین قطعات مربوط به آن سخت شده است و به واسطه محدودیت‌هایی که به عنوان حمایت از تولید داخلی معدن کاران برای واردات ماشین آلات دارند معادن زمین گیر شده اند. اکنون مواردی که در معادن مشاهده می‌شود مملو بودن این معادن از ماشین آلات متوقف، فرسوده و کهنه است. علی رغم اینکه معدن کاران این امکان را دارند تا خودشان ماشین آلات را وارد کنند، اما به دلیل محدودیت‌های قانونی امکان وارد کردن ماشین آلات حتی با ارز شخصی را هم ندارند. این مساله‌ای است که در آینده ما را زمین گیر خواهد کرد.

وارادت ماشین آلات معدنی را آزاد کنید!

نایب رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران گفت: طبق برآورد‌ها نزدیک به ۱۸ هزار دستگاه ماشین آلات ظرف یک تا دو سال آینده مورد نیاز است که از هم اکنون باید به بخش معدن وارد شود. اما ظرفیت بزرگترین تولیدکننده کشور کمتر از هزار تن است. تولید واقعی آن هم حدود سی تا پنجاه دستگاه در سال برآورد می‌شود. یعنی این سی تا پنجاه دستگاه را اگر نسبت به آن ۱۸ هزار دستگاه مورد نیاز در نظر بگیریم می‌بینیم برای تولید داخل به هر میزانی که باشد بازار وجود دارد. پس نیازی به ایجاد ممنوعیت نیست که بگوییم اول باید از تولیدکننده داخلی خریداری شود و بعد اجازه واردات ماشین آلات را بدهیم.

غرقی افزود: ما معتقدیم که برای تولیدکنندگان معدنی یعنی معدن کاران و کسانی که پروانه بهره برداری دارند و معادنشان فعال است و نیز پیمانکاران معدنی باید واردات ماشین آلات معدنی آزاد شود. این ماشین آلات وجه کالایی و واسطه‌ای ندارند بلکه ابزار تولید هستند. قرار نیست با این دستگاه‌ها تجارت انجام شود یا مانند اتومبیل لوکس با آن‌ها رفتار شود. وقتی یک بولدوزر وارد می‌شود باید در یک کارگاه معدنی، راه سازی یا سد سازی به کار گرفته شود. این دستگاه‌ها با آن اتومبیل‌هایی که وجه سرمایه‌ای دارند متفاوت هستند. به همین خاطر این رفتار نباید اتفاق بیفتد. یعنی ما هرچقدر که می‌توانیم باید واردات این دستگاه‌ها را آزاد کنیم.

تولید داخلی با آزادسازی واردات همراه شود

وی اذعان داشت: شرکت‌های داخلی باید توسعه رقابتی داشته نه اینکه توسعه تولیدات داخلی به واسطه ممنوعیت واردات انجام شود. علاوه بر اینکه با اعمال سیاست ممنوعیت واردات، صنعت معدن‌کاری دچار مشکل می‌شود در صنعت خودروسازی مشابه این موضوع را داریم و نتایجش را هم مشاهده می‌کنیم. به همین خاطر وفق آماری که داریم به فوریت باید هرگونه محدودیت برای واردات ماشین آلات معدنی برداشته شود چرا که این مساله هیچ آسیبی به تولید داخل نمی‌زند.

اولویت تولیدکنندگان داخلی چیست؟

نایب رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران اظهار داشت: شرکت‌های داخلی در بازار ماشین آلات معدنی با سه تقاضای اصلی مواجه هستند. اول اینکه برای دستگاه‌های معدنی مثل بیل، شاول، دانتراک، دستگاه حفار و کامیون تقاضا وجود دارد. مورد دوم در زمینه سرویس و نگهداری این ماشین آلات است و سوم هم به قطعات یدکی مربوط می‌شود. آن چیزی که تصور می‌کنم مجموعه‌های داخلی باید روی آن متمرکز باشند قسمت دوم و سوم است. با توجه به فرسوده بودن ماشین آلات و استهلاک بالای این دستگاه‌هایی که مشغول کار معدنی و عمرانی هستند یک بازار بزرگی در سرویس و نگهداری وجود دارد. اصرار حاکمیت، دولت و خود این شرکت‌ها برای اینکه فقط تولید بکنند آن هم با ظرفیت پایین و غیر رقابتی و کیفیت پایین‌تر از نمونه‌های خوب خارجی باعث می‌شود که این شرکت‌ها توسعه پیدا نکنند. یعنی شرکتی مانند اکو که یک سرمایه ملی محسوب می‌شود امروزه در یک بیزینس پلن موفق باید به سمت سرویس و نگهداری برود. ۱۸ هزار دستگاه در حال حاضر منتظر اورهال و سرویس هستند. باید یک مرکز حرفه‌ای تجهیز شود و به جای اینکه تمرکز را روی تولید سی، چهل یا پنجاه دستگاه بگذارد که مثل کماتسو، وولوو یا شرکت‌های چینی از صرفه مقیاس برخوردار نیست به سرویس و نگهداری اولویت دهد.

وی با اشاره به اینکه مجموعه‌های داخلی باید تمرکز کار را روی سرویس و نگهداری بگذارند ادامه داد: این کار هم تقاضای بسیار زیاد و هم سودآوری بسیار بالایی برای این مجموعه‌ها دارد. در مساله ساخت قطعات مکانیکی اگر با وجود صنعت فولاد آلیاژی در داخل کشور بتوانیم درصد بالایی از قطعات مکانیکی ماشین آلات معدنی را در داخل تولید کنیم شرکت‌های داخلی قطعا به سوددهی مطلوبی خواهند رسید نه اینکه تاکید شود بولدوزر یا دیگر ابزار‌ها را حتما در داخل بسازیم. البته درباره این موارد هم باید سرمایه گذاری شود، ولی این شرکت‌ها زمانی اقتصادی می‌شوند که به بازار توجه کنند. اولویت بازار امروز در سرویس و نگه داری، اورهال و قطعات است.

غرقی با تاکید بر اینکه قطعا شرکت‌های داخلی نیاز به تولید دستگاه هم دارند بیان کرد:، اما شرکت داخلی در بهترین حالت ممکن است سالی صد دستگاه را تولید کند که این روند چندان رقابتی و اقتصادی نخواهد بود. برای همین ما درخواست آزادسازی واردات ماشین آلات معدنی را داریم. توصیه ما به شرکت‌های داخلی هم این است که بر اساس این روال کار کنند یا در یک بازه ۱۰ تا ۱۵ ساله به تولید برخی از ماشین آلات معدنی برسند. در بزرگترین کشور‌های معدنی دنیا مثل چین، برزیل و استرالیا شرکت‌هایی مثل کماتسو، کته بیلار یا وولوو ماشین آلات آن‌ها را تامین می‌کنند. یعنی اصلا اینطور نیست که آن کشور‌ها بخواهند تولید صددرصد داخلی داشته باشند. ما هم باید ببینیم ارزش افزوده در کجا اتفاق می‌افتد و این کار را انجام بدهیم.

منبع: جامعه خبری تحلیلی الف