به گزارش میمتالز، با اعلام وزیر نیرو ۳۰۰ شهر ایران با بحران آب مواجه هستند. تا جایی که شهرهای شمالی و پرآبی مانند گیلان و مازنداران نیز از ترکشهای این بحران بینصیب نماندهاند. اما داستان بیآبی به اینجا ختم نمیشود.
همزمان با چنین شرایطی شاهد صدور مجوز احداث صنایع پرآبی مانند پتروشیمی و فولاد در نقاط مختلف کشور هستیم! با چنین تناقصی یاید منتظر چه سرنوشتی برای صنایع، پتروشیمی و محیط زیست بود؟
محمدرضا محبوبفر، کارشناس و پژوهشگر حوزه بحرانهای محیطی گفت،برداشت بیرویه از منابع آبهای زیرزمینی و سطحی را که خارج از بستر اکولوژیک سرزمینها است علت بحران آب دانست.
او گفت: در پی این اقدام نهتنها بحران آب، بلکه زمینه برای تشکیل کانون ریزگردها به وجود میآید. مثلا اطراف دریاچه ارومیه و رودخانه زاینده رود انبوهی از چاهها و پمپ آب وجود دارد که به سرعت آب را پمپاژ میکنند. با این شرایط چطور میتوان انتظار بحران آب را نداشت؟
محبوبفر همچنین مساله کمبود بارشها، بهانه همیشگی متولیان برای خشکسالی را قابل توجیه ندانست. چراکه با توجه به تغییر اقلیم که نتیجه فعالیت انسانی است نقاط مختلف کره زمین درگیر این ماجرا هستند. ایران بهطور متوسط بین ۱۵ تا ۳۰ درصد با کاهش بارندگی روبهرو بود. اما فرابارشهای اخیر نهتنها کمبودها را جبران میکند، بلکه کفاف ذخیره آب کشور تا دوسال آینده را هم میدهد.
وی ادامه داد: پس بحرانی که امروز شاهد آن هستیم مایه تاسف است که یک روز کشور را سیل فرامیگیرد و روزی فریاد بحران آب و محیط زیست را میشنویم. ساخت و سازهای در حوزه منابع آبی، حفرچاههای عمیق و سدسازی از عوامل شکلگیری بحران آب در مناطق شمالی است.
عجیب آنکه با توجه به شرایط موجود همچنان شاهد صدور مجوز احداث صنایع آببری مانند پتروشیمی و فولاد هستیم که معلوم نیست در آینده چگونه قرار است با چالش بحران آب مواجه شوند!
محبوبفر دراینباره نیز توضیح داد: محور توسعه و صنعت در ایران بر احداث صنایع آببر بنا شده است. در حالی که با شرایط بحران آب فعلی باید به سمت صنعت گردشگری، هتلداری و صنایع دستی حرکت کرد.
وی چنین تناقضی را حاصل وجود مافیای آب در این عرصه دانست که اتفاقا منافعش با احداث صنایع آببر گره خورده است. به این صورت که با توسعه این صنایع استفاده از منابع آبی افزایش پیدا میکند. با افزایش مصرف، ضرورت احداث تونلهای انتقال آب و سدسازی که پول زیادی در آن خوابیده احساس میشود. این گونه است که در کوتاهمدت، فارغ از تبعات زیست محیطی و صنعتی، سود هنگفتی در جیب مافیا سرریز میشود.
همچنین حسن مرادی، کارشناس انرژی، در همین راستا گفت: توسعه صنعت پتروشیمی در شرایط تحریمی یک ضرورت است؛ اما نه به قیمت اینکه دچار بحران آب شویم. پتروشیمیها باید در مناطق پرآبی مانند سواحل مکران، خلیج فارس و دریای عمان مستقر شوند. اما در شرایط کنونی بحران آب تا چند دهه ادامه پیدا میکند؛ بنابراین ضرورت دارد هر چه سریعتر اقدامی در این زمینه صورت بگیرد.
او با اشاره به فعالیت صنعت فولاد مستقر در اسفراین توضیح داد: این کارخانه در بدترین نقطه آب و هوایی کشور مستقر است. اما چون نماینده این شهر عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی است مجوز فعالیت دارد. دولت باید در برابر فشار نمایندگان مقاومت کند و آب شرب مردم را قربانی خواسته عدهای نکند.
مرادی در پایان یادآور شد: صنایع پتروشیمی باید متوقف شوند. چراکه در حال حاضر آب آشامیدنی اولویت است و با ادامه روند فعلی مردم مجبور به مهاجرت میشوند. صنایع کم آببر مانند پلاستیک و ملامین میتواند جاگیزین خوبی باشد.
منبع: تجارت نیوز