به گزارش میمتالز، خاموشیهای دو سال گذشته، مشکلات بسیاری برای واحدهای فولادسازی در کشور ایجاد کرده است. توقفهای تولید به دلیل اعمال محدودیتهای برق سبب شده تا میزان تولید فولادسازان کاهش پیدا کند.
یکی از مهمترین مسایلی که فولادسازان با آن روبهرو هستند، این است که همواره طی سالهای گذشته بهدنبال تأمین انرژی به روشهای قدیمی بودهاند؛ روشهایی که عموما هزینههای آن بسیار بالا است و از اینروست که هماکنون شاهدیم قطعی برق مشکلاتی را برای صنعت فولاد به همراه آورده است. البته دولتمردان در زمینه اعمال محدودیتهای استفاده از برق چندان نگاه کارشناسانه اعمال نکردهاند؛ چنانکه سال گذشته شاهد بودیم مصرف خانگی به عنوان خط قرمز دولت تعیین و اعلام شد تا جایی که امکان دارد باید از قطع شدن آن پیشگیری به عمل آورد؛ از همین رو انگشت اشاره به سمت دو صنعت مادر فولاد و سیمان نشانه رفت که به گمان دولتمردان، مصرف برق بیش از اندازه دارند، درحالیکه اینگونه نیست. تصمیمگیران باید پیش از هر چیزی، سهم شرکتهای فولادی را در جیدیپی کشور در نظر بگیرند و بعد از آن اقدام به تصمیمگیری کنند. تصمیمگیران، خط قرمز خاموشیها را مصارف خانگی عنوان میکنند، این در حالی است که سه ماه تعطیلی یک کارخانه فولادسازی همراه با تعدیل نیروی انسانی و کاستن از تعداد کارگران، باعث از رونق افتادن صنایع پاییندست و بالادست در این زنجیره خواهد شد.
قطع برق به غیر از توقف و کاهش روند تولید، تبعات دیگری نیز برای واحدهای فولادسازی به همراه داشته است. برای نمونه با وجود توقف تولید طی سه ماه در سال، این واحدها مجبور به پرداخت مالیات برای کل سال هستند؛ معضلی که وزارت اقتصاد و دارایی نیز زیر بار آن نمیرود و از مالیات خود کوتاه نمیآید. در نهایت برای خاموشی برق فولادسازان، باید پارامترهای تولیدی را در نظر گرفت؛ درحالی که میتوان گفت این پارامترها تاکنون به هیچ عنوان لحاظ نشده است.
فرهاد منفرد، عضو هیأتمدیره شرکت ایران غلتک