به گزارش می متالز، به لحاظ صادرات نیز این صنعت در سالهای گذشته رتبه نخست را از آن خود کرده است.
صادرات و واردات سیمان در بین کشورهای جهان کمتر از ۲۰۰ هزار تن است که کمتر از ۵درصد مجموع تولید سیمان جهان بهشمار میرود و روی ریل تجارت قرار میگیرد.
از آنجا که حمل سیمان یکی از محدودیتهای صادراتی قلمداد میشود، کشورهای منطقه میتوانند یکی از مهمترین هدفهای صادراتی برای ما بهشمار بروند.
از سوی دیگر از آنجا که حمل دریایی سیمان با مشکلاتی همراه است و صادرات به مسافتهای دور، از لحاظ حملونقل و اقتصادی نیز به صرفه نخواهد بود، منطقیترین و بهصرفهترین گزینه برای صادرات سیمان، محدود به کشورهای همسایه و درنهایت منطقه میشود.
در این راستا «صادرات ریلی» به بهترین شکل قادر خواهد بود این صنعت را در مسیر اقتصادی قرار دهد.
آمارهای صادراتی نشان میدهد که کشورهای همسایه و منطقه میتوانند یکی از مقاصد بسیار مناسب برای صادرات قلمداد شوند.
کشورهایی همچون افغانستان و همسایگان شمالی این کشور میتوانند به وسیله ریل به ایران متصل شوند؛ این درحالیاست که ایجاد حملونقل مناسب همچنان مورد غفلت دستاندرکاران توسعه امور زیربنایی قرار گرفته است چراکه در ۲ دهه گذشته، صنعت ریلی کشور نتوانسته همپای برخی صنایع مانند سیمان یا فولاد که رشد قابلتوجهی یافتهاند، رشد کند و پیش برود.
از اینرو به نظر میرسد صنعت سیمان در ۴ دهه گذشته به خوبی رشد کرده و در زمینه ظرفیتسازی این صنایع تا رسیدن به چشمانداز ۱۴۰۴ موفق عمل کرده است و اهداف آنها در این افق دستیافتنی شدهاند اما سیاستگذاران در این عرصه باید بیشازپیش زیرساختها را برای صادرات بیشتر درنظر بگیرند زیرا قطار توسعه بدون زیرساخت از حرکت باز خواهد ایستاد.