به گزارش میمتالز، مصطفی گلی بیان کرد: زمینه فعالیت این کارگاه تولیدی، تولید شمش سرب از ذوب باتریهای فرسوده، ضایعات سربی و استفاده از کنسانتره سرب و خاک سرب بوده، اما متاسفانه در چند سال گذشته با توسعه فعالیت کارخانه و نوسازی خط تولید و تبدیل کورههای سنتی به صنعتی برای افزایش میزان تولید، نتیجه عکس حاصل شد و علیرغم تجهیز کردن این کارگاه به کورههای ۲۰ تنی، برق یک هزار و ۲۵۰ کیلووات، گاز ایستگاه یک هزار پوندی و اقدامات دیگر، این واحد تولیدی نزدیک به یک سال است که هیچ فعالیتی در زمینه تولید شمش سرب ندارد و کارگاه به حالت تعلیق درآمده است.
وی در ارتباط با دلایل تعطیلی این واحد تولیدی، عنوان کرد: دلایل مختلفی به صورت زنجیرهوار منجر به تعطیلی خط تولید شدند. از جمله اینکه این کارگاه تولیدی در ابتدا دارای یک کوره سنتی بود که با وجود مصرف اندک مواد اولیه، از تولید خوبی برخوردار بودیم، اما با دستور سازمان حفاظت محیط زیست و هزینه هنگفت، ناچار به خریداری کوره صنعتی شدیم. یکی از تبعات تعویض کوره این بود که مقدار نقدینگی ما به شدت کاهش یافت و این در حالی است که تولید بدون تامین نفدینگی کافی امکانپذیر نیست. از سوی دیگر، قیمت سرب در بازارهای جهانی و بورس فلزات لندن «LME» به شدت کاهش پیدا کرد و به تولید ما ضربه زد. البته نوسان قیمت در این بازار و کاهش بهای ناچیز به صورت مقطعی در معاملات بورس عادی بود، اما هماکنون با ریزش قیمت بسیار زیاد و طولانیمدت، تولیدکننده ریسک هزینه برای تامین مواد اولیه و تولید شمش سرب را به جان نمیخرد. در حال حاضر قیمت سرب در بورس فلزات لندن در حدود دو هزار و ۲۱۲ دلار به ازای هر تن است؛ در حالی که قیمت این فلز به حدود دو هزار و ۵۰۰ دلار در یک برهه زمانی افزایش یافت و در ادامه به حدود یک هزار و ۹۰۰ دلار رسید.
مدیر کارگاه تولیدی شمش سرب گلی در رابطه با مشکلات تولید، تصریح کرد: شرایط تولید شمش سرب در بازارهای داخلی چندان مساعد نیست و نوسان قیمت ارز، افزایش چند برابری بهای انرژی از جمله برق و گاز، هزینه بیمه و مالیات و همچنین حفط و نگهداری دستگاهها، شرایط را بیش از پیش دشوار ساخته است. برای مثال، یکی از مواد مصرفی مهم در داخل کورههای ذوب، آجرهای شاموتی است که با هزینهای بالغ بر ۵۰۰ میلیون تومان تامین و تجهیز میشود. این مواد مصرفی در نهایت برای مدت زمان سه تا چهار ماه دوام دارند و پس از این مدت باید تعویض شوند که با این وجود، تولید شمش سرب صرفه اقتصادی ندارد.
گلی در خصوص آینده صنعت سرب، اظهار کرد: اگر شرایط تولید در این صنعت به همین شکل ادامه پیدا کند، صنعت سرب دیگر قابلیت سرمایهگذاری نخواهد داشت و معدود واحدهای فعال در این صنعت نیز رو به تعطیلی خواهند رفت. با توجه به کمبود باتریهای فرسوده در بازار، عدم واردات خاک معدنی زیر سایه تحریم، ساماندهی نکردن معادن سرب و صادرات کنسانتره به خارج از کشور، شرایط این صنعت بغرنجتر از گذشته خواهد شد. از سوی دیگر، عرضه خاک معدنی در بورس کالای ایران نیز چندان مناسب نیست و خاک معدنی با قیمت سرسامآوری در این تالار صنعتی عرضه میشود؛ در حالی که تولیدکننده توان خرید خاک معدنی را ندارد، شاهد صادرات کنسانتره سرب به خارج از کشور هستیم و این در حالی است که در قبال آن ارزآوری صورت نمیپذیرد و تنها شاهد تهاتر برخی محصولات در ازای صادرات کنسانتره هستیم.
وی ادامه داد: در این میان عدهای از تولیدکنندگان با واردت باتریهای فرسوده از کشورهای خارجی، به راحتی به روند تولید خود ادامه میدهند و از سوی دیگر، کارخانههای باتریسازی نیز با تعبیه کوره در محوطه کارخانه، در حال تولید شمش هستند که این مسئله بار اضافی بر دوش تولیدکنندگان فعال در صنعت سرب خواهد بود. ضمن اینکه تعدادی کارگاههای غیرمجاز در اطراف شهرکهای صنعتی مشغول فعالیت هستند که بدون پرداخت حق بیمه، گاز و... به راحتی باتری فرسوده را خریداری و ذوب میکنند و هیچ نظارتی نیز در این زمینه صورت نمیپذیرد. در نهایت تمامی این موارد باعث خواهند شد تا تولیدکننده واقعی ناچار به توقف فعالیت خود شود که موجب هدرفت سرمایههای موجود در این صنعت میشود.
مدیر کارگاه تولیدی شمش سرب گلی در پاسخ به سوال خبرنگار «فلزات آنلاین» در رابطه با اینکه آیا صنعت سرب آلاینده است یا خیر، اذعان کرد: اگر فعالان صنعت سرب با رعایت تمام موارد ایمنی و استفاده از تجهیزات بهروز و مدرن شمش را تولید کنند و دیدگاه درست و بهروز به این صنعت داشته باشند، این صنعت نه تنها آلاینده نیست بلکه صنایع بزرگتری نیز هستند که ممکن است نسبت به سرب آلایندگی بیشتری داشته باشند. ما در کارگاه تولیدی شمش سرب گلی با استفاده از فناوریهای بهروز و استفاده از بک فیلتر با دانش روز کشور آلمان و بومیسازی این سیستم، هیچ گونه آلایندگی در تولید شمش سرب وجود ندارد.
گلی با بیان اینکه برای توسعه تولید، بهروزرسانی ماشینآلات مورد استفاده و بهرهگیری از دانش روز دنیا بسیار موثر است، ابراز کرد: دولت میتواند با حمایت از واحدهای تولیدی و پرداخت وام و تسهیلات، آن هم نه به صورت نقد و اعطای وام به یک فرد که ممکن است در راه تولید صرف نشود، با مدیرت، ساماندهی و پرداخت وامهای مقطعی با توجه به میزان پیشرفت پروژه که نیاز به بازرسیهای لازم و دقیق از میزان پیشرفتها دارد، این تسهیلات را در اختیار تولیدکنندگان قرار دهد. خوشبختانه دانش صنعت سرب در داخل کشور نسبت به کشورهای اروپایی در سطح مناسبی قرار دارد و اگر ضمن حمایت از واحدهای تولیدی، کمی تلاش کنیم و وجدان کاری داشته باشیم، میتوانیم به راحتی از تحریمهایی که موجب ایجاد موانع بر سر راه تولید شدهاند، عبور کنیم و حضور موفقی در عرصه بینالمللی داشته باشیم.
وی با تاکید بر اهمیت حمایت دولت از بخش تولید، تصریح کرد: علیرغم اینکه دولت حمایتهایی از تولیدکنندگان به عمل میآورد و سازمانهای ذیربط قصد حمایت از تولیدکنندگان را دارند، اما متاسفانه مدیران میانی و پاییندستی دانش و آگاهی لازم نسبت به تولید و دغدغه صنعتگران را ندارند و امیدوار هستیم مسیر روبهرشد تولید همچنان با حضور مدیران دلسوز و کارشناس ادامه پیدا کند.
وی در پایان ضمن اشاره به اهمیت فرآوری خاک سولفوره، خاطرنشان کرد: ایران با دارا بودن معادن غنی از سرب همچون مهدیآباد، میتواند یکی از قطبهای این صنعت در جهان شود. اگر مسیر توسعه به درستی طی شود و معدندارن بتوانند با شفافسازی اعلام میزان استخراج از معادن و همچنین پرداخت مالیات و حقوق دولتی این مسیر را هموار کنند، آینده بسیار روشنی در انتظار این صنعت خواهد بود. معادن بالقوه غنی از سرب در داخل کشور وجود دارند که همچنان بالفعل نشدهاند و متاسفانه توسط افرادی مدیریت میشوند که از صلاحیت فنی لازم برخوردار نیستند. از سوی دیگر، ذخایر اکسیدی معدن انگوران رو به پایان است و امیدوار هستیم دانش فرآوری خاک سولفوره گالن در بین واحدهای تولیدی گسترش پیدا کند؛ چراکه ذخایر سولفوره بسیار مناسبی همچون معدن مهدیآباد در داخل کشور وجود دارد که در صورت حمایت از واحدهای کوچک تولیدی جهت بهکارگیری از دانش و تکنولوژی تشویه خاک سولفوره و تبدیل آن به خاک اکسیدی، میتوانیم استفاده بهینه از این ذخایر را داشته باشیم.
منبع: فلزات آنلاین