به گزارش میمتالز، شبهای زمستان امسال با انتظار برای اعلام خبر تعطیلی در روز آینده پیوند خورده است. شاید تا چند سال پیش بارش شدید برف و لغزندگی خیابانها و معابر علت این تصمیم بود، اما اکنون هر بهانهای هم که آورده شود همه میدانند ریشه آن کمبود گاز در کشور است.
دولتی که اروپا را با کلیدواژه «زمستان سخت» تهدید میکرد، حالا در تأمین گاز شبکه خانگی هم با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم میکند و برای فرار از مشکل مردم را مقصر جلوه میدهد و از آنها میخواهد به جای مصرف گاز، در خانه هم لباس بیشتری تن کنند.
صنایع نیز برای اینکه سرپا بمانند دیگر چارهای جز مازوتسوزی و آلودهکردن هوای شهرها ندارند. این مازوتسوزی تا جایی ادامه پیدا کرده که دیگر در شهرهایی نظیر تهران هوا غنیمت است و نفس کشیدن در آن تفاوتی با استنشاق دیاکسیدگوگرد ندارد.
پتروشیمیها هم وضعیت بهتری ندارند و یکی پس از دیگری تعطیل میشوند. پتروشیمی خراسان آخرین قربانی کمبود گاز شناخته میشود. مدیران این پتروشیمی روز گذشته اعلام کردند که واحدهای آمونیاک و اوره به طور کامل از سرویس خارج شدهاند.
در چنین شرایطی رسانههای نزدیک به دولت دلسوز مردم اروپا شدهاند و مدام از سختی زندگی در قاره سبز سخن میگویند. این رسانهها چشم خود را روی تعطیلی پی در پی صنایع، پتروشیمیها، ادارات و مراکز آموزشی در استانهای مختلف ایران بستهاند، اما یک روز صف مردم پاریس و برلین برای خرید زغال سنگ را به تصویر میکشند، روز دیگر از خانه شهروندان لندنی گزارش میدانی تهیه میکنند که با کاپشن و پالتو در اتاق خواب مینشینند.
ناتوانی دولت در تأمین گرمایش باعث شده تا اکنون طرحهایی مبنی بر تعطیلی دو و حتی سه روز پایانی هفته روی میز باشد. این در حالی است که آمار رسمی نشان میدهد به دنبال قطعی گذشته فقط در سال گذشته صنایع متوجه زیان حداقل ۲۰ میلیارد دلاری شوند.
حالا کمبود و قطعی گاز را باید تیر خلاصی بر پیکر اقتصاد کشور دانست. صنایعی که به خودی خود با مشکلاتی نظیر تحریم، سوءمدیریت و اقتصاد دولتی مواجهاند با کمبود انرژی در فصول مختلف سال توان تولیدی خود را از دست میدهند. اتفاقی که پیامدهای آن اکنون در نرخ تورم، رشد اقتصادی، بازارهای مالی و کالا و در نهایت سفره مردم مشهود است.
منبع: تجارت نیوز