به گزارش می متالز، دلیل این تغییر رویه، سود سرشار تولید بوکسیت عنوان شده، در حالی که مالزی پیش از این ممنوعیت، اصلیترین تامینکننده بوکسیت مصرفی چین بود.
به نقل از رویترز، دولت مالزی ممنوعیت استخراج بوکسیت را در این کشور تمدید نمیکند. این ممنوعیت ۳۱ مارس (۱۱ فروردین ۱۳۹۸) به پایان میرسد و دلیل تمدید نشدن آن، تقاضای قدرتمندی است که برای این ماده وجود دارد و سود سرشاری که استخراج آن برای مالزی به همراه میآورد. این خبر را بِرناما خبرگزاری دولتی مالزی دوشنبه هفته گذشته و به نقل از خاویِر جیاکومار وزیر خاک و منابع طبیعی این کشور منتشر کرد.
روزگاری نه چندان دور، مالزی بزرگترین عرضهکننده بوکسیت به بزرگترین متقاضی این ماده یعنی صنعت آلومینیوم چین بود زیرا بوکسیت یکی از موادی است که در ساخت فلز آلومینیوم کاربرد دارد. تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی و نیمه دی ۱۳۹۴ هر ماه چندین کشتی که گاه بار بوکسیت آنها به حدود ۳.۵ میلیون تن میرسید از مالزی به سوی چین رهسپار شدند تا اینکه استخراج بینظم و قاعده و زائدههای به جا مانده از تودههای آلاینده به حادثه بوکسیت کوآنتان انجامید؛ حادثهای زیستمحیطی که در سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ میلادی (نیمه دی ۱۳۹۳ تا نیمه دی ۱۳۹۴) در شهر کوآنتان مرکز ایالت پاهانگ در شرق مالزی رخ داد و در پی آن منابع آب و جادهها، رودها و آبهای ساحلی این ایالت تغییر رنگ داده و قرمز شدند؛ اتفاقی که به دلیل نبود کنترل کافی بر فعالیت استخراجکنندگان بوکسیت رخ داد.
در پی این اتفاق، استخراج بوکسیت از اوایل سال ۲۰۱۶ میلادی (اواخر ۱۳۹۴ خورشیدی) در مالزی ممنوع شد.
حالا خاویر جیاکومار که پیشتر معرفی شد، از آغاز دوباره بهرهبرداری از ذخایر بوکسیت مالزی خبر داده و در اظهارنظری در این باره گفته است: تولید و صادرات بوکسیت میتواند از سر گرفته شود و استخراج آن با استاندارد جدید و قوانین سختگیرانهتر جریان یابد.
این در حالی است که به دنبال آسیبهای برآمده از حادثه کوآنتان، فرماندار پاهانگ، مجوز ۳۴ شرکت پیمانکار را لغو کرد تا گستردگی استخراج نابسامان بوکسیت را در منطقه مهار کند. پس از اعمال محدودیتها تنها ۱۱ شرکت بهرهبردار همچنان اجازه فعالیت داشتند.
این ممنوعیت در حالی پس از ۳ سال از بین میرود که ۳۱ ژوئیه سال گذشته میلادی (۹ مرداد ۱۳۹۷) رویترز به نقل از دولت مالزی نوشت ممنوعیت سال ۲۰۱۶ میلادی بر استخراج بوکسیت همچنان ادامه خواهد داشت.
در آن زمان نزدیک به نیم میلیون تن بار بوکسیت در بنادر انباشته شده و بلاتکلیف مانده بود.
وان جنیدی توآنکو جعفر، وزیر پیشین محیطزیست و منابع طبیعی مالزی نیز در مارس ۲۰۱۸ (نیمه اسفند ۱۳۹۶ تا نیمه فروردین ۱۳۹۷) از ۱۰میلیون تن ذخیره بوکسیت در کشور خبر داده بود که تکلیف آنها هنوز مشخص نشده است.
پیش از مالزی، کشور همسایه آن، اندونزی بخش اصلی نیاز متقاضیان به بوکسیت را تامین میکرد و پس از ممنوعیت صادرات بوکسیت از اندونزی، مالزی جایگزین مناسبی برای آن به شمار میآمد. تولید جهانی بوکسیت مالزی از ۲۰۰هزار تن در سال ۲۰۱۳ میلادی (۱۳۹۲ خورشیدی) به نزدیک ۲۰میلیون تن در سال ۲۰۱۵ میلادی(۱۳۹۴خورشیدی) رسیده بود و در آن سال مالزی بزرگترین تولیدکننده این ماده معدنی در جهان به شمار میآمد.
با این حال دادههای ویکیپدیای انگلیسی نشان میدهد اندونزی همچنان در فهرست تولیدکنندگان اصلی بوکسیت جهان به شمار میرود و میزان تولید این کشور در سال ۲۰۱۷ میلادی (۱۳۹۶ خورشیدی) ۵۰۰ هزار تن بوده است. این ارقام مستند به دادههای سازمان زمینشناسی امریکاست که ژانویه ۲۰۱۸ (نیمه دی تا نیمه بهمن ۱۳۹۶) منتشر شد.
آمار و ارقام ویکیپدیا همچنین نشان میدهد پیش از اندونزی که در سال ۲۰۱۷ میلادی، چهاردهمین تولیدکننده برتر بوکسیت جهان بود، کشورهای استرالیا، چین، گینه، برزیل، هند، جامائیکا، قزاقستان، روسیه، سورینام، ونزوئلا، یونان، گایانا و ویتنام رتبههای ۱ تا ۱۳ را در اختیار داشتند.
گفتنی است تولید بوکسیت جهان در سال ۲۰۱۷ میلادی ۳۰۰میلیون تن بود که ۸۳میلیون تن از این رقم به استرالیا، ۶۸میلیون تن به چین و ۴۵میلیون تن به گینه اختصاص دارد. در نتیجه، چین علاوه بر اینکه بزرگترین مصرفکننده بوکسیت جهان است، دومین تولیدکننده بزرگ این ماده نیز به شمار میآید