لیتیوم؛ پادشاه فلزات آینده

به گزارش می‌متالز، از آنجا که کشور‌های مختلف برنامه‌های گسترده‌ای برای کاهش و در نهایت حذف دی اکسیدکربن حاصل از سوخت بنزین در خودرو‌ها دارند، کشف ذخایر لیتیوم اهمیت بسیاری پیدا می‌کند. لیتیوم ماده اصلی برای تولید باتری‌های قابل شارژ تلفن‌های‌همراه و دیگر لوازم الکترونیکی است.

در واقع، لیتیوم یک فلز قلیایی نقره ای - سفید و نرم با عدد اتمی ۳ است. این عنصر در شرایط استاندارد دما و فشار سبک‌ترین فلز و کم‌چگالی‌ترین عنصر جامد است. به دلیل واکنش پذیری بالای لیتیوم، هرگز نمی‌توان آن را به‌صورت عنصر آزاد در طبیعت پیدا کرد و همواره در بخشی از یک ترکیب شیمیایی که بیشتر یونی است، پیدا می‌شود. از آنجا که لیتیوم در آب حل می‌شود، به‌صورت یون در آب اقیانوس‌ها و به‌صورت نمک در آب‌ها و [خاک]رس هم دیده می‌شود. لیتیوم و ترکیب‌های آن کاربرد‌های فراوانی دارند از آن جمله در شیشه و سرامیک پایدار در برابر گرما، آلیاژ‌های با مقاومت بالا نسبت به وزن که در فضاپیما‌ها کاربرد دارد، باتری‌های لیتیوم خودرو‌های برقی و در مصارف پزشکی به‌عنوان دارو است. بیشترین و بزرگ‌ترین دخایر لیتیوم دنیا در بولیوی و افغانستان وجود دارد که حتی تعدادی از کارشناسان یکی از دلایل کودتای بولیوی و جنگ آمریکا در افغانستان به‌ویژه در دوران ترامپ را دسترسی به معادن غنی لیتیوم در این کشور می‌دانستند. پیش از این به‌نظر می‌آمد که بزرگ‌ترین معادن لیتیوم ایران هم در شرق کشور و در استان خراسان‌جنوبی در شهر نهبندان و اطراف بیرجند قرار دارد. بعد از آن دریاچه نمک قم، چهارمحال و بختیاری و اصفهان هم دارای این معدن هستند. این ماده‌یک نوع خاک معدنی است که حتی از آب شور هم به‌دست می‌آید، اما حالا انگار استان همدان هم در شمار مناطق لیتیوم خیز به‌شمار می‌رود.

کشف ذخایر بزرگ لیتیوم در ایران

ابراهیم علی مولابیگی، از مقامات وزارت صنعت، معدن و تجارت گفته بود که برای نخستین‌بار ذخیره لیتیوم در کشور و در استان همدان کشف‌شده که این امر «نویدبخش کشف ذخایر دیگری در این استان خواهد بود.» به گفته مدیرکل دفتر امور اکتشاف وزارت صنعت، معدن و تجارت، میزان ذخیره قطعی محدوده یادشده هشت‌میلیون و ۵۰۰‌هزارتن کانسنگ لیتیوم است.

مدیرکل دفتر امور اکتشاف وزارت صمت با بیان اینکه گواهی کشف صادره برای محدوده مذکور به تایید اعضای کمیسیون گواهی کشف رسیده و به زودی توسط اداره کل صمت استان همدان صادر خواهد شد، ادامه داد: این ماده‌معدنی در یک منطقه رسی تشکیل شده که این موضوع ذخیره مذکور را در کل کشور منحصربه‌فرد می‌کند. وی به منابع محدود لیتیوم در طبیعت و نقش حساس آن در تهیه باتری‌های الکتریکی، صنایع پیشرفته، صنایع دفاعی و تهیه و تولید آلیاژ‌ها منحصربه‌فرد و استراتژیک اشاره و بیان‌کرد: در سال‌های اخیر تمرکز و توجه روزافزونی به بحث اکتشاف، استخراج و فرآوری و بازیافت لیتیوم از منابع شناخته شده آن شده‌است. مولابیگی همچنین توضیح داده بود که لیتیوم برخلاف دیگر محصولات معدنی در حجم کم و در ابعاد کیلوگرم خرید و فروش می‌شود که این امر به علت قیمت بالا و سختی استحصال آن بوده و در صورتی‌که بتوان در استحصال و تولید این ماده‌معدنی به مزیت رسید، عملا ارزش‌افزوده بالایی را به‌همراه خواهد داشت.

بخش خصوصی، پذیرای لیتیوم

ابراهیم جمیلی، رئیس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق ایران کشف این فلز در ایران را بسیار خوشحال کننده توصیف می‌کند. جمیلی می‌گوید: ما هنوز منتظر خبر‌های تکمیلی هستیم، اما این خبر بسیار خوب است. پیش از این، ما لیتیوم شورابی داشتیم، اما تاکنون لیتیوم سنگی در کشور نداشته‌ایم.

جمیلی اضافه می‌کند: کشف این فلز، یکی از مزیت‌های بسیار بزرگ ما خواهد بود. در هر صورت لیتیوم جزو فلزات آینده است؛ یعنی جزو فلزاتی است که در اقتصاد دیجیتال نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای دارد و پیش‌بینی می‌شود پادشاه فلزات آینده باشد. اگر چنین ذخیره‌ای در کشور ما کشف‌شده باشد، یعنی ما پتانسیل تولید لیتیوم را هم درون کشور داریم و باید آن را جدی‌تر بگیریم.

جمیلی می‌افزاید: تا پیش از این منابع معدنی این فلز در کشور موجود نبوده که اقدام به فرآوری آن کنیم، اما اگر این ماده معدنی در کشور کشف‌شده باشد، امکان فرآوری آن در بخش‌خصوصی وجود دارد؛ زیرا لیتیوم کالای آینده است و بخش‌خصوصی به آن بی‌توجه نیست.

او درباره احتمال دست‌اندازی برخی از شرکت‌های نیمه‌دولتی بر این ذخایر با ارزش معدنی توضیح می‌دهد: دولت اگر این منابع را بیابد، باید طبق مزایده و قانون آن را واگذار کند. من بعید می‌دانم دولت بخواهد در این معادن سرمایه‌گذاری کند، اما باید احتمال ورود شرکت‌های نیمه‌دولتی را درنظر گرفت. این فعال معدنی در پایان اظهار می‌کند: ما در شورابه‌های قم هم پیش از این لیتیوم داشتیم؛ چندین سال‌است که شرکت‌های سرمایه‌گذاری نیمه‌دولتی قرار بود در این واحد‌ها سرمایه‌گذاری کنند، اما چنین نکردند.‌ای کاش در همان وقتی که لیتیوم در قم کشف شد، فرآیند تولید و فرآوری آن را به بخش‌خصوصی می‌سپردند. این اتفاق نشان از پتانسیل‌های قوی ما دارد و امید اقتصاد به بخش معدن افزایش خواهد یافت.

تجربه دیگر کشور‌های جهان در مواجهه با منابع لیتیوم

بر اساس یک گزارش که سازمان زمین‌شناسی ایالات‌متحده پیش از این و در سال‌۲۰۲۲ منتشر کرد در مجموع ۸۹‌میلیون تن لیتیوم در سراسر جهان کشف‌شده‌است که استرالیا، شیلی، آرژانتین و چین تولیدکنندگان اصلی آن هستند. البته استخراج لیتیوم به دلایلی که ذکر شد به همین سادگی‌ها نیست. استخراج این فلز می‌تواند منجر به تحمیل برخی از خسارات جبران‌ناپذیر به محیط‌زیست شود.

بررسی وضعیت حمایت از محیط زیست در دنیا به حدی جدی است که کشوری مانند سوئد در اروپا با وجود داشتن بزرگ‌ترین معدن طلای اروپا (بولیدن)، آن را از سال‌۱۹۶۷ تعطیل کرده و تنها دو شرکت معدنی لوندین و سوندیک در این کشور مشغول به‌کار هستند. البته، استفاده از ذخایر معدنی در حوزه اقتصاد بسیار مهم و ضروری است. سوالی که سیاستگذار باید در مواجهه با کشف ذخایر ارزشمند فلزی از خود بپرسد، این است که استخراج این «نفت سفید» تا کجا منطقی است؟ یعنی تا چه اندازه می‌توان به منابع طبیعی دست‌اندازی کرد تا این فلز را استخراج کرد که نه صنعت کشور دچار نقصان شود و نه آسیبی جبران‌ناپذیر به محیط‌زیست کشور برسد. استخراج تخصصی و سخت این فلز که بیشتر از آب اقیانوس و کف دریا‌ها به‌دست می‌آید؛ با این همه، این فلز در ایران در عمق نیم متری و در برخی موارد از سطح دریاچه‌های خشک شده و به سهولت به‌دست می‌آید. این نحوه استفاده زمانی از اهمیت برخوردار است که بر مبنای اصول توسعه پایدار باشد. برای مثال، سوئد ترجیح داده تا به‌جای درآمدزایی از معادن، در صنعت گردشگری سرمایه‌گذاری کند، تا از این طریق محیط زیست خودش را حفظ کرده و درست در زمانی‌که بیشتر نقاط دنیا با مشکل کم آبی و فرونشست روبه‌رو هستند، این کشور وضعیت بسیار خوبی داشته و بعید نیست تا در آینده یکی از معدود مکان‌های دنیا برای مهاجرت و فرار از وضعیت بحرانی محیط زیست باشد، اما ایران چنین شرایطی ندارد. بحران خشکسالی از یک‌سو و شرایط اقتصادی از سوی دیگر موجب‌شده که کشور بیشتر از اینکه مهاجرپذیر باشد، منطقه‌ای مهاجرفرست باشد. همین دلایل است که استخراج لیتیوم در کشور را منطقی جلوه می‌دهد.

البته پیش از این و چند سال‌قبل، یک منبع خبر از کشف روشی تازه برای استخراج لیتیوم داده بود که هزینه‌های روش‌های دیگر را به کشور تحمیل نمی‌کند و از آنجایی‌که روشی بومی است، تمام تجهیزات آن در داخل کشور یافت می‌شود.

محمدرضا برزگری، مجری وقت طرح «استحصال لیتیوم از ذخایر شورابه» قبلا گفته بود که در این روش که روشی نوین و برای اولین‌بار در دنیاست، فلز لیتیوم در حد خالص‌ترین عیار یعنی ۹۷/ ۹۹‌درصد از منابع شورابه‌ای استخراج شده‌است. این روش در مقیاس آزمایشگاهی و پایه نتایج خوبی داشته و مطالعات آن در حال تکمیل است. این فرآیند به روشی دیگر فقط در اختیار پنج کشور دنیاست و ما توانستیم روشی جدید‌تر و با خلوص بالاتری ابداع کنیم؛ به‌عنوان مثال کشوری مانند آلمان فاقد منابع لیتیوم است، اما کربنات لیتیوم را مانند نمک لیتیوم از شیلی وارد و خالص‌سازی می‌کند. منابع لیتیوم به‌طور کلی به سه دسته تقسیم می‌شود که منابع شورابه‌ای یکی از آنهاست، این فلز مانند نمک داخل این آب‌ها حل است و با توجه به حد اشباع پایینی که دارد، به‌صورت محلول در محیط شوره‌زار‌هایی که پتانسیل این فلز در آن‌ها وجود دارد، موجود است که می‌توان با این فرآیند آن را استحصال کرد. سازمان زمین‌شناسی برای اولین‌بار این طرح را روی پهنه نمکی کشور بولیوی آغاز کرد و مطالعات خود را بر روی ۸۰ لیتر شورابه از این پهنه که بزرگ‌ترین پهنه نمکی دنیاست اجرا کرد و بعد از آن مطالعات روی پهنه‌های نمکی ایران آغاز شد.

منبع: دنیای اقتصاد