به گزارش میمتالز، بازار فولاد سال گذشته با محدودیتها و موانعی روبه رو بود که تولیدکنندگان فولاد امید دارند که سال جدید با رفع این موانع همراه باشد. در این زمینه حمیدرضا رستگار، رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران در گفتگو با «دنیایاقتصاد» عنوان کرد: چشم انداز ظرفیت تولید فولاد برای سال ۱۴۰۴ برابر ۵۵ میلیون تن در نظر گرفته شده است. با توجه به امکاناتی که برای تولید فولاد در کشور وجود دارد، این چشم انداز تعریف و ترسیم شده است. از همین رو امیدوار هستیم در مسیر تولید فولاد به درستی قرار بگیریم و با مهم برشمردن تولید به عنوان موضوعات مطرح شده از سوی دست اندرکاران کشور که مورد تایید نظام و رهبری است، به آن دسترسی پیدا کنیم.
رستگار در ادامه با اشاره به این موضوع که با توجه به اینکه امکانات رسیدن به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در کشور میسر است، عنوان کرد: البته ممکن است که به صورت دقیق به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد دست پیدا نکنیم، اما در جهت رسیدن به این میزان تولید گام برداشته ایم و در مسیر آن قرار گرفته ایم و به صورت حدودی به این رقم دست پیدا میکنیم. در سال ۱۴۰۲ نیز به اهداف مورد نظر در صنعت فولاد دست پیدا خواهیم کرد، به این شرط که موانع تولید برطرف شود.
وی در پاسخ به این پرسش که در سال جدید بازار فولاد به چه سمتی پیش خواهد رفت، عنوان کرد: اگر مشکلاتی که سال گذشته با آن روبه رو بودیم، برطرف شود، بدون شک به میزان تولید مورد نظر در این سال خواهیم رسید. یکی از مشکلات ما خام فروشی و صادرات مواد اولیه فولاد و آهن آلات بود، این در حالی است که خام فروشی برای تولید مضر به شمار میرود، چراکه منابع تجدیدپذیر نیستند و با برداشت بی وقفه از بین میروند، بنابراین نباید خام فروشی کنیم، اما زمانی که شمش تبدیل به آهن آلات و محصولات پایین دستی میشود، سبب اشتغالزایی هر چه بیشتری میشود و همچنین سبب ایجاد ارزش افزوده بیشتر و در نهایت رشد اقتصادی میشود. سال گذشته شاهد بودیم که مواد اولیه از جمله سنگآهن تا شمش فولاد صادر میشد که امیدواریم این اتفاق در سالجاری روی ندهد و ما بیش از گذشته به سمت صادرات با محصولات با ارزش افزوده بیشتر گام برداشته و پیش برویم.
رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران در ادامه با تاکید بر این موضوع که باید زنجیره تولید فولاد تعادل داشته باشد، خاطرنشان کرد: در زنجیره فولاد هر حلقه باید به درستی نقش خود را ایفا کند، امیدواریم هر یک از مراحل تولید نقش خود را به خوبی ایفا کند تا این زنجیره به درستی بتواند در سال جدید تولید داشته باشد.
رستگار در پاسخ به این پرسش که با توجه به شعار سالجاری که از سوی مقام معظم رهبری، «مهار تورم، افزایش تولید» عنوان شده است، مهمترین موانع تولید به ویژه در صنعت فولاد چه مواردی هستند، تصریح کرد: سال گذشته صنعت فولاد با موانع بسیاری روبه رو بود که کار را برای فولادسازان با چالش مواجه کرده بود، از یکسو با قطعی برق و گاز و در کل محدودیتهای انرژی روبه رو بودند، این در حالی است که با قطع شدن برق و گاز، کل خط تولید کارخانههای فولادسازی با اختلال روبه رو میشوند و روند تولید به مشکل برمی خورد.
وی در ادامه با اشاره به موضوع صادرات محصولات فولاد عنوان کرد: از سوی دیگر در بحث صادرات، واحدهای تولیدی فولاد با توجه به تامین شدن نیاز داخل، امید به صادرات بیشتر داشتند که به دلیل برخی موانع این امر محقق نشد. از همین رو بیش از هر امر دیگری، صادرات فولاد نیازمند مشوقهای صادراتی است که این امر سبب میشود تا کارخانههای فولادسازی ارز لازم را برای تامین قطعات وارداتی خود تهیه کنند و در نهایت صادرات آنها سبب ارزآوری بیشتر در کشور شود.
رئیس اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد تهران در ادامه به سایر چالشهایی که بازار فولاد با آن دست و پنجه نرم میکند، اشاره کرد و یادآور شد: دستوری نبودن قیمتگذاری در بازار، موضوع بسیار مهم دیگری به شمار میرود که باید مدنظر قرار گیرد، چراکه قیمتگذاریها باید بر اساس عرضه و تقاضا انجام بگیرد و دستوری شدن قیمتها نظام بازار را برهم خواهد زد. امیدوار هستیم در سال جدید بازار به سمت قیمتگذاری بر اساس عرضه و تقاضا پیش برود و از قیمتگذاری دستوری دولتی در این بازار پرهیز شود. رستگار همچنین در پایان با اشاره به نوسان نرخ ارز در سال گذشته خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات مهم دیگر در بازار که اثر منفی روی قیمت محصولات فولاد به همراه داشت، عدمتثبیت قیمت ارز بود که سبب التهاب مهارنشدنی بازار شد. اگر دولت بتواند در سال جدید قیمت ارز را ثابت نگه دارد، این ثبات میتواند برای تولید بسیار مفید واقع شود که در نهایت این موضوع هم به نفع تولیدکننده و هم مصرفکننده خواهد بود. تثبیت نرخ ارز میتواند در بازار سبب ایجاد تعادل و آرامش شود و در چنین شرایط تعادلی است که تولیدکنندگان میتوانند بدون التهاب مشغول به امر تولید باشند.
بدون شک واحدهای تولیدی فولاد در کشور این ظرفیت را دارند که هم نیاز داخل را تامین کنند و هم در مسیر صادرات گام بردارند و سبب ارزآوری قابلتوجهی برای کشور باشند. البته این امر مستلزم آن است که شرایط تولید برای آنها مهیا باشد و گرفتار مسائلی، چون محدودیتهای انرژی، عوارض صادراتی و قیمتهای دستوری نشوند. هرچند با توجه به بودجه دولت باید این موضوع را در نظر گرفت که در سال جدید از ساختوساز و پروژههای عمرانی خبری نیست و بدون شک بازار داخل چندان رونقی به چشم نخواهد دید، بنابراین میطلبد که تولیدکنندگان بیش از گذشته به فکر بازارهای بینالمللی و صادرات باشند که در این راستا بازار کشورهای همسایه میتواند در اولویت باشد.
منبع: دنیای اقتصاد