در انتظار گشایش بازار

‌می‌متالز - با توجه به رکود در بازار داخلی در بهاری که پشت سر گذاشتیم، برای سال جدید باید در جهت هر چه بیشتر صادرات برنامه ریزی می‌شد، زیرا کشور‌های همسایه می‌توانستند فرصت مناسبی را برای صادرات محصولات فولادی کشور ایجاد کنند، اما موضوع آن است که کشور‌های همسایه برای واردات محصولات نهایی از ایران تعرفه‌های بالایی در نظر گرفته اند و در مقابل برای شمش که محصول میانی و به نوعی خام فروشی محسوب می‌شود، تعرفه‌ای در نظر نگرفته اند؛ این در حالی است که ما در داخل کشور باید بیش از هر امر دیگری به فکر ایجاد ارزش افزوده و اشتغال‌زایی در صنعت فولاد باشیم و تنها به ارزآوری به هر قیمتی نیندیشیم.

به گزارش می‌متالز، در افق چشم اندازی که در سال ۱۴۰۴ برای صنعت فولاد ترسیم شده، تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در نظر گرفته شده بود که هم اکنون تا حدی به آن نزدیک شده ایم، اما باید به این موضوع توجه کرد که این میزان تولید مازاد کشور ماست و بدون شک باید به سمت صادرات پیش رفت و به دید ضرورت به آن نگریست. هرچند بازار امسال یک روال منطقی را طی می‌کند و نه گرفتار افزایش‌های افسارگسیخته قیمت‌ها شده و نه قیمت‌ها کاهش یافته است، اما باید اذعان کرد که بازار در حقیقت در رکود به‌سر می‌برد و از ابتدای سال شاهد هیچ رشدی در آن نبوده ایم.

البته یکی از عواملی که می‌توانست به بازار آهن آلات تا حدی رونق ببخشد، تولید یک میلیون مسکن بود که این پیشنهاد می‌توانست این بازار را متحول کند، اما این طرح ظاهرا پیگیری و عملیاتی نشده است. این روز‌ها بازار در رکود به‌سر می‌برد و حتی در ماه گذشته شاهد کاهش قیمت میلگرد از حدود قیمتی ۲۶ و ۵۰۰ و ۲۷‌هزار تومان به ۲۴‌هزار و ۵۰۰ تا ۲۵‌هزار تومان بوده ایم، این در حالی است که بیشترین مصرف میلگرد مربوط به این فصل و تابستان است. هرچند باید به این موضوع توجه کرد که بازار ثابت و منطقی می‌تواند هم به مصرف‌کننده و هم تنظیم بازار کمک کند، اما باید از روند رکودی آن نیز پیشگیری به عمل آورد. البته باید به این موضوع توجه کرد که یکی از معایب بازار فولاد، چسبندگی آن به نرخ دلار است. نوسان نرخ ارز به این بازار آسیب جدی می‌رساند، از همین رو باید تاثیرگذاری نرخ دلار از کالا‌های داخلی تفکیک شود، زمانی که یک کالایی واردات نمی‌شود، منطقی نیست که بر اساس دلار قیمت‌گذاری شود؛ بنابراین ضروری است که این چسبندگی قیمت دلار را از روی کالا‌های داخلی برداشت.

در زمینه بورس‌کالا نیز باید به این موضوع توجه کرد که بورس‌کالا عملکرد شفافی ندارد و حداقل در زمینه فولاد با این زنجیره و در بازار هماهنگ نبوده و نیست. بورس فلزات گویی یک بنگاه خصوصی است و اتحادیه فروشندگان آهن و فولاد به هیچ وجه در جریان امور آن قرار ندارند که در این بازار چه کسانی و بر چه مبنایی تصمیم‌گیری می‌کنند، در حقیقت در این زمینه با یک خلأ قانونی روبه رو هستیم. با وجود تمام مشکلاتی که در سال جدید بازار را در رکود برده است، امیدواریم که در ادامه شاهد رونق بیشتری در ادامه سال‌جاری باشیم.