به گزارش میمتالز، شکل گیری رکود در اقتصاد جهانی به ویژه کشور چین به عنوان دومین اقتصاد بزگ جهان پس از ایالات متحده و دارنده رتبه نخست در واردات بسیاری از مواد اولیه تولید، منجر به کاهش شدید قیمت و حتی در مواردی ورشکستگی معادن بزرگ و کارخانههای تولید کننده این مواد اولیه در کشورهای مختلف شده است.
به عنوان مثال، فلزاتی نظیر آلومینیوم و مس که کاربرد گستردهای در صنعت ساختمان دارند به دلیل کاهش شدید واردات در چین دچار ریزش شدید قیمت شدند.
همانطور که در نمودار بالا که نشان دهنده نوسان قیمت آلومینیوم در بازارهای جهانی طی بازه پنج ساله است مشاهده میشود، قیمت شمش این فلز مهم از ۳۸۵۰ دلار در ۲۸ فوریه ۲۰۲۲ به رقم فعلی یعنی ۲۲۲۵ دلار رسیده است. هرچند مس (نمودار پایین) وضعیت بهتری را نسبت به آلومینیوم تجربه کرده است، اما روند کلی نوسان قیمتها از یک الگوی نسبتا مشابه پیروی میکند که به خوبی نشان دهنده شکل گیری رکود در بازارهای جهانی است.
اگرچه اقتصاد چین به ورود به رکود بی سابقه طی دو ماه گذشته، جهان و بازار کامودیتیها را در شوکی اساسی فرو برد، اما دادههای ماه سپتامبر نشان دهنده آغاز بهبود روند اقتصادی در این کشور است که میتواند در میان مدت و بلند مدت منجر به بهبود وضعیت بازارهای جهانی نیز شود.
بلومبرگ با پیش بینی ریزش ۵.۴ میلیون تنی مس در بازارهای جهانی تا سال ۲۰۲۷، اعلام کرده است که در صورت محقق شدن این رقم تخمینی، میتوانیم شاهد افزایش ۲۰ درصدی قیمت مس تا سال ۲۰۲۷ و افزایش آن به ۹۸۰۰ دلار در هر تن در قیاس با رقم فعلی یعنی ۸۲۰۰ دلار باشیم
تاثیر شرایط اقتصادی چین بر روند قیمتهای بازار کامودیتیها به ویژه فلزات اساسی تا جایی است که بازار مسکن این کشور طی ماههای اخیر بیشترین ضربه را به روند قیمتها وارد کرده است؛ اوضاع اقتصادی که علیرغم ظهور نشانههایی از بهبود اوضاع اقتصادی چین، همچنان فاصله زیادی با نقطه مطلوب خود در دوران پیش از همه گیری کرونا دارد.
بلومبرگ در تازهترین گزارش خود، میزان تقاضای چین برای فولاد در سال جاری را بدون تغییر و روی ۹۲۰ میلیون تن در سال پیش بینی کرده است. از سوی دیگر، پیش بینیها نشان میدهد که استفاده از فولاد در صنعت ساختمان چین طی ماههای باقیمانده از سال جاری میلادی تا حدود ۸ درصد معادل ۲۶ میلیون تن ریزش را تجربه خواهد کرد که البته باید در نظر داشت که این مقدار کاهش، به تنهایی برابر با مصرف دو سال فولاد کشوری، چون کانادا محسوب میشود!
با اینحال، خبرهای مثبتی نیز در راه است. به عنوان مثال، پکن استفاده از فولاد در تجهیزات انتقال انرژی ساخت چین را طی سال جاری میلادی را ۵.۴ درصد افزایش داده و به عدد ۲۳۱ میلیون تن در سال رسانده است.
علیرغم افزایش تولید ۱۰ درصدی این فلز در مقیاس جهانی تا سال ۲۰۲۷، همچنان با کمبود عرضه ۳۰.۷ میلیون تنی آلومینیوم در همین سال مواجه خواهیم بود که این امر میتواند قیمت آلومینیوم را بار دیگر به بازه قیمتی ۳ هزار دلار باز گرداند که این به معنای افزایش ۳۸ درصدی قیمت جهانی آلومینیوم تا سال ۲۰۲۷ خواهد بود
در خصوص مس نیز وضعیت به همین گونه است. چین به تنهایی مصرف کننده بیش از نصف مس تولیدی در جهان محسوب شده (طبق آمار بلومبرگ) و در آن سوی جهان، ایالات متحده نرخ تورم برای ماه جولای را ۳.۲ درصد اعلام کرده که اختلاف معناداری با پیک تورم این کشور یعنی ۸.۵ درصد دارد.
اگرچه فدرال رزرو همچنان معتقد است که اندکی با هدفگذاری خود در خصوص نرخ تورم فاصله داشته و به همین دلیل به اجرای سیاست افزایش نرخ بهره بانکی ادامه میدهد؛ اما روند کلی تورم قطعا کنترل شده است؛ موضوعی که میتواند منجر به بازگشت تدریجی سرمایه به بازارهای جهانی از جمله بازار کامودیتیها و خروج آنها از بانکها شود؛ لذا در صورت ادامه این روند، میتوانیم شاهد بهبود اوضاع بازارهای جهانی در بازه میان مدت باشیم. هلدینگ مالی «آمپوفو» در تازهترین گزارش خود تاکید کرده است: به احتمال زیاد، قیمت مس به شرایط اقتصادی و احساسات بازار واکنش بیشتری نسبت به موضوع عرضه و تقاضا در بلند مدت نشان خواهد داد.
بخش تحقیقاتی انرژیهای نوین بلومبرگ در تازهترین گزارش تحلیل خود از شرایط بازار اعلام کرده است که کاهش عرضه مس و فولاد در بازارهای جهانی میتواند فارغ از شرایط اقتصادی حاکم بر بازار، منجر به افزایش قیمتها شود.
بلومبرگ با پیش بینی ریزش ۵.۴ میلیون تنی مس در بازارهای جهانی تا سال ۲۰۲۷، اعلام کرده است که در صورت محقق شدن این رقم تخمینی، میتوانیم شاهد افزایش ۲۰ درصدی قیمت مس تا سال ۲۰۲۷ و افزایش آن به ۹۸۰۰ دلار در هر تن در قیاس با رقم فعلی یعنی ۸۲۰۰ دلار باشیم (چشم انداز فلزات صنعتی در نیمه دوم سال ۲۰۲۳).
از سوی دیگر، تحقیقات هلدینگهای بزرگ اقتصادی جهان نشان میدهند که همزمان با کاهش عرضه مس در بازارهای جهانی تا سال ۲۰۲۷، میزان تقاضا برای این فلز اساسی در بازه زمانی مشابه حدود ۲.۶ درصد معادل ۲۹.۸ میلیون تن افزایش خواهد داشت که دلیل اصلی آن، حرکت جهان به سمت انرژیهای سبز به ویژه استفاده از الکتریسیته در صنایع مختلف به ویژه خودروسازی است.
در خصوص آلومینیوم نیز تحقیقات آمپوفو نشان میدهند که علیرغم افزایش تولید ۱۰ درصدی این فلز در مقیاس جهانی تا سال ۲۰۲۷، همچنان با کمبود عرضه ۳۰.۷ میلیون تنی آلومینیوم در همین سال مواجه خواهیم بود که این امر میتواند قیمت آلومینیوم را بار دیگر به بازه قیمتی ۳ هزار دلار باز گرداند که این به معنای افزایش ۳۸ درصدی قیمت جهانی آلومینیوم تا سال ۲۰۲۷ خواهد بود.
البته تمامی این شرایط در صورتی صادق خواهند بود که قیمت انرژی ثابت مانده و دچار افزایش نشود. در غیر اینصورت، میتوان چشم اندازی بهتری برای آلومینیوم، مس و آهن طی سالهای آتی در نظر گرفت؛ چراکه بر اساس گزارش منتشر شده از سوی آمپوفو، تقاضای جهانی آلومینیوم تا سال ۲۰۲۷ به بالای ۱۰۸ میلیون تن در سال خواهد رسید.