ریسک ESG در شرکت‌های معدنی

به گزارش می‌متالز، از دیدگاه کیت ورشینینا و لودویک رولین، مشاوران اصلی و ارشد ESG، در مشاوره SRK شرکت‌های معدنی باید در سال ۲۰۲۴ عوامل ریسک مضاعف ESG را در نظر بگیرند که قبلا به آن عمیق نگاه نکرده بودند. البته، هر پروژه معدنی متفاوت است و خطرات ESG خاص خود را دارد. با این حال، شرکت‌های معدنی به طور کلی با الزامات گزارش ریسک ESG در سال آینده مواجه خواهند شد.

رولین گفت: «ذی‌نفعان به طور فزاینده‌ای از دیدگاه حقوق بشری هنگام ارزیابی عملکرد شرکت‌های معدنی استفاده خواهند کرد. از دسترسی به زمین، آب پاک یا حفاظت از میراث فرهنگی و حقوق بشر که از عوامل اساسی روند‌های ESG هستند. جوامع به طور فزاینده‌ای از حقوق خود برای رضایت آزاد و آگاهانه در مورد پروژه‌های معدنی که ممکن است زمین، معیشت و محیط‌زیست آن‌ها را تحت‌تاثیر قرار دهد، استفاده خواهند کرد و با پروژه‌های بیشتری بر این اساس مواجه خواهند شد.»

کربن‌زدایی، طبیعت مثبت و مجوز اجتماعی برای فعالیت، مسائل جدید ESG نیستند. در عوض، آگاهی روزافزون از ریسک‌های مرتبط با ESG در صنعت معدن، سازمان‌ها را ملزم می‌کند تا استراتژی‌ها و عملکرد خود را برای رسیدگی به این ریسک‌ها بیشتر افشا کنند و این الزامات در سال‌های آینده به دلیل تغییرات نظارتی و اجتماعی مداوم افزایش خواهد یافت.

برخی الزامات اجباری گزارش ESG با تغییرات جدید در قوانین ملی در رابطه با افشای مالی مرتبط با آب و هوا، حفاظت از حقوق بشر و محیط‌زیست همراه خواهد بود. سایر شیوه‌های خوب ESG و گزارش دهی داوطلبانه بر اساس استاندارد‌های بین‌المللی برای استخراج مسوولانه هدایت می‌شوند. علاوه براین، بازار‌های مالی همچنان به دنبال افزایش استراتژی ESG و افشای عملکرد، همراه با افزایش انتظارات ذی‌نفعان در بخش منابع خواهند بود.

کارشناسان به ارتباط متقابل روند‌های نوظهور ESG اشاره می‌کنند، در نهایت، این روند‌ها با بلایای طبیعی مرتبط با تغییرات آب و هوایی مرتبط هستند. ذی‌نفعان اطلاعات بیشتری در مورد نحوه برنامه ریزی شرکت‌های معدنی برای کربن‌زدایی فعالیت‌های خود، چگونگی ارائه نتایج مثبت طبیعت در یک پروژه و اینکه چگونه پروژه آن‌ها از حقوق بشر محافظت می‌کند، می‌خواهند.

در اینجا تصویری از سه روند نوظهور ESG آورده شده است که کارشناسان معتقدند زیربنای صنعت معدن در سال ۲۰۲۴ خواهند بود.

استراتژی کربن‌زدایی و افشا

پیشنهاد دولت فدرال درباره افشای مالی مرتبط با آب و هوا، می‌تواند به این معنا باشد که شرکت‌ها در سراسر صنایع باید اطلاعات مربوط به آب و هوا را به عنوان بخشی از گزارش‌های مالی عمومی خود افشا کنند. برای برخی از شرکت‌ها، تغییرات می‌تواند از سال مالی ۲۰۲۵-۲۰۲۴ آغاز شود.

در اکتبر ۲۰۲۳، کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا (ASIC) تغییر به افشای اجباری مرتبط با آب و هوا را به عنوان «بزرگ‌ترین تغییر در گزارش‌های شرکتی در یک نسل» توصیف کرد.

نحوه نزدیک شدن صنعت معدن به تعهدات ESG خود تاثیر قابل توجهی بر شهرت زیست محیطی این بخش خواهد داشت.

جو لونگو، رئیس ASIC گفت: «در حالی که جهان با تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می‌کند، رگولاتورها، سرمایه‌گذاران و جامعه گسترده‌تر به طور فزاینده‌ای انتظار دارند که کسب و کار‌ها در مورد نحوه مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌های ارائه شده توسط این چالش جهانی شفاف باشند.»

در این مرحله، جزئیات نهایی اصلاحات افشای آب و هوا ناشناخته است. در اکتبر ۲۰۲۳، هیات استاندارد‌های حسابداری استرالیا پیش نویسی را با عنوان استاندارد‌های گزارشگری پایداری استرالیا، افشای اطلاعات مالی مرتبط با آب و هوا منتشر کرد.

با این حال، جهت استراتژیک اصلاحات پیشنهادی روشن است. دولت از شرکت‌ها می‌خواهد که از طرز فکر انطباق با گزارش‌های تغییرات اقلیمی به ذهنیتی تغییر کنند که از این افشا‌ها برای اطلاع بهتر ذی‌نفعان از خطرات و فرصت‌های اقلیمی سازمان و اینکه چگونه سازمان قصد دارد از طریق کربن‌زدایی ارزش بلندمدت برای ذی‌نفعان ایجاد کند، استفاده کند.

ورشینینا گفت که شرکت‌های معدنی باید در نظر بگیرند که چگونه استراتژی کربن‌زدایی خود را در سال ۲۰۲۴ به اشتراک می‌گذارند، با عملکرد خوب با مشاهده گزارش‌های اولیه و ارائه یک استراتژی واضح کربن‌زدایی.

او گفت: «این تغییر بسیار بیشتر از افشای خطرات خاص مرتبط با آب و هواست. اساسا، این فرصتی برای شرکت‌های معدنی است تا استراتژی گسترده‌تر خود را برای مسیری روشن برای کربن‌زدایی افشا کنند.»

کارشناسان معتقدند که برقراری ارتباط استراتژی کربن‌زدایی چالش‌های جدیدی را به همراه خواهد داشت. گزارش در مورد انتشار کربن و سایر اطلاعات مربوط به آب و هوا مهم است، اما اساسا اطلاعات کمی درباره آنچه اتفاق افتاده است، ارائه می‌شود. افشای استراتژی کربن‌زدایی آینده نگر است و سوالاتی را در مورد هزینه‌های سرمایه‌ای لازم برای سازمان برای انطباق با تغییرات آب و هوایی ایجاد می‌کند. به علاوه، تمرکز نظارتی بر «شست‌وشوی سبز» افزایش یافته است، جایی که شرکت‌ها ادعا می‌کنند برای اهداف بازاریابی یا سرمایه‌گذاری دوستدار محیط زیست، پایدار یا اخلاقی هستند، اما ملاحظات مرتبط با پایداری نامشخصی را برای استراتژی‌های سرمایه‌گذاری ارائه کرده اند.

رولین گفت که شرکت‌های معدنی باید تعادل مناسبی را با ارتباطات کربن‌زدایی خود بیابند. او گفت: «از شرکت‌ها انتظار می‌رود اطلاعات واضح تری ارائه کنند و منابع واقعی تخصیص یافته را برای حمایت از استراتژی کربن‌زدایی خود نشان دهند.»، اما اگر استراتژی خود را بیش از حد تبلیغ کنند یا آن را با اقدامات مرتبط با پایداری مطابقت ندهند، می‌توانند توسط کمیسیون رقابت و مصرف‌کننده برای شست‌وشوی سبز دنبال شوند.

حفاظت از تنوع زیستی

ورشینینا معتقد است که مدیریت ریسک مرتبط با طبیعت و محدودیت‌های بالقوه مرتبط با گزارش دهی مسائل مربوط به تنوع زیستی در سال‌های آینده نگرانی بیشتری برای شرکت‌های معدنی خواهد داشت.

او گفت: «از آنجا که تمرکز ذی‌نفعان بر طبیعت مثبت افزایش می‌یابد، شرکت‌ها باید وابستگی ها، تهدید‌ها و فرصت‌های مرتبط با طبیعت را درک کنند، چگونه طبیعت را در استراتژی‌های کسب و کار خود وارد می‌کنند، و چگونه مسائل مرتبط با طبیعت را در حال تحول گزارش و عملی می‌کنند. این امر به ویژه اگر سازمانی وابستگی ها، تاثیرات، خطرات مرتبط با طبیعت مادی را در عملیات یا زنجیره‌های ارزش خود شناسایی کرده باشد یا در مناطق بااهمیت ویژه برای حفاظت از تنوع زیستی یا مردم بومی، جوامع و سهامداران گسترده‌تر واقع شده باشد، بسیار مهم است.»

در دسامبر ۲۰۲۲، دولت استرالیا طرح طبیعت مثبت خود را منتشر کرد: «بهتر برای محیط‌زیست، بهتر برای تجارت.» این طرح پاسخی بود به بررسی مستقل قانون حفاظت از محیط‌زیست و حفاظت از تنوع زیستی که در اکتبر ۲۰۲۰ منتشر شد. قانون محیط‌زیست ملی جدید موضوعاتی بااهمیت ملی زیست محیطی، اقدامات مرمت و مشارکت در بازسازی، برنامه ریزی منطقه ای، مشارکت و مشاوره ارتباطی، مشارکت کشور‌های اول در تصمیم‌گیری، داده‌ها و اطلاعات را پوشش خواهد داد.

انتظار می‌رود پیش نویس مجموعه‌ای از استاندارد‌های زیست محیطی در اواخر سال ۲۰۲۴ و پس از مشاوره تا ۳۰ مارس ۲۰۲۴ منتشر شود. دولت فدرال همچنین متعهد به ایجاد یک آژانس ملی مستقل محیط‌زیست - Environmental Protection Australia (EPA) - برای اطمینان از انطباق با قانون جدید است.

همچنین قوانین جدیدی برای ایجاد یک رئیس مستقل اطلاعات محیطی استرالیا (EIA) آماده می‌شود که بر گزارش وضعیت محیط‌زیست و سایر داده‌های زیست‌محیطی نظارت خواهد کرد.

ورشینینا گفت که نتیجه محتمل این تغییرات و سایر تغییرات مورد انتظار زیست‌محیطی این است که معدنچیان استرالیایی که به کد‌های داوطلبانه تنوع زیستی، مانند راهنمای عملکرد خوب شورای بین‌المللی معدن و فلزات برای معدن و تنوع زیستی متکی هستند، با الزامات افزایش‌یافته در مورد نتایج تنوع زیستی در سال‌های آینده مواجه خواهند شد. ذی‌نفعان انتظار اطلاعات واضح تری در مورد استراتژی‌های حفاظت از تنوع زیستی پروژه‌های معدنی دارند. آن‌ها می‌خواهند بدانند که آیا سیاست‌ها و فعالیت‌های یک شرکت برای مدیریت ریسک مرتبط با طبیعت سازمان مناسب است یا خیر.

شرکت‌های معدنی باید رویکرد خود را در قبال ریسک‌های مرتبط با طبیعت به وضوح بیان کنند. آن‌ها همچنین باید با جوامع ملل اول و سایر ذی‌نفعانی که تحت‌تاثیر اثرات نامطلوب از دست دادن طبیعت قرار گرفته‌اند، نزدیک‌تر کار کنند.

تغییرات پیشنهادی نشان‌دهنده یک تغییر عمده در حفاظت از تنوع زیستی برای شرکت‌های معدنی است.

این تغییرات فراتر از رویکرد سنتی اجتناب، کاهش و جبران خواهد بود تا تاثیر فعالیت‌ها بر روی زیستگاه‌ها و گونه‌ها را به حداقل برساند. این در مورد شرکت‌های معدنی است که «نتیجه مثبت طبیعت» را در پروژه خود ایجاد می‌کنند، زیرا استرالیا از روند‌های بین‌المللی در زمینه حفاظت از تنوع زیستی و شیوه‌های گزارش دهی پیروی می‌کند.

ملاحظات حقوق بشری

کارشناسان بر این باورند که تغییرات نظارتی در افشای اطلاعات مربوط به آب و هوا و قوانین جدید ملی محیط‌زیست در سال ۲۰۲۴، شرکت‌های معدنی را ملزم می‌کند تا مشارکت سهامداران را در پروژه‌ها مطرح کنند. گزارش تنوع زیستی در سال‌های آینده به موضوع بزرگ‌تری برای شرکت‌های معدنی تبدیل خواهد شد. اگر شرکت‌ها برای تعامل با جامعه محلی تا مرحله طراحی پروژه خود صبر کنند، خیلی دیر خواهد بود.

به طور سنتی، برخی از شرکت‌ها احساس می‌کنند که برای شرکت در مرحله اکتشاف خیلی زود است، زیرا مشخص نیست که آیا پروژه به مرحله تولید می‌رود یا خیر. این رویکرد امروزه خطر بیشتری دارد، زیرا جوامع به دلیل فناوری به مراتب بیشتر در ارتباط هستند. آن‌ها درک بیشتری از حقوق خود دارند و در مخالفت خود نیز پیچیده‌تر شده اند.

کاهش منابع ممکن است باعث رقابت بالقوه برای آن منابع کمیاب شود که به مشارکت زودهنگام جامعه نیز نیاز دارد، آب یکی از مصادیق آن است. از آنجا که استرالیا خشکسالی‌ها و سیل‌های بیشتری را تجربه می‌کند، رقابت برای منابع آب پاک افزایش می‌یابد.

جوامع اطلاعات بیشتری در مورد اینکه چگونه نیاز یک پروژه معدنی به آب بر دسترسی جامعه به آب یا دسترسی سایر صنایع مانند کشاورزی تاثیر می‌گذارد، می‌خواهند. این فرصت برای شرکت‌های معدنی است که زودتر با ذی‌نفعان درگیر شوند تا نگرانی‌های آن‌ها را درک کنند و نحوه همسویی آن با سیاست‌های شرکت را در نظر بگیرند، در حالی که همچنین اطمینان حاصل شود که نیاز‌های ذی‌نفعان استراتژی ESG شرکت را مشخص می‌کند.

یک شرکت معدنی می‌تواند در مورد استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در یک پروژه بالقوه و اینکه چگونه آن دارایی‌ها را می‌توان با یک جامعه از راه دور به اشتراک گذاشت، یا چگونه می‌توان صنایع و فرصت‌های جدیدی برای جوامع در هنگام بسته شدن معدن ایجاد کرد، بحث کند.

منبع: دنیای اقتصاد