به گزارش میمتالز، بر اساس جدیدترین گزارشی که از سوی «استیل رادار» منتشر شده است صنعت آهن اسفنجی هند با خطر یا تهدیدی مواجه است. تولیدکنندگان داخلی آهن اسفنجی نگران این هستند که کمبود مداوم سنگ آهن میتواند صنعت را با بحران جدی مواجه کند یا به طور بالقوه سقوط کند.
به عبارت سادهتر طبق این گزارش، آهن اسفنجی یک ماده حیاتی است که در ساخت فولاد نهایی استفاده میشود. هند از سال ۲۰۰۳ بزرگترین تولیدکننده آهن اسفنجی بوده است، اما اکنون با کمبود این ماده اولیه مهم مواجه است. این کمبود عمدتاً به این دلیل است که مقدار زیادی سنگ آهن صادر میشود و مقدار بسیار کمی برای استفاده محلی توسط شرکتهای تولیدکننده فولاد باقی میماند.
به دلیل افزایش صادرات و برخی اقدامات مشکوک توسط شرکتهای بزرگتر فولاد، سنگ آهن کافی برای صنعت آهن اسفنجی هند موجود نیست و لذا این صنعت با خطر و تهدید جدی مواجه است
تولیدکنندگان آهن اسفنجی در هند معمولاً سنگ آهن را از سایر شرکتهای معدنی خریداری میکنند تا نیاز سالانه خود را در حدود ۸۰ تا ۸۵ میلیون تن برآورده کنند. با این حال، به دلیل افزایش صادرات و برخی اقدامات مشکوک توسط شرکتهای بزرگتر فولاد، سنگ آهن کافی برای صنعت آهن اسفنجی موجود نیست. این امر به دلیل کمبود سنگ آهن و هزینههای بیشتر، ضررهای مالی را برای تولیدکنندگان آهن اسفنجی به همراه داشته است.
گروههای صنعتی مانند انجمن تولیدکنندگان آهن اسفنجی چاتیسگار و انجمن تولیدکنندگان آهن اسفنجی کارناتاکا از دولت میخواهند که وارد عمل شود. آنها از کاهش حداقل نیاز کیفی برای سنگ آهن قابل صادرات حمایت میکنند. در حال حاضر حداقل عیار مجاز برای صادرات ۵۸ درصد آهن است و پیشنهاد میکنند که به ۵۴ درصد آهن کاهش یابد. استدلال آنها این است که این تغییر برای صنعت آهن اسفنجی مفیدتر است.
به عبارت سادهتر، معدنچیان میگویند که آنها عمدتاً سنگ آهن با کیفیت پایین را صادر میکنند که تقاضای زیادی در داخل ندارد. آنها معتقدند فروش این سنگ معدنی با عیار پایین در خارج از کشور برای کسب درآمد از موجودی مازاد مهم است.
نکته جالب توجه در مورد تولیدات کشور هند اینکه در سال ۲۰۲۳، پس از حذف عوارض صادراتی سنگهای با عیار پایین، مقدار سنگ آهن صادراتی به میزان قابل توجهی افزایش یافت. با این حال، تولید کلی سنگ آهن آنچنان افزایش نیافته است که با افزایش تولید فولاد باعث نگرانی شده است.
کارشناسان برای مقابله با این مشکل به دولت پیشنهاد میکنند که سریعاً اقدام کند. این شامل حل و فصل اختلافات قانونی برای بازگشایی معادنی است که از سال ۲۰۱۴ بسته شدهاند. آنها همچنین برای کمک به کمبود و حمایت از رشد صنعت ثانویه فولاد، ممنوعیت صادرات سنگ آهن را پیشنهاد میکنند.
بر اساس گزارش تحلیل بازار، گفتنی است تولید فولاد یک صنعت حیاتی است که تأثیر بسزایی بر اقتصاد جهانی دارد. فولاد در بسیاری از صنایع، از ساخت و ساز و ساخت تا حمل و نقل و ... استفاده میشود. تولید فولاد جهان در تعدادی از کشورها پخش شده است که هر کدام چالشها و فرصتهای رشد منحصر به فرد خود را دارند. این در شرایطی است که در حوزه تولید فولاد ژاپن در صدر قرار دارد و پس از آن نیز کشورهای هند، ژاپن، ایالات متحده، روسیه، کره جنوبی، ترکیه، آلمان، برزیل و ایران در رتبههای بعدی قرار دارند. به این ترتیب در حالی که هند در مسیر افزایش تولید فولاد است با کمبود ماده اولیهای همچون آهن اسفنجی مواجه گردد میتواند تولید این کشور و جایگاه آنها در تولید جهانی فولاد را دستخوش تغییراتی کند.