به گزارش میمتالز، در واقع صندوقهای اهرمی ترکیبی از سرمایهگذاران ریسکپذیر و ریسکگریز در کنار یکدیگر هستند. اهرم یا استقراض از سوی یونیت هولدرهای عادی انجام میشود. در زمان رشد بازار صندوق اهرمی نسبت به صندوقهای سهامی عادی بازدهی بیشتر دارند و در زمان نزول بازار این صندوقها افت بیشتری را به ثبت میرسانند.
این سازوکار باعث شده است تا سرمایهگذارانی که به خرید یونیتهای ممتاز این صندوقها تمایل دارند، در ابتدا ریسک این صندوقها را بپذیرند و سپس به خرید واحدهای این صندوقها اقدام کنند. صندوقهای اهرمی میتوانند طبق اساسنامه تا دوبرابر واحدهای ممتاز واحد عادی صادر کنند. زمانی که ضریب اهرمی صندوقی بیشتر از ۲ میشود، امکان صدور واحد عادی وجود ندارد؛ بنابراین نمیتواند بیشتر از آن استقراض انجام دهد و اهرمیتر شود. پیشنهاد تغییر ضریب اهرمی از ۲ به ۱.۵، صندوقهایی که ضریب اهرمی فراتر از ۱.۵دارند، اجازه صدور واحد عادی ندارند. به موجب صدور واحد عادی و بزرگتر شدن آنها نیاز است تا ابتدا واحد ممتاز صادر شود تا با کاهش ضریب اهرم امکان صدور واحد عادی فراهم شود. از این رو تغییر ضریب اهرمی از ۲ به ۱.۵ نهتنها فروش سهام را به دنبال نخواهد داشت، بلکه باعث افزایش خرید سهام نیز خواهد داشت.
باید اظهار کرد که افزایش ضریب اهرمی ریسک بیشتری را متوجه صندوق میکند. افزایش ضریب اهرمی به اعداد و ارقامی فراتر از ۲ واحد در صورت رشد بازار میتواند سود بیشتری را برای سرمایهگذاران خود فراهم آورد. باید گفت صندوقهای اهرمی به دلیل محاسبه روزانه بازدهی و افشای ترکیب داراییها از مزیت مناسبی برخوردارند. همچنین توجه به چینش و ترکیب داراییها و روند کلی بازار در صورتی که ریسک خاصی متوجه بازار نباشد، صندوقهای اهرمی برای فعالیت مشکلی نخواهند داشت.
منبع: دنیای اقتصاد