به گزارش می متالز، بهادر احرامیان، نایبرئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درباره وضعیت بازار بیان کرد: با توجه به اینکه در بازار فولاد، صادرات میتواند تعدیلکننده باشد، اما شاهد عواملی درونی و بیرونی بودیم که میزان صادرات را طی سال گذشته کاهش داد که اگر تحریمها را بهعنوان یک عامل بیرونی کنار بگذاریم، دستورات دولت و ناکارآمدیهای اجرایی هم در این روند تاثیر چشمگیری داشته است که به موجب آن در سال گذشته برای حفظ قیمتها با دخالت اجباری دولت قیمتها پایین نگه داشته شد.
وی در ادامه تصریح کرد: به علاوه اینکه دولت با الزام بازگشت ارز حاصل از صادرات به سامانه نیما و الزام صادرات از بستر تولیدکننده راه صادرات را هم برای تولیدکنندگان تنگ کرد.
تمام اینها سبب پایین نگهداشتن نرخ فولاد در سال گذشته شد تا اینکه قیمتها در سال جدید افزایش ناچیزی را به خود دید.
احرامیان در این زمینه مطرح کرد: قیمتها همچنان از نرخ واقعی فاصله دارد اما اگر روند افزایشی به خود بگیرد نشانه مثبتی است چراکه قیمتهای فعلی همچنان از بازار جهانی کمتر است و نتیجه آن مشکلاتی است که شاهد آن در این بخش از صنعت هستیم.
نایبرئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در ادامه به مشکلات نوردکاران اشاره کرد و افزود: مهمترین نگرانی نوردکاران در سال جدید به ثبات نداشتن تصمیمهای دولتی و نوسان مقررات برمیگردد. نوردکاران نگران نوسانات ارزی و التهابات بازار و نگرش معاونت معدنی و وزارت صنعت، معدن و تجارت هستند که اگر روال قبلی خود را ادامه دهند سبب آسیب جدی به این بخش خواهد شد و انجمن باید مراقب باشد که تصمیمگیری و سیاستگذاریهای حاکمیتی به درستی انجام شود، چراکه نوردکاران دیگر توان کافی برای مقابله با نوسانات را ندارند. این در شرایطی است که در انتهای سال گذشته نیز شاهد مشکلات جدی در این بخش بودیم.
با توجه به اینکه در سال گذشته حادثه شکستن سد باطله معدن واله برزیل رخ داد، این مسئله باعث کاهش عرضه ۷۰ میلیون تنی سنگآهن برزیل به بازارهای جهانی در امسال میلادی (۱۳۹۸خورشیدی) خواهد شد. این موضوع باعث تحریک نرخ سنگآهن در بندرهای چین شد و در ادامه، قراضه در اروپا، امریکا و ژاپن صعودی شد و درنهایت نرخ فولاد را بالا برد. اثرات این رشد در ایران در جهش قیمتهای صادراتی و داخلی قابل مشاهده بود که البته کاهش ارزش ریال در این مدت، اثر تصاعدی روی موضوع داخلی گذاشت. تعداد زیادی از واحدهای نوردی گلایه میکردند که شمش به میزان کافی به آنها نمیرسد و در آستانه بحران قرار گرفتهاند، از سویی تولیدکنندگان شمش در پاسخ میگفتند که به دلیل نبود مشتری در ۴ ماه گذشته، روی صادرات متمرکز شده و ظرفیت خود را تا ۲ماه پیشفروش کردهاند، در شرایطی که به نظر میرسید دو طرف محق باشند. نایبرئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در اینباره نیز عنوان کرد: مشکل اصلی کنترل نکردن نرخ است بهطوری که دولت در هرگونه افزایش قیمتی مداخله کرده و با هدف کنترل نرخ آن را کاهش میدهد اما زمانی که قیمتها به شدت پایین میرود برای تغییر وضعیت و تعدیل آن از ابزاری استفاده نمیکند که متاسفانه این رفتار برای بازار پیامدهای خوبی ندارد. داستان از جایی شروع میشود که در سال گذشته شاهد کاهش شدید و نادرست نرخ فولاد در داخل کشور بودیم. اواخر دی بود که نرخ شمش به زیر ۳۰۰۰ تومان رسید.
احرامیان درادامه خاطرنشان کرد: در شرایطی که نرخ محصول فولادی در داخل کشور حدود ۲۷۰ دلار بود، نرخ قراضه فولادی در بازه ۳۱۵ تا ۳۴۰ دلار معامله میشد بهطوریکه نرخ محصول نهایی ما کمتر از مواد اولیه در خارج از کشور بود دلیل آن نیز فشارهای دولت برای کاهش نرخ داخلی بود. در این شرایط بد بازار داخل و صرفه اقتصادی مابهالتفاوت خارج و داخل، صادرات این محصول اتفاق افتاد و آنها برای ۲ تا ۳ ماه محصول خود را پیشفروش کردند در همین زمان نوردیها تمایلی به خرید نداشتند، این سبب شد در حالت فعلی که نوردیها تقاضا دارند با زمان پیشفروش به خارج از کشور، همزمانی داشته باشد و درنهایت با کمبود در داخل روبهرو شویم.