به گزارش میمتالز، مهران محجوبنژاد درباره چشمانداز فولاد در افق ۱۴۰۴ افزود: تا پایان چشمانداز، کمتر از یکسال فرصت باقی است و سال آینده این چشمانداز به موعد مقرر خود میرسد که هم اکنون این ظرفیت محقق شده است.
وی ادامه داد: البته افق ۱۴۰۴ برای توسعه فولاد، افق کوچکی است و ما یک برنامه هفتم برای فولاد تا سال ۱۴۰۷ داریم که آن را نیز دنبال میکنیم، اما برای افق جدید یعنی ۱۴۰۷، عددی بیشتر از ۵۵ میلیون تن محاسبه نکردیم.
مشاور طرح جامع فولاد کشور با بیان اینکه ظرفیت ۵۵ میلیون تن فولاد برای کشور در چشمانداز ۱۴۰۴، ظرفیت بالایی بود گفت: در افق ۱۴۰۷ عدد جدیدی خارج از آن در دستور کار نیست و تعریف نشده است، اما برای افق جدید به جای کمّیسازی، تمرکز روی کیفیسازی است و قرار است از ظرفیتهای موجود فولاد به صورت بهینه استفاده کنیم و درصددیم نرخ به کارگیری ظرفیت فولاد را افزایش دهیم و به سمت تولید فولاد با ارزش افزوده بالا حرکت کنیم.
وی افزود: ۵۵ میلیون تنی هم که برای افق ۱۴۰۴ در نظر گرفته شده، قرار بود ۲۰ میلیون تن آن کنار آبهای آزاد باشد؛ در کشورهای توسعه یافته نیز بیشترین صنایع انرژیبر از جمله فولاد، به دلیل اینکه بتوانند ماده اولیه وارد و محصولات تولیدی را صادر کنند کنار آبهای آزاد مستقر است و شرکتهای فولادسازی بزرگ کشورهایی مانند چین، ژاپن و کره جنوبی هم کنار آب قرار دارند.
محجوبنژاد ادامه داد: ما هم همین برنامه را در پیش گرفتیم، اما به علت مسائلی مانند هم بخشی نگری و هم بنگاهی به آن هدفی که باید میرسیدیم، نرسیدیم؛ قرار بود بخش زیادی از صنعت فولاد در کنار آب توسعه یابد، اما هنوز به دلیل مسائل منطقه ای، استانی و تعصبات سرمایهگذاران فولاد تمایل به سرمایهگذاری در شهر و منطقه خود دارند و به نوعی میخواهند در استان خودشان اشتغال ایجاد کنند، بنابراین صنعت فولاد نتوانسته به اهداف مورد نظر برسد؛ به همین علت رشد فولاد بیشتر در مراکز کشور متمرکز است، جایی که زیرساخت ضعیف است و مشکل کمبود آب وجود دارد.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه مگر طرح آمایش سرزمینی در این باره نداشتیم؟ گفت: همانطور که اشاره شد پراکندگی فولاد به دلیل تعصبات منطقهای و استانی حاکم شده است و سرمایهگذاران تمایل دارند در شهر و استان خود سرمایهگذاری کنند که این موضوع باعث شد با شرایط فعلی مواجه شویم به طوری که اکنون در صنعت فولاد کشور شرایط پراکندگی برقرار است در صورتی که سواحل مکران چابهار، سواحل هرمزگان و پارسیان برای سرمایهگذاری آماده بود.
مشاور طرح جامع فولاد کشور گفت: متاسفانه ظرفیتهای غیراقتصادی بسیاری داریم، شاید ۲۰ درصد از این ظرفیت ۵۵ میلیون تنی مربوط به کورههای القایی است که تعدادشان حدود ۱۰۰ مورد است و در مقیاسهای ۲۰ هزار تنی، ۳۰ هزار تنی و ۵۰ هزار تن فعالیت میکنند.
وی ادامه داد: کورههای القایی برای اشتغال در منطقه خوب است، اما مشکلات بسیاری دارند که در شرایط بد بازار متوقف میشوند و مشکل برق و مواد اولیه پیدا میکنند.
محجوبنژاد گفت: برای توسعه فولاد نیاز است محدودیتهایی در نظر بگیریم تا تولید فولاد به ۹۰ تا ۹۵ درصد ظرفیت اسمی خود در کشور برسد؛ زیرا به حد کافی ظرفیتسازی کردهایم و اکنون نمیگوییم که ظرفیت جدید در کنار آب ایجاد شود، اما در برنامه میانمدت و بلندمدت آنهایی که درصد پیشرفت پایینی دارند و هنوز کار نشده اند و یا مجوز کاغذی دارند، به کنار آبهای آزاد منتقل و در آنجا ادغام شوند ضمن اینکه میتوانند با مشارکت هم، ظرفیت بزرگتری ایجاد کنند، کاری که در دنیا مرسوم است. این کار باعث میشود هم قیمت تمام شده کم شود و هم بهره وری بالا برود.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما