به گزارش میمتالز، استخراج معادن، در واقع به معنای استخراج مواد معدنی با ارزش یا سایر مواد زمینشناسی از ذخایر یا سپردههای موجود در زمین است که معمولاً از سنگ معدن، رگهها، درزها یا شکافها، صخره یا پلاکر استخراج میشوند. این ذخایر، برای معدنکاران یک فراورده و منبع اقتصادی موردتوجهی را شکل میدهند.
برای به دست آوردن هر مادهای که نمیتواند در آزمایشگاه یا کارخانه از طریق فرآیندهای کشاورزی تولید شود، معدن مورد نیاز است. استخراج معادن به معنای وسیعتری شامل استخراج منابع تجدیدناپذیر از جمله نفت، گاز طبیعی یا حتی آب است معادن چهار روش اصلی برای استخراج دارند که عبارت است از: زیرزمینی، سطح باز (گودالی)، پلاسری و استخراج در محل
استخراجهای معادن زیرزمینی هزینه برتر هستند و اغلب برای دستیابی به ذخایر عمیقتر مورد استفاده قرار میگیرند.
استخراجهای سطحی معمولاً برای دخایری است که از ارزش کمتری برخوردارند و در عمق کمتری هم وجود دارند.
استخراج پلاسری روشی است که در آن توسط کانالهای رودخانهای، ماسههای ساحلی یا سایر محیطها برای گرفتن فلزات با ارزش و سنگین از رسوبات استفاده میشود. استخراج در محل، که در درجه اول در معدن اورانیوم استفاده میشود، شامل انحلال منبع معدنی موجود در عمق زمین و سپس پردازش آن بر روی سطح است، بدون آن که نیاز باشد سنگ را از سطح زمین حرکت دهیم.
استخراج معمولی کنار زدن پوشش گیاهی سطحی، خاک و در صورت لزوم لایههایی از بستر برای رسیدن به رسوبات سنگین دفن شده میباشد.
روشهای استخراج معمولی عبارتند از: استخراج روباز یا گودالی معادن، که عبارت است از بازیافت مواد از یک گودال باز در زمین. سنگ معدن عمدتاً بِه روش گودالی استخراج میشوند، به جز اینکه به شن و ماسه، سنگ و خشت اشاره داشته باشد.
روش استخراج لایه ای، شامل جدا کردن لایههای سطحی برای آشکار ساختن سنگ معدن در لایههای زیرین است.
استخراج زیر سطحی، شامل حفاری در درون تونلهای زمینی یا شفتها بِه منظور دستیابی بِه رسوبات سنگ معدن مدفون و پنهان شده میباشد. سنگ معدن از طریق تونلها و شفتها برای پردازش به سطح زمین آورده میشود و سنگهای به دردنخور و اضافی را از آن بیرون میآورند. استخراج زیر سطحی را میتوان با توجه به نوع شفتهای مورد استفاده، روش استخراج یا تکنیکهای مورد استفاده برای رسیدن به ذخایر زیرزمینی طبقهبندی کرد.
استخراج رانشی از تونلهای افقی در دسترس استفاده میکند، برای استخراج شیب، از شفتهای مورب قابل دسترس به صورت مورب استفاده میشود، و استخراج شافتی از شفتهای عمودی در دسترس استفاده میکند. استخراج معادن در سازهها و بافتهای سنگی سخت و نرم نیاز به تکنیکهای مختلفی دارد.
استخراج Highwall یکی دیگر از روشهای استخراج سطحی است که از استخراج متّهای یا اوگر تکامل یافته است. یک نوع استخراج که توسط یک مکانیسم انتقال هیدرولیکی پرتو فشار Pushbeam (PTM) مداوم هدایت میشود و در شکاف و درز زغال سنگ نفوذ میکند.
یک چرخه معمولی شامل ریختن (پرتاب به جلو) و برش (بالا بردن و پایین آمدن برش برای کاهش کل ارتفاع درز زغال سنگ) است. با ادامه چرخه بازیافت زغال سنگ، برش به تدریج با سرعت ۱۹.۷۲ پا (۶.۰۱ متر) وارد درز زغال سنگ میشود. مکانیسم انتقال هیدرولیکی فشار پرتو Pushbeam (PTM) سپس به طور خودکار یک فشار مستطیلی به طول ۱۹.۷۲ پا (۶.۰۱ متر) (بخش پیچ - نوار نقاله) بین Powerhead و برش را وارد قسمت مرکزی دستگاه میکند.
منبع: روزگار معدن