به گزارش می متالز، مهرداد اکبریان عنوان کرد: طبق اهداف ترسیم شده، بخش عمدهای از جابهجایهای مواد معدنی و فولاد باید توسط ریل صورت بگیرد؛ اما متاسفانه، زیرساخت بخش ریلی کشور آماده حمل این حجم از مواد معدنی نیست و این امر نیازمند سرمایه گذاری بالایی است.
وی با بیان اینکه توسعه راه آهن میتواند توسط حاکمیت، بخش خصوصی فعال در بخش معدن و صنایع معدنی، فولاد و همچنین سرمایه گذاری خارجی صورت بگیرد، افزود: متاسفانه طی چند سال گذشته به دلیل فشار تحریمها نتوانستیم در جذب سرمایه گذاری خارجی موفق عمل کنیم.
رییس انجمن سنگ آهن ایران معتقد است نمیتوان امید داشت طی مدت زمان کوتاهی، سرمایه گذاری خارجی جذب شود و بسیار خوشبینانه است که تصور کنیم طی 6 تا یک سال آینده موانع حضور سرمایهگذاران خارجی رفع شود.
اکبریان حاکمیت را ملزم به تکمیل طرحهای توسعهای بخش ریلی دانست و افزود: دولت هر ساله مطالباتی را از بنگاههای اقتصادی در قالب حقوق دولتی، مالیات، تعرفه، عوارض و.. دریافت میکند؛ این در حالی است که میتوان به جای دریافت این مطالبات، پروژه ساخت و تکمیل زیرساختهای ریلی را بر عهده بنگاههای اقتصادی قرار داد و این بنگاهها این کار را بابت مطالباتی که دولت از آنها میخواهد، قبول کنند.
وی با بیان اینکه واگنهای حمل مواد معدنی با سایر محصولات دیگر متفاوت است، اظهار کرد: برخی مواقع برای حمل و نقل بارهای معدنی، از واگنهای لبهکوتاه استفاده میشود، این در حالی است که واگنهای لبهکوتاه ریزش بار دارند و اطراف خط آهن را آلوده کرده و در سوزنهای الکتریکی خط، مشکل ایجاد میکنند.
رییس انجمن سنگ آهن ایران ادامه داد: طراحی واگن در دنیا طی سالهای گذشته تغییر پیدا کرده است و در حال حاضر راههای بسیار سادهای برای بارگیری و تخلیه مواد معدنی وجود دارد و کشورهایی مانند چین و آلمان صاحب این تکنولوژی هستند. اگر قرار باشد مدل قدیمی ساخته شود، قطعا این این اشکالات را به همراه خواهد داشت.
اکبریان اظهار کرد: ساخت واگن یک فعالیت سرمایه بری است؛ اگر دولت برای ساخت واگنها در داخل نظر مثبتی داشته باشد، میتوان به تولیدکنندگان با ارائه مشوقها انگیزه داد.