به گزارش می متالز، آنها میگویند اگر فعالیت شرکتهای معدنی که در جستوجوی ذخایر معدنی در اجرام آسمانی مانند ماه و سایر سیارکها هستند، کنترل نشود،
سود حاصل از دستیابی به این ذخایر آنقدر چشمگیر و جذاب است که در آیندهای بسیار دور و در چند صد سال پیشرو، دمار از روزگار اجرام آسمانی درآورد، همان گونه که امروز اوضاع زمین را کم و بیش به هم ریخته و البته بحران در فضا ابعاد گستردهتری از آنچه در زمین رخ داده، دارد.
این دانشمندان میگویند تنها ۸ جرم آسمانی در اختیار این شرکتها قرار بگیرد تا فضا دچار بحران معدنکاری نشود.
اینجاست که بار دیگر به وجود ۲ اصل در معدنکاری نیاز است.
اول قانونمندی برای مدیریت کار و پس از آن فناوری برای کاهش آسیبها. به عبارتی دیگر میتوان گفت خوب است بشر با بالهای خلاقیتی که او را از زمین به آسمان میبرد، تجربهها را هم به فضا ببرد تا تاثیر منفی کمتری از دستاوردهای خود بر جای بگذارد.
معدنکاری در فضا روز به روز به واقعی شدن نزدیکتر میشود و این اتفاق بشر را در آستانه دستیابی به یک گنج قرار میدهد؛ حجم فراوانی از مواد معدنی که نیاز او را تا چند صد سال تامین میکند.
اما بیشک این پدیده هم مانند هر پدیده دیگری، ابعاد مثبت و منفی دارد و خوب است انسانی که به اشتیاق سود و درآمدزایی، این پدیده را رشد میدهد، از اکنون آماده رویارویی با عواقب منفی آن نیز باشد و از ۲ ابزار فناوری و قانونمندی در این عرصه نهایت بهره را ببرد تا انسانهایی که صدها سال پس از ما، زمین و سایر اجرام آسمانی محل استقرار آنهاست، جایی بهتر برای زیستن داشته باشند.