به گزارش می متالز، به این ترتیب وضعیت مسکن روی سنگ هم اثر میگذارد. به جرات میتوان گفت نصف سنگبریها بر اساس ظرفیت اصلیشان کار نمیکنند، درصورتی که ما باید ۲ برابر این آمار را داشته باشیم. باور دارم که میتوان خلاقیت به خرج داد و بازار سنگ را تکان داد. متاسفانه به این دلیل که ما در این حوزه غنی بودهایم به خامفروشی بسنده کردهایم و به این سمت نرفتهایم که این بازار را به جایگاه بهتری در جهان برسانیم. سنگ خام در ایران زیاد بوده و متاسفانه قدر آن را ندانستهایم. برای نمونه از ضایعات سنگ هیچ استفادهای نکردهایم، البته زمانی ضایعات سنگ را از ما میخریدند یا رایگان آن را میدادیم تا دست به تولیدات و فرآوری بزنند اما درحالحاضر باید هزینه کنیم تا ضایعات سنگ را از ما بگیرند و هیچ کس سراغ ما نمیآید. در این بین تولیدکنندگان باید فکر کنند که در چه کاری میتوانند از سنگ استفاده کنند. برای نمونه میتوان به ساخت موزائیک، گلدان و سنگفرشهای خیابان اشاره کرد. در سطح بینالمللی هم باید گفت کشوری هستیم که تنوع زیادی داریم و بسیار توانمند هستیم اما متاسفانه جایگاه مناسبی در سطح بینالمللی نداریم. از آنجایی که سنگ ایران در سطوح بالای جهانی قرار دارد، در شأن کشور ما نیست که چنین شرایطی داشته باشیم. باید از این سطح فراتر برویم و به ارتقای جایگاه صنعت سنگ در سطح جهان فکر کنیم. در این بین از دولت انتظار داریم از فعالان سنگی بیشتر حمایت کند. برای نمونه، تولیدکنندههایی که در کشورهای دیگر غرفهسازی و فعالیت میکنند باید مورد حمایت دولت قرار بگیرند. آنها خیلی علاقهمند هستند که در نمایشگاههای خارجی شرکت کنند اما چون هزینههای زیادی دارد در عمل نمیتوانند در آن ورود کنند. انتظار ما این است که دستکم بخشی از هزینههای آنها را دولت تقبل کند نه اینکه بار همه چیز بر دوش آنها باشد. بنابراین صنعت سنگ خیلی جای رشد دارد و بیش از این باید به آن توجه کرد.