به گزارش می متالز، دانشگاهها میتوانند مراکز مناسبی برای بررسی دادههای معدنی باشند. تمام رشتههایی که با بخش معدن مرتبط هستند باید آگاهانه با معادن کشور تعامل کنند. دانشجویان و استادان مربوط به این رشته باید اطلاعات ثبتشده کارخانههای فرآوری و معادن را مرور کنند و ببینند چه اتفاقی در طول سالها در معادن افتاده و چه فعالیتهایی در شرایط مختلف انجام شده است. آنها با این کار میتوانند از گزارشهای گذشته درس بگیرند، درجه خطای خود را کاهش دهند و در جهت رونق کار معدنی گامی موثر بردارند.
البته این یک تعامل دوطرفه است، به این معنی که کارخانههای فعال در حوزه معدن نیز باید به دانشگاهها مطرح کنند چه مشکلی دارند و اعلام کنند به بهترین راهکاری که از طرف دانشگاههای کشور ارائه شود، جوایزی تعلق میگیرد و بودجه لازم را برای تحقیق و پژوهش در اختیارشان قرار میدهند. دراینبین باید مراقب بود که باندبازی نشود و برای نمونه معدنی مشخص پروژهها را فقط به یک استاد دانشگاهی که میشناسد، ارائه ندهد. باید از نگاه باندبازی و درآمدزایی برای یک فرد مشخص پرهیز کرد و کار را با توجه به توانمندیها و تخصصها پیش برد. متاسفانه بسیاری از تحصیلکردههای ما در ردههای مهندسی، بهویژه در قسمت تحقیق و توسعه معادن به درست گلایه میکنند که هر پژوهشی انجام میدهند به نام آنها و به کام رئیس تمام میشود. این گلایه بهحق است و انصاف نیست اینگونه پیش برویم چراکه با این روش نمیتوانیم پیشرفت کنیم. این نوع رفتار فقط انگیزههای بدنه مهندسی را خشک میکند و موجب ضعف رشد فعالیتهای اقتصادی در کشور میشود. در پایان باید گفت میتوانیم با تعامل دوجانبه و موثر، پیوندی درست میان معدن و دانشگاه ایجاد کنیم و شاهد رشد فعالیتهای معدنی در کشور باشیم.