به گزارش می متالز، همیشه در این حوزه هزینه بسیاری انجام میشود، یکی از دلایل هزینه کردن در این بازارهای صادراتی این است که این محصولات بازارهای ویژه خودش را دارند، بازارها چون جنبه امنیتی دارند پول در آنجا حاکم نیست. همان طور که میدانید تولید این محصولات بر پایه دانش و تکنیک ویژهای انجام میشود. زمانی که پول بسیاری به شرکتهای دانشبنیان تزریق میشود و تلاش میکنند اینگونه محصولات راهبردی را تولید و در رابطه با آن تحقیق و پژوهش کنند با مشکلاتی رو به رو میشوند. مشکل دیگری که در صادرات ایران وجود دارد بحث تحریمها است، از سال ۱۳۸۵ صادرات محصولات راهبردی در ایران تحریم شد که با اجرایی شدن برجام تا حدودی برطرف شده است با این حال ایران نیازمند مدرنسازی مقررات صادرات در بازارهای هدف است، چراکه محدودیت در صادرات این محصولات مشکلاتی را به وجود آورده به همین منظور مجبور هستیم حوزه منطقه خاورمیانه را بیشتر پوشش دهیم که آنها هم به کالاهای راهبردی بهایی نمیدهند. درحالحاضرایران محصولات راهبردی را دستهبندی میکند، به عنوان نمونه مرحله نخست صادرات محصولات ساده است که در این مورد اولویت نخست نرخ است و بعد کیفیت، که درحالحاضر ایران این محصولات را به کشورهای منطقه در حجم وسیع و قیمتهای مناسب صادر میکند و از لحاظ نرخ با دیگر کشورهای هدف قابل رقابت است، مرحله دوم صادرات محصولات نیمه پیچیده یا نیمه پیشرفته است که مزیت رقابتی آن مستلزم داشتن ماشینآلات و دانش فنی و نیروی کارآمد و جوان است که در کشور ما به وفور یافت میشود این محصولات به طور کامل پیچیده نیستند و قابل صادرات هستند و میتوانیم به منظور ارزآوری، رد پای فروش محصولات راهبردی را در کشورهای هدف ایجاد کنیم. اما در این میان موضوع اصلی، صادرات محصولات پیشرفته است که کشورهای تولیدکننده این محصولات با توجه به دانشبنیان بودن و فناوریهای مهم و پیچیده آن، بعد از رشد این محصولات را به بازارهای هدف صادر میکنند.
سعید یوسف زادگان - نایب رئیس اتاق بازرگانی استان قزوین