ریخت‌شناسی بازار صادراتی فولاد ایران

می متالز - معاون فروش و بازاریابی فولاد خوزستان: مهم‌ترین مسئله برای صنعت فولاد ایران حفظ بازار صادراتی است که با سختی و صبر زیاد به‌دست آمده است.

امروزه اساس کار بازاریابی مدرن این است که فروشنده همواره باید مشتری را همکار و شریک تجاری خود بداند که اگر این امر میان خریدار و فروشنده اتفاق بیفتد، در این صورت فروشنده می‌تواند جایگاه خود را در بازار تثبیت کند. در مقابل این موضوع، هدف کوتاه‌مدت نیز وجود دارد، به‌گونه‌ای که اگر هدف فروشنده فقط فروش به‌صورت گذرا و مقطعی باشد، به‌طور حتم در فروش‌های آینده خود در آن بازار موفق نخواهد بود. چنانچه متاسفانه این مسئله در بسیاری از بازارهای کشورهای تازه‌استقلال‌یافته مشترک‌المنافع واقع در آسیای میانه و شرق اروپا و همچنین عراق و افغانستان اتفاق افتاد؛ به‌طوری‌که برخی از فروشندگان فولاد ایران که توانسته بودند بازار کشورهای یادشده را تنها در کوتاه‌مدت از آن خود کنند، به‌دلیل اینکه هدف بلندمدتی برای حضور در بازار تعریف نکردند، به‌تدریج بسیاری از بازارها را نیز از دست دادند که نمونه بارز آن را می‌توان در عراق مشاهده کرد. اما فولادسازانی که برنامه‌های بلندمدت برای حضور در بازارهای بین‌المللی داشتند و توانستند به طور تقریبی بیش از ۲۵سال با شریکان خود در بازار همکاری داشته باشند، بازارهای خود را حتی با وجود رکود ارتقا دادند.
باید توجه داشت که صادرات از زیان هنگفت فولادسازان ایرانی در دوره رکود جلوگیری کرد و اگر این شرکت‌ها قادر به صادرات محصول خود در بازارهای جهانی نبودند، در این صورت حتی امکان عرضه در بازار داخلی هم وجود نداشت و اگر محصول این شرکت‌ها تنها در بازار داخل عرضه می‌شد، به‌دلیل تقاضای پایین‌تر فولاد در کشور، برخی از شرکت‌ها مجبور می‌شدند برای ایجاد تعادل و توازن میان عرضه و تقاضا، ظرفیت تولید خود را کاهش دهند. بنابراین صادرات به حفظ ظرفیت، میزان تولید و اشتغال پایدار در این شرکت‌ها کمک شایانی کرد.
اگرچه برخی از شرکت‌های ایرانی با نشان‌(برند)سازی به اعتبار جهانی دست یافته‌اند اما نکته قابل توجه این است که به‌دلیل پایین بودن قیمت داخلی تولید فولاد در مقایسه با قیمت صادرات جهانی، برخی از تولیدکنندگان داخلی که ظرفیت‌های پایینی دارند و به تازگی آغاز به‌کار کرده‌اند، تنها با هدف کسب بهره اقتصادی، آن‌هم به‌صورت مقطعی از این اختلاف قیمت داخلی و بازار جهانی استفاده می‌کنند که می‌توانند در آینده آسیب جدی به برندسازی و اعتبار جهانی شرکت‌های مطرح وارد آورند. بنابراین نیاز است سازمان‌های رسمی و غیررسمی از جمله انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تلاش بیشتری از خود درباره مسئله کیفیت فولاد نشان دهند. به این صورت که در درجه نخست بر کیفیت محصولات این تولیدکنند‌گان کنترل مناسب و نظارت دقیقی داشته باشند و در گام بعدی مانع از تولید، صادرات و حتی فروش داخلی محصولات بی‌کیفیت تولیدکنندگان نامرغوب شوند. در این صورت از کاربرد فولادهای نامرغوب در ساختمان‌سازی و در نتیجه خسارت‌های جانی و مالی ناشی از آن در کشور جلوگیری می‌شود. در این صورت همچنان رتبه و نشان(برند) فولاد ایران در بازار حفظ می‌شود که در کنار آن کیفیت و استانداردهای لازم برای تولید فولاد داخلی نیز افزایش می‌یابد و تولیدکنندگان نیز ملزم به اجرای استانداردهای داخلی و بین‌المللی خواهند بود.

منبع: صمت