به گزارش می متالز، علیرضا صادقآبادی پیش از ظهر امروز (چهارشنبه، ۱۷ مهرماه) در نشست تخصصی «چالشهای محیط زیستی، پیشرفت یا عقبگرد» روز پایانی پنجمین کنگره راهبردی و نمایشگاه نفت و نیرو، اظهار کرد: در پالایشگاه ستاره خلیجفارس هماکنون روزانه ۴۵ میلیون لیتر بنزین با کیفیت تولید میشود که از لحاظ مولفههای آلایندگی استاندارد یورو ۵ را دارد (میزان گوگرد تا ۵۰ پیپیام) و میزان گوگرد آن از شاخص استاندارد یورو ۵ نیز کمتر و در حد ۰.۵ پیپیام است. وقتی این بنزین با بنزین تولیدی در دیگر پالایشگاهها مخلوط میشود، میزان گوگرد آن به ۲۴.۵ پیپیام میرسد که این عدد را سازمان ملی استاندارد نیز تایید کرده است.
وی با بیان اینکه هم اکنون بهطور میانگین روزانه ۱۷ میلیون لیتر بنزین یورو در پالایشگاه امام خمینی (ره) شازند، ۱۲ میلیون لیتر بنزین یورو در پالایشگاه اصفهان، ۱۲میلیون لیتر بنزین یورو در پالایشگاه بندرعباس و ۳ میلیون لیتر بنزین یورو در تبریز تولید میشود، اظهار کرد: در مجموع با احتساب پالایشگاه ستاره خلیجفارس روزانه ۹۱ میلیون لیتر بنزین با کیفیت استاندارد یورو در کشور تولید میشود که به لحاظ آلایندگیها (الفین، آروماتیک، بنزن و گوگرد) در کیفیت کاملا استاندارد قرار دارد.
معاون وزیر نفت در امور پالایش و پخش تاکید کرد: روزانه ۲۸ میلیون لیتر نفتگاز یورو در پالایشگاههای اصفهان، امام خمینی (ره) شازند و تهران تولید میشود که میزان گوگرد آن تا چند سال گذشته حدود ۱۰ هزار پیپیام بود و امروز به کمترین حد ممکن رسیده است.
به گفته صادقآبادی، با افزایش سطح تولید نفتگاز یورو در پالایشگاه ستاره خلیجفارس به روزانه ۱۵ میلیون لیتر (حدود ۴ پیپیام) و در پالایشگاه اصفهان به روزانه ۲۰ میلیون لیتر، میزان نفت گاز تولیدی یورو (گوگرد کمتر از ۱۰ پیپیام) در کشور به روزانه ۷۳ میلیون لیتر خواهد رسید.
مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران درباره اتهامهایی که درباره پایین بودن کیفیت سوخت علیه وزارت نفت مطرح میشود، گفت: آلودگی هوا به هیچ وجه ناشی از سوخت نیست و ما با استانداردهای بینالمللی میتوانیم این موضوع را اثبات کنیم.
صادقآبادی مشکل اصلی در بحث آلودگی را نشناختن راههای درمان آن عنوان کرد و گفت: تا زمانی که درد را درست تشخیص ندهیم، نمیتوانیم مشکل را حل کنیم و در بحث کیفیت سوخت نیز این یک واقعیت است که سوخت خوب با احتراق بد، آلایندگی ایجاد میکند.
وی با تاکید بر اینکه وزارت نفت، شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی، سازمان ملی استاندارد و سازمانهای بازرسی بهطور دائم بر بنزین توزیعی در کشور پیش و پس از توزیع نظارت میکنند، گفت: اگر گوگرد بنزین تولیدی در کشور تا این حد بالاست، پس واحدهای گوگردزدایی در پالایشگاهها با این حجم از سرمایهگذاری و تاسیسات چه میکنند؟
محمدرضا صدیقی، عضو هیات مدیره و مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی گاز ایران نیز به عنوان یکی از اعضای این نشست تخصصی گفت: در سال ۹۲ درصد گازهای محاسبه نشده ما (به دلیل سرقت، اشتباه در اندازهگیری یا انتشار گاز) حدود ۱۱ میلیارد ریال بود که فقط در همین بازه چند ساله به ۴.۵ درصد رسید و برنامه ما این است که بهزودی آن را به سه درصد کاهش دهیم، این در حالی است که این رقم در کشور روسیه پنج درصد است.
وی درباره جلوگیری از سوختن گازهای مشعل در بخش گاز افزود: سال ۹۳، حدود ۳ میلیارد مترمکعب گاز در مشعلهای عسلویه میسوخت که این مقدار هم اکنون به حدود ۸۰۰ میلیون مترمکعب رسیده و این در حالی است که روز به روز واحدها راهاندازی میشوند.
وی درباره بحث نفتکوره ارسالی به نیروگاهها نیز گفت: هماکنون ۹۸.۵ درصد جمعیت شهری و ۷۶.۵ درصد جمعیت روستایی از گاز طبیعی استفاده میکنند و با بالارفتن شدت سرما در فصول سرد سال چارهای جز این نداریم که در مدت زمان بسیار محدود از سوخت مایع استفاده کنیم که به کمتر از ۵ نیروگاه ارسال میشود.
صدیقی با اشاره به اینکه خوشبختانه وزارت نفت در بحث محیط زیست که حوزهای فرابخشی محسوب میشود، بسیار خوب عمل کرده و سیاستهای کلی مقام معظم رهبری در این حوزه را عملی کرده است، تاکید کرد: وزارت نفت اهتمام جدی نشان داد و در این شرایط سخت اقتصادی، مجوز ۱۰۰ میلیون دلار سرمایهگذاری در این حوزه را ارائه کرد که از این طریق حدود ۶۰ میلیارد مترمکعب گاز جایگزین مصرف سوخت مایع شد.
مدیر برنامهریزی تلفیقی شرکت ملی گاز ایران با تاکید بر پیشران بودن صنعت نفت و گاز کشور در اجرای تعهدهای زیستمحیطی خود تصریح کرد: هماکنون در کشور معادل ۲۰۰ میلیارد ریال گاز مصرف میشود که این مقدار با قیمت میانگین صادراتی، معادل حدود سالانه ۵۰ میلیارد دلار (روزانه معادل ۴ میلیون بشکه) میشود که اگر این گاز نبود، سوختهای مایع جایگزین میشد.
صدیقی گفت: برنامههای آینده ما این است که سالانه یک میلیون خانوار را به شبکه گاز متصل کنیم و این ممکن است این نقد را به وجود بیاورد که پس شدت مصرف انرژی چه می شود؟ اما این خارج از تعهدهای وزارت نفت است و ما اجازه نداریم وارد این مقوله شویم. این در شرایطی است که بر پایه تعهدهای زیستمحیطی خود دهها پیشنهاد در این باره ارائه کردهایم که البته توجهی به این راهکارها نشده است.