تعداد زنان فعال در بخش معدن ایران شاید کمتر از دیگر کشورهای معدنی دنیا باشد، اما خانه معدن ایران، کمیته زنان معدنکار را راهاندازی کرد تا بتواند از فعالیت بانوان معدنی حمایت بیشتری انجام دهد. در واقع استعدادهای خوبی در میان دانشجویان رشته معدن وجود دارد که باید برای استفاده از آنها مسئله جنسیت را کنار گذاشت.
باید از استعدادهای موجود بانوان برای توسعه بخش معدن استفاده کرد، هرچند روح لطیف زنانه با فعالیتهای معدنی در تقابل است اما شاید نگاه علمی بتواند نتایج خوبی را در این بخش رقم زند.
تفکر جامعه بر این است که معدنکاری شغلی سخت و مردانه است، به همین دلیل معدن چندان پذیرای زنان نخواهد بود اما هستند بانوان بسیاری که قدم به بخش معدن گذاشته و در کار خود موفقیتهای بسیاری کسب کردهاند. در نتیجه باید اعتماد کرد و کار را به کاردان سپرد، فراتر از نگاه جنسیتی چراکه بانوان روزی که رشته مهندسی معدن را برای ادامه تحصیل خود انتخاب کردند تنها یک هدف در ذهن داشتند و آن این بود که بتوانند گامی در جهت توسعه اقتصادی کشور در کنار رسیدن به علاقه شخصی خود بردارند. آنها معتقدند کار در معدن عشق میخواهد یعنی یک فرد باید عاشق کار در شرایط سخت همچون معادن زیرزمینی باشد تا بتواند بهکار خود ادامه دهد.
با توجه به عشق بسیار دانشجویان رشته مهندسی معدن شاید بهتر باشد که پیوند میان دانشگاه و صنعت بیش از گذشته تقویت شود. خوشبختانه در سالهای تحریم، پژوهشگران کشور موفق به بومیسازی فناوریهای مختلف شدند. جالب است که هیچگاه در این اتفاقات نمیگوییم چه تعداد زن و چه تعداد مرد حضور داشتند بلکه اصل ماجرا یعنی دستیابی به دانش روز، افتخاری بزرگ برای کشور است. بهتر است معدن را بهدست استعدادهایی سپرد که امروز پشت میز دانشگاهها نشستهاند. بخش معدن نیز هنوز تشنه فناوریهای روز دنیاست تا بتواند ظرفیتهای خود را به رخ جهان بکشد. باید زن و مردی که معدن را به عنوان شغل خود انتخاب کردهاند همت کرده و تلاش خود را نسبت به گذشته چند برابر کنند. هرچند حضور زنان در معادن کمی سخت است اما حضور آنها در کنفرانسهای علمی این بخش میتواند بیش از گذشته پررنگ شود. شاید اصل موضوع آن باشد که بخش معدن باید به دنبال استعدادها باشد تا آنکه تنها از مردان برای توسعه خود استفاده کند. درواقع توسعه بخش معدن به کمک مردان و زنان کشور رقم میخورد.