به گزارش می متالز، امیر صباغ مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه گذاری سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی (ایمیدرو) درباره تقاضای کامودیتی ها گفت: خوشبختانه جنگ تجاری سبب شد یکسری بازارها را در شرق آسیا بدست آوریم. آمریکایی ها صادرکننده کامودیتی نیز هستند و چون چینی ها تعرفه هایی را بر روی مس، روی، قراضه و سایر محصولات وارداتی از آمریکا وضع کردند لذا تقاضا از سوی چین قوی است که این امر به صورت شفاف قابل مشاهده می باشد و عامل رشد صادرات کشور شده است. همچنین تقاضا در هند با توجه به رشد اقتصادی 7 تا 8 درصد هم قوی است. تقاضای قوی در هند و چین پتانسیل هایی را برای ایران فراهم می کند. تقاضا در عراق نیز قوی است و رشد بالای اقتصادی و حدود 8 درصد در سال آینده برای آن قابل پیش بینی است. رشد اقتصادی عراق کامودیتی مصرف است و این کشور برای توسعه مسکن، زیرساخت ها، خطوط انتقال برق و گاز نیازمند کامودیتی است و توسعه زیرساخت های این کشور، بهشتی برای صادرکنندگان ایرانی خواهد بود و نگرانی های ناشی از حمل دریایی و توقیف کشتی ها در صادرات به سایر کشورها برطرف می گردد. لذا رشد عراق باید عامل خوشحالی ما باشد. افغانستان هم بازار بدی برای ایران نیست و سال گذشته در مرز یک میلیارد دلار محصول معدن و صنایع معدنی به این کشور صادرات داشتیم و امسال هم این عدد کم نشده اما درمورد پاکستان باید گفت، اگرچه بازار بسیار خوبی می تواند برای صادرکنندگان ایرانی باشد اما این کشور توافقات تجاری با چین دارد و از اینرو بر روی واردات خود عوارض وضع می کند. از سوی دیگر پاکستان و هند در حوزه GCC و کشورهای امارات و عربستان اشتغال قابل توجهی دارند که این امر تهدیدی برای ایران است و زمانی که ارتباط ما با کشورهای حوزه GCC بهم می خورد ریسک ایران در مبادلات تجاری با پاکستان افزایش می یابد. ترکیه نیز بازار خوبی برای ایران است.
صباغ تصریح کرد: تقریبا با 3 کشور از 6 کشور عمده صادراتی، مرز زمینی داریم و چنانچه برای صادرات دریایی مشکلی پیش بیاید قادر خواهیم بود صادرات را از طریق مرزهای زمینی حفظ کنیم و به نوعی مقاومتی هستیم.
صباغ ادامه داد: بازار جهانی و صادرات کشور مطلوب است و ادامه دارد. درخصوص فولاد تا سه ماه آینده را پیش فروش کرده ایم و شاهد بازگشت مشتریان هستیم. بخش هایی از مس نیز تا 8 ماه آینده پیش فروش شده است و بر روی رشد صادرت آلومینیوم در نیمه دوم سال متمرکز می شویم. در واقع با توجه به اینکه سالکو (آلومینیوم جنوب) به بهره برداری خواهد رسید و آلومینیوم جاجرم به بهره برداری رسیده و آلومینیوم المهدی با تغییر سهامداری و تزریق نقدینگی به آن رشد تولید خوبی دارد و ایرالکو نیز شاهد رشد تولید است لذا بازار داخل مازاد عرضه شدیدی را تجربه خواهد کرد و انتظار می رود این صنعت مانند مس و فولاد که مازاد عرضه دارد و به سمت صادرات پیش رفته، حتما به سمت صادرات حرکت کند.
وی عنوان کرد: فولاد باید بتواند 11 میلیون تن صادرات داشته باشد. ورق تقاضای داخلی قوی دارد و اگر بتوان به صنعت خودرو کمک کرد و به روند صعودی خود باز گردد بخش زیادی از ورق در بازار داخل قابل جذب است. اما در حوزه اسلب و به خصوص بیلت پتانسیل صادرات خوبی داریم و در اسلب تا زمانی که شرکت ها روسی در دوره تعمیرات هستند عرضه اسلب در بازارهای جهانی حدود 2 تا 3 میلیون تن کم شده و فرصت مطلوبی را برای ما فراهم می کند. البته حتی درصورت بازگشت این تولیدکنندگان هم بازار اسلب اگرچه محدود ولی همچنان بازار خوبی خواهد بود. کشورهای شرق آسیا بازارهای خوبی برای صادرات شمش فولاد ایران هستند برای نمونه تایلند در حال تبدیل شدن به هاب خودروسازی آمریکا است و از اینرو واردکننده اسلب و تولیدکننده ورق خواهد بود تا خودروسازی خود را تقویت نمایند. بنابراین بازار تایلند یک بازار بلند مدت برای ایران شناخته می شود. اندونزی، تایوان و سنگاپور و چین نیز بازارهای خوبی برای فروش اسلب ایران هستند.
مدیر اقتصادی و توسعه سرمایه گذاری ایمیدرو خاطرنشان کرد: اتصال به بازار چین و صادرات به این کشور نشان داد که صنعت فولاد ایران یک صنعت بالغ شده است. کشور چین واحدهای بزرگ نوردی در سواحل و بنادر خود ایجاد کرده است و با توجه به نیاز به اسلب ما به سادگی به آنها اسلب می فروشیم. در تجارت خارجی بیشترین تقاضای واردات ایران از سوی چینی هاست و زمانی که صادرات به این کشور اتفاق می افتد یعنی در تامین نیاز کالاهای صنعتی و مواد اولیه سایر صنایع از محل چین کمک می شود و این استراتژی بسیار خوبی است.
وی درباره چین این موضوع را نیز خاطرنشان کرد که شاخص مدیران خرید چین (PMI) در حال بازگشت است و در ماه سپتامبر به محدوده 50 بازگشت و این به معنای آن است که تولیدات صنعتی چین در حال رهایی از حاشیه تعرفه های آمریکاست و زمانی که رشد تولیدات صنعتی این کشور به بالای 50 بازگردد کامودیتی ها را در دنیا افزایشی خواهیم دید و احتمالا این اتفاق در ماه اکتبر رخ خواهد داد. با این اتفاق قیمت مس را در محدوده 6000 دلار به بالا، آلومینیوم در محدوده 2000 دلار و روی 2500 دلار به بالا خواهیم دید. البته درمورد آلومینا باید گفت قیمت این ماده با توجه به مازاد عرضه در بازارهای جهانی، اکنون بالاست و از اینرو بهای آن نیمه دوم امسال نزولی خواهد بود اما آلومینیوم افزایشی است. چین که یک صادرکننده محصول آلومینیومی به دنیاست تقاضای شمش آلومینیوم را در سطح دنیا محدود کرده است و لذا وضعیت آلومینیوم ایران هم در نیمه دوم سال بهتر خواهد بود هرچند که ثبات را تجربه خواهد کرد.
صباغ درمورد بازار فولاد هم گفت: تا زمانی که قیمت سنگ آهن در بازار بالاست شرایط فولاد هم مطلوب خواهد بود منتها اگر قیمت سنگ آهن برگردد بهای فولاد هم حتما یک کاهش قیمت را تجربه خواهد کرد و این مربوط به سال 2020 به بعد است. اما در شرایط فعلی تقاضای فولاد بسیار بالاست و صادرات فولاد چین محدود است پس بازار جهانی جای خالی چین را احساس می کند و نیاز است این جای خالی پر گردد و اگر شاهد بازگشت چینی ها باشیم قطعا بازار جهانی بهم خواهد ریخت و باید نگران آن بود. به هر حال ظرف دو تا سه سال آینده هم پیش بینی می شود تقاضای چین بالا باقی بماند و تا وقتی که دولت تولید ناخالص داخلی را تحریک و تقویت کند و در زیرساخت ها سرمایه گذاری نماید تقاضای فولاد هم بالا خواهد بود و در نتیجه ایران فرصت صادرات به کشورهای دنیا را دارد.
وی ادامه داد: در یک مرور گذرا، در نیمه دوم امسال و تا پایان سال شمسی مس افزایشی، آلومینیوم ثبات، سرب و روی افزایشی و آلومینا کاهشی خواهد بود. درمورد فولاد اگر چین در مورد محدودیت های زمستانه تولید و سیاست آسمان آبی سختگیری کند کاهشی و در غیر این صورت ثبات یا حتی افزایش ناچیزی را مشاهده خواهیم کرد. درمورد سنگ آهن، بازار تا سال آینده کسری را خواهد داشت منتها موجودی انبارهای بنادر چین در حال بازیابی و افزایش است و بخشی از بحران وله و سیل استرالیا و برزیل در حال جبران است و به نظر من موجودی به محدوده قبل باز می گردد و باعث می شود قیمت سنگ آهن سال آینده به نقطه تعادل برسد. برخی پیش بینی ها سال 2021 را سال به تعادل رسیدن قیمت سنگ آهن می دانند اما به اعتقاد من سال 2020 نقطعه تعادل قیمت سنگ آهن خواهد بود و بهای شاخص سنگ آهن 62 درصد را برای تحویل CFR چین در محدوده 70 تا 75 دلار خواهیم دید و در این محدوده تثبیت خواهد شد. این عامل سبب محدودیت صادرات سنگ آهن ایران خواهد شد و می تواند عرضه سنگ آهن در بازار داخلی را افزایش دهد و 5 تا 6 میلیون تن ظرفیت فولادی که در نیمه دوم امسال به بهره برداری می رسند را تغذیه نماید و بخشی از بحران خالی بودن انبارهای مواد اولیه فولادسازان کشور را مدیریت نماید. هر چه به عید نزدیک شویم با توجه به بازیابی موجودی انبارهای چین و نیز تاثیر عوارض 25 درصدی بر روی سنگ آهن این وضعیت بهتر خواهد شد.
مدیر کانال کامودیتی گفت: جهش صادرات سنگ آهن در مرداد ماه 96 درصد بود و حتما این عدد در شهریور ماه بیشتر خواهد بود چون صادرکنندگان به جهت نگرانی از عوارض تلاش کردند پیش از مهر هر آنچه در دست دارند صادر نمایند. ترکیب صادرات نیز تغییر کرد و عمده محصول صادراتی زنجیره سنگ آهن، گندله بود. تعرفه های فعلی تا پایان سال است و برای سال آینده نیاز به بازنگری دارد و به اعتقاد من اگر بازار داخل کسری دارد قطعا باید سیاست وارداتی در کنسانتره و گندله نیز اتخاذ گردد. صادرات آهن اسفنجی ایران هم شتابان بوده و در مرداد ماه به 177 هزار تن رسیده و در یک سال به عدد 1.5 تا 2 میلیون تن خواهد رسید و عمده به سمت هند، حوزه GCC و عمان، ترکیه و چین بوده و خواهد بود.
وی در پاسخ به این سوال که سایه کاهش قیمت قراضه به لحاظ فنی و تکنیکال باید بر آهن اسفنجی ایران بیافتد یا خیر و اساسا فرمول قیمت گذاری آهن اسفنجی اشتباه است و باید اصلاح گردد گفت: خریداران آهن اسفنجی ایران حق انتخاب قراضه را نیز دارند. آهن اسفنجی ایران 205 دلار به ترکیه صادرات می شود و قیمت های صادراتی به هند تاحدودی پایین است چون هند خود نیز تولیدکننده آهن اسفنجی است. اما باید توجه داشت که قیمت قراضه همواره پایین نمی ماند و اگر بازار جهانی جان دوباره ای بگیرد و اتفاق تازه ای در حوزه توافق چین و آمریکا رخ دهد چون چینی ها وارکننده قراضه می شوند حتما روند قیمت ها صعودی خواهد شد. اکنون بازار در نبود چین مازاد عرضه قراضه دارد و لذا بخشی از کاهش بهای قراضه همین جنگ تجاری است و بخشی از آن هم ناشی از فشار کاهش نرخ بیلت CIS می باشد. کاهش تولید شمش ترکیه هم عامل دیگر این افت نرخ هاست و بر آهن اسفنجی ایران هم تاثیرگذار بوده است اما اقتصاد ترکیه پتانسیل رشد دارد و حتما عوارض اروپا را در بلند مدت می تواند مدیریت کند و از اینرو قیمت صادراتی آهن اسفنجی ایران هم رشد خواهد کرد. البته رشد تولید فولاد ایران بخش زیادی از این آهن اسفنجی را جذب خواهد کرد چراکه واحدهای فولادسازی طرح های استانی از اواخر امسال و ظرف سال های آینده وارد مدار تولید می شوند و به نظر می رسد از پایان سال آینده صادرات آهن اسفنجی ایران صفر شود. هر چند که کمبود گندله در بازار، برخی شرکت ها را مجبور به استفاده از آهن اسفنجی در روند تولیداتشان کرده تا تولید محصول نهایی آنان کاهشی نشود و این امر بر صادرات آهن اسفنجی تاثیرگذار خواهد بود و همین روند در سال های آینده در سایر فولادسازان هم دیده خواهد شد. از اینرو منحنی عرضه آهن اسفنجی ایران در بازارهای جهانی از سال های آینده محدود می شود و آن زمان دولت باید سیاست تعرفه ای بر محدودیت صادرات آهن اسفنجی و واردات سنگ آهن اعمال نماید.