به گزارش می متالز، در همه دنیا، در کشورهایی که به دریا راه دارند، صنایع آببری مثل واحدهای پتروشیمی، واحدهای ذوب فولاد و .... را در کنار دریاها احداث میکنند تا نیاز آبی این صنایع از دریا تأمین شده و فشاری بر منابع آبی کشور وارد نسازند.
در ایران با وجود آنکه کشوری خشک و نیمه خشک است و شهرها و روستاهای زیادی در این کشور با تنشهای آبی با درجات مختلف دست و پنجه نرم میکنند، در دولتهای مختلف از جمله دولتهای یازدهم و دوازدهم به این مهم کم توجهی شده و همچنان احداث صنایع آببری چون پتروشیمیها به جای سواحل دریا، در استانهای مرکزی کشور صورت میگیرد.
روز گذشته خبری به نقل از منصور ستوده، مدیرعامل شرکت آب منطقهای همدان روی پایگاه اطلاع رسانی وزارت نیرو قرار گرفت که وی از تخصیص 4.5 میلیون متر مکعب آب به پتروشیمی هگمتانه خبر داده بود.
در این خبر به نقل از ستوده اعلام شد که "مسئولان پتروشیمی هگمتانه نگران تامین آب نباشند، چرا که با تلاش مسئولان استان این پتروشیمی یک روز هم بدون آب نمیماند."
طبق گفتههای این مقام مسئول، "با امضای وزیر نیرو، تامین سه میلیون متر مکعب آب از منابع آبی استان برای این پتروشیمی قطعی شده است و 1.5 میلیون متر مکعب باقی مانده نیز آبان ماه امسال از طریق ایجاد خط انتقال، از تصفیهخانه پساب فاضلاب شهری همدان تامین میشود."
حال باید از مسئولان دولت به خصوص وزیر نفت و وزیر نیرو پرسید که در استان همدان با وجود 13 دشت ممنوعه و بحرانی از نظر افت قابل توجه سطح آبهای زیرزمینی و شهرها و روستاهای متعدد دارای تنش آبی، آیا صدور مجوز تخصیص 3 میلیون مترمکعب آب خام از منابع آبی استان به یک واحد پتروشیمی، به نفع مردم این استان است؟